การค้างครึ่ง ตัวเลือก

[Credence]

Splinching
การค้างครึ่ง



การค้างครึ่ง หรือการแยกส่วนของร่างกายอย่างสุ่มเสี่ยง มักเกิดขึ้นเมื่อผู้วิเศษหายตัวได้ไม่สมบูรณ์ ซึ่งจะมีการทิ้งส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายหรือเสื้อผ้าของพวกเขาไว้ยังจุดเริ่มต้น ทั้งนี้ ระดับความรุนแรงของการค้างครึ่งอาจมีตั้งแต่ระดับเล็กน้อย อาทิเช่น สูญเสียเส้นผม เล็บมือ เล็บเท้า ไปจนถึงระดับอันตรายถึงชีวิต เช่น การสูญเสียกล้ามเนื้อบางส่วน แม้ว่าส่วนใหญ่จะสามารถรักษาและซ่อมแซมได้จากเวทมนตร์ คาถารักษา หรือหัวน้ำมันดิตทานี

เห็นได้ชัดว่าการค้างครึ่งนำมาซึ่งความเจ็บปวดและอันตรายอย่างแสนสาหัส ดังนั้นผู้วิเศษบางคนจึงเลือกใช้วิธีการขนส่งแบบอื่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ยอมรับกับอัลบัส ดัมเบิลดอร์ และรอน วีสลีย์ว่าเขาชอบเดินทางด้วยไม้กวาดมากกว่าการหายตัว และการหายตัวไปในสถานที่ที่มีระยะห่างไกล อย่างเช่น การหายตัวข้ามประเทศยังถือเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย

“การค้างครึ่ง หรือการแยกส่วนของร่างกายอย่างสุ่มเสี่ยงนั้น เกิดขึ้นเมื่อจิตไม่ได้ตั้งอยู่ในสภาพใจแน่วแน่เพียงพอ เธอต้องตั้งสมาธิอยู่ตลอดเวลาที่จุดหมาย และเคลื่อนที่โดยไม่เร่งรีบแต่ด้วยเจตนาสุขุม…”

— วิลคี ทไวครอส อธิบายเกี่ยวกับการค้างครึ่ง
เจ้าชายเลือดผสม บ.18 น.404 เรื่องตื่นเต้นในวันเกิด

การค้างครึ่งที่ปรากฏในหนังสือ

“เกิดเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ทุกคนหันไปมองรอบ ๆ อย่างตื่นตกใจ และเห็นซูซาน โบนส์ จากบ้านฮัฟเฟิลพัฟ ยืนโคลงเคลงอยู่ในห่วง ขาซ้ายของเธอยังอยู่ห่างออกไปห้าฟุตตรงจุดเริ่มต้น”

— คำบรรยายการค้างครึ่งของซูซาน โบนส์

ในปี ค.ศ. 1994 อาเธอร์ วีสลีย์ ได้เล่าเกี่ยวกับพ่อมดสองรายที่ทำตัวเองค้างครึ่ง พวกเขาทิ้งร่างครึ่งหนึ่งไว้ต้นทาง และต้องรอจนกว่าหน่วยกู้ภัยวิเศษมาช่วย ก่อนถูกจับโดยกองควบคุมการขนส่งด้วยเวทมนตร์ ในข้อหาหายตัวโดยไม่มีใบอนุญาต ให้กับแฮร์รี่ พอตเตอร์, รอน วีสลีย์ และเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ฟัง

ซูซาน โบนส์ นักเรียนจากบ้านฮัฟเฟิลพัฟ ประสบการค้างครึ่งในความพยายามครั้งที่สี่ของการเรียนหายตัวคาบแรก โดยขาข้างซ้ายของเธอถูกแยกส่วนห่างออกไปห้าฟุตตรงจุดเริ่มต้น ขณะที่ร่างของเธอยังคงยืนโคลงเคลงอยู่ในห่วง ซูซานได้รับการช่วยเหลือจากอาจารย์ประจำบ้านที่ตรงรี่เข้าไปหาเธอ ก่อนจะเกิด “เสียงปังดังสนั่นและควันสีม่วงลอยคลุ้ง” เมื่อควันหายไปขาของซูซานก็กลับมาเป็นปกติ แต่เธอยังมีอาการหวาดผวาอยู่

รอน วีสลีย์ ไม่ผ่านการทดสอบหายตัว เนื่องจากอาจารย์คุมสอบพบว่าคิ้วครึ่งคิ้วของเขายังอยู่ข้างหลัง และในปี ค.ศ. 1997 รอนไม่ได้กลับไปเรียนปีเจ็ดที่ฮอกวอตส์ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสบริเวณต้นแขนด้านซ้าย หลังการหายตัวขณะหลบหนีออกจากกระทรวงเวทมนตร์ไปยังบ้านเลขที่สิบสองกริมโมลด์เพลซ อย่างไรก็ดี รอนได้รับการปฐมพยาบาลอย่างทันท่วงทีจากเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ ด้วยการใช้หัวน้ำมันดิตทานีรักษาบาดแผล

ข้อมูลจาก Harry Potter Wiki

รวบรวมโดย ฮอกวอตส์ไทย (http://hogwartsthai.com)
หากนำข้อมูลนี้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อมูลนี้ไปเผยแพร่ กรุณาให้เครดิตฮอกวอตส์ไทยด้วย