อะโคไนต์ ตัวเลือก

[Katherine Eleano...]

อะโคไนต์ (Aconite)

"ส่วนมองส์ฮู้ดกับวูฟส์เบนก็คือพืชชนิดเดียวกันนั่นเอง ซึ่งมีอีกชื่อว่า อะโคไนต์"
— ศาสตราจารย์ เซเวอร์รัส สเนป ในชั้นเรียนปรุงยาครั้งแรกของ แฮร์รี่ พอตเตอร์

ชื่อ : อะโคไนต์ (Aconite)
ชื่ออื่น : มองส์ฮู้ด (Monkshood), วูฟส์เบน (Wolfsbane)
ถิ่นที่พบ : ทั่วโลก, สกอตแลนด์
สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ : ภายในป่า
ราก : สีน้ำตาล
ลำต้น : สีเขียว
ใบ : สีเขียวเข้ม
ดอก : สีม่วง
ลักษณะเฉพาะ : เป็นพิษ
การใช้ : มักพบในการปรุงยา และในรายวิชาสมุนไพรศาสตร์
สถานะ : ยังมีอยู่


ลักษณะ

ครั้งหนึ่งเคยมีอยู่อย่างแพร่หลาย แต่ในปัจจุบัน พืชชนิดนี้สามารถพบได้ในป่าเท่านั้น เป็นดอกไม้ที่มีประโยชน์ในการปรุงยา แต่ทว่าใบของมันกลับเต็มไปด้วยพิษร้ายแรง รากของอะโคไนต์สามารถใช้เป็นส่วนผสมของน้ำยาได้ พืชชนิดนี้เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่า เป็นหนึ่งในส่วนผสมของน้ำยาระงับหมาป่า และเป็นหนึ่งในส่วนผสมของน้ำยาตื่นตัว ด้วยเช่นกัน


ประวัติ

ในระหว่างปีการศึกษา 1988-1989 นักเรียนในรายวิชาสมุนไพรชั้นปีที่ 5 ได้รับการสอนเกี่ยวกับอะโคไนต์ โดยศาสตราจารย์ โพโมน่า สเปราต์ และ ในปี 1991 เซเวอร์รัส สเนป ได้ซักถาม แฮร์รี่ พอตเตอร์ เกี่ยวกับพืชชนิดนี้ในบทเรียนวิชาปรุงยาครั้งแรกกับเขา เพื่อดูว่าเขารู้เรื่องนี้มากแค่ไหน


ข้อมูลภายนอก

• อาโคนิตัมมีมากกว่า 250 ชนิดซึ่งส่วนใหญ่รู้จักกันในชื่อ อะโคไนต์ มองส์ฮู้ด หรือ วูฟส์เบน
• พืชพันธุ์อาโคนิตัม ส่วนใหญ่แล้วมีพิษสูง แม้ว่าจะถูกนำมาใช้ในทางการแพทย์ เป็นยาบรรเทาอาการปวด ขับปัสสาวะ ยากล่อมประสาทหัวใจ และทำให้เหงื่อออก
• ในยุโรปยุคกลางมักใช้อะโคไนต์เป็นยาพิษสำหรับล่าสัตว์ หรือลูกดอกที่ใช้ในการล่าหมาป่า ด้วยเหตุนี้สมุนไพรจึงกลายเป็นที่รู้จักในชื่อวูฟส์เบน
• เชื่อกันว่าอะโคไนต์ เป็นสมาชิกของครอบครัวบัตเตอร์คัพ ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในขี้ผึ้งบินของแม่มด
• คำบรรยายปิดท้ายสำหรับภาพยนตร์ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ กล่าวอย่างผิด ๆ ว่าอะโคไนต์ เป็น 'อะคาไมค์ (Akamite)'

บันทึกเพิ่มเติม :

• ในตำนานเวทมนตร์ อะโคไนต์กับเบลลาดอนน่า ถูกนำไปใช้เป็นครีมวิเศษโดยแม่มดเพื่อทำให้ตัวเองบินได้ อะโคไนต์เป็นพืชที่มีพิษร้ายแรง (ด้วยเหตุนี้จึงมีชื่ออื่นว่า วูฟส์เบน) เรียกอีกอย่างว่ามองส์ฮู้ด เพราะรูปร่างของดอกไม้ค่อนข้างคล้ายกับพระภิกษุสงฆ์
• สารานุกรมสมุนไพรวิเศษของ สก็อต คันนิงแฮม บอกให้เรารู้ว่าชื่อพื้นบ้านของวูฟส์เบนที่มีพิษร้ายแรงคือ 'ความสุขของดัมเบิลดอร์'
• ขอแนะนำให้ใช้มองส์ฮู้ดลึกลับในยุคกลางของ เอลลิส ปีเตอร์ส เพราะเป็นทั้งเรื่องราวที่ดีในด้านขวาของตัวมันเอง และเป็นการนำเสนอทั้งด้านบวกและด้านอันตรายของพืชชนิดนี้ ในเรื่องนี้ บราเดอร์ แคดฟาเอล นักสมุนไพรวิทยา ได้ใช้พืชนี้เป็นส่วนหนึ่งของน้ำมันที่ใช้ในการนวดข้อต่อ แต่หากกลืนหรือดูดซึมโดยตรงผ่านผิวหนัง น้ำมันชนิดนี้อาจเป็นอันตรายถึงตายได้

ข้อมูลจาก Harry Potter Lexicon และ Harry Potter Wiki

รวบรวมโดย ฮอกวอตส์ไทย (http://hogwartsthai.com)
หากนำข้อมูลนี้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อมูลนี้ไปเผยแพร่ กรุณาให้เครดิตฮอกวอตส์ไทยด้วย