[RPG] Diagon Alley | ตรอกไดแอกอน |
ยินดีต้อนรับ ( เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก )
[RPG] Diagon Alley | ตรอกไดแอกอน |
Dec 28 2023, 01:10 AM
โพสต์
#81
|
|
HWT Supreme Sorcerer | นักเรียนฮอกวอตส์ปี 4 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,064 เข้าร่วม : 6-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,896 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ล็อกเกอร์ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เรดโอ๊ค | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนยูนิคอร์น ความยืดหยุ่น: ดัดโค้งงอเล็กน้อย สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
LUCAS*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley __________"กล้าดียังไงถึงมาพูดกับน้ำชาของฉันแบบนี้!" __________น้ำเสียงของพ่อมดชราตรงหน้าเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ลูคัสที่คิดว่าท่าจะไม่ดีแล้วจึงค่อย ๆ วางน้ำชาลงบนโต๊ะตรงหน้าแล้วลุกขึ้นพุ่งออกจากร้านนี้ไปอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นแล้วเขาก็ต้องมาติดกับประตูที่ไม่สามารถเปิดออกได้ __________"จะไปไหนหล่ะ มาดื่มชากับฉันก่อนสิ" __________น้ำเสียงเย็นยะเยือกของพ่อมดชราเอ่ยขึ้น เป็นเวลาเดียวกับที่เกิดแสงสว่างวาบขึ้นอีกครั้งบนกระดาษของโมฮิน ที่เขานั้นกำลังถือมันอยู่บนโซฟาตัวเก่า ลูคัสไม่มีเวลามากจึงหยิบไม้กายสิทธิ์ของตัวเองขึ้นมา แล้วชี้ไปที่กลอนประตูก่อนจะเอ่ยคำร่ายเบา ๆ พร้อมวาดไม้กายสิทธิ์คล้ายตัวเอสกลับด้าน __________"ah-LOH-ho-MOR-ah" กฎในการอยู่ตรอกไดแอกอนหลังเที่ยงคืน
#755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Dec 28 2023, 01:21 AM
โพสต์
#82
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,378 เข้าร่วม : 19-October 20 จาก : France หมายเลขสมาชิก : 50,033 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เฟอร์ | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
CECI*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley เซซีลองมองพรีเฟ็คอีกคนที่ดู ๆ แล้วคงกำลังเกรงใจแล้วกำลังจะดื่มชา แต่ไม่ทันที่จะได้ลองจิบ เสียงของตาแก่ข้างหลังเธอก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ในคราแรกเธอไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกลัยสักเท่าไหร่ จนหมดความอดทนเมื่อประโยคคำสั่งให้เธอนั่งแล้วดื่มชาด้วยกัน ใครมันอยากจะไปดื่ม ชาที่ชงให้กินกลิ่นเหม็นหืนขนาดนั้น แถมองศาน้ำก็ร้อนเกินไป ชาเสียรสชาติ "เป็นไรเอ่ย คือติไม่ได้เลย จ้าชาของลุงดีที่สุดในโลก ไม่มีชาชนิดไหนดีเท่าชาของลุงแล้วค่ะ" ไม่ทันที่จะเข้าไปปะทะกับลุงแก่ ประตูร้านก็เปิดออกด้วยในตอนแรกถูกล็อค แต่เดาแล้วคงเพราะลูคัสร่ายคาสาใส่ละนะ มือบางที่กำลังจะง้างตบลุงแก่ก็ชักกลับลงมาข้างตัว แล้วหันหลังจะเดินออกจากร้าน #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Dec 28 2023, 01:29 AM
โพสต์
#83
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านกริฟฟินดอร์ โพสต์ : 80 เข้าร่วม : 8-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,976 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
MINHO*1st Gryffindor Student
@Diagon Alley เสียงของลูคัสที่เอ่ยร่ายคาถาปนเปกับเสียงของพ่อมดและเซซีที่กำลังต่อล้อต่อเถียงกัน เรื่องน้ำชา อันที่จริงเขาค่อนข้างเห็นด้วยเพราะพ่อมดชราคนนั้นก็ไม่สมควรหงุดหงิดขนาดนี้ แค่เพราะเรื่องน้ำชา หรืออีกฝ่ายอาจมีปมอะไรหรือเปล่าเขาก็ไม่แน่ใจ มินโฮที่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรเพราะเซซีเองก็เสียงดังขัดกับกฎบนแผ่นกระดาษ แต่เขาวุ่นวายกับการไล่อุ้มแมวของตนเอง มันกลัวตัวสั่นอยู่ใต้โต๊ะจึงยังไม่ได้สนใจสิ่งอื่น กระทั่งอุ้มแมวกลับมาได้เขาก็ปลอบประโลมมันอย่างอ่อนโยนและเดินไปทางประตูที่ ปลดล็อกแล้ว แต่ในขณะที่เขากำลังขอให้ลูคัสเปิดออกมันกลับล็อกใหม่ เพราะเซซีที่แหกกฎนั้นหรือเปล่าเขาไม่รู้เลย "พรีเฟ็คเซซี มาเถอะครับ" มินโฮกล่าวบอกกับเซซีด้วยเสียงค่อยก่อนขอให้ลูคัสปลดล็อกประตูอีกครั้ง #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Dec 28 2023, 01:35 AM
โพสต์
#84
|
|
HWT Supreme Sorcerer | นักเรียนฮอกวอตส์ปี 4 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,064 เข้าร่วม : 6-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,896 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ล็อกเกอร์ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เรดโอ๊ค | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนยูนิคอร์น ความยืดหยุ่น: ดัดโค้งงอเล็กน้อย สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
LUCAS*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley __________เสียงปิดประตูดังขึ้นหลังจากที่ทั้งสามคนออกมาจากร้านค้าเก่า ๆ นี่แล้ว ลูคัสถอดหายใจออกมาด้วยความไม่เข้าใจว่าเมื่อสักครู่นี้มันเกิดอะไรขึ้น สัมผัสแรกที่ออกมาเขาเพียงแค่รู้สึกว่า อุณหภูมิข้างนอกไมไ่ด้ต่างจากข้างในเลยแม้แต่น้อย กล่าวคือ ข้างนอกหนาว ข้างในนั้นก็หนาว แม้จะมีเตาผิงไฟที่สว่างไสวอยู่ก็ตาม __________"หนาว..." __________เสียงเบาเอ่ยกับตัวเอง หลังจากที่ลมหนาวพัดผ่านร่างของพรีเฟ็คหนุ่มที่ใส่ชุดหนาสามชั้นแบบตอนนี้ ดวงตากลมมองไปรอบ ๆ อีกสองคนเพื่อตรวจสอบว่ายังอยู่ดี ก่อนจะมองกลับเข้าไปในร้านที่ตอนนี้มืดสนิทจนไม่เห็นอะไรด้านในนั้นแล้ว __________"ทำไมข้างในมันมืดแล้วหล่ะ เมื่อกี้ยังมีไฟอยู่เลย ไม่ใช่หรอ ?" #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Dec 28 2023, 01:45 AM
โพสต์
#85
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,378 เข้าร่วม : 19-October 20 จาก : France หมายเลขสมาชิก : 50,033 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เฟอร์ | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
CECI*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley "ก็ได้ค่ะ" หลังจากเสียงเรียบนุ่มของเด็กในบ้านเอ่ยขอเธอ ปากบางจึงปิดในทันที ก่อนจะเดินสะบัดตูดออกมานอกร้าน โดยที่ไม่หันกลับไปมองร้านเก่า ๆ เน่า ๆ ของอิแก่นั่นเลยแม้ชายตาก็ไม่มอง เมื่อทั้งสามชีวิตเดินออกมานอกร้าน เธอคงเป็นคนเดียวที่คงชินกับอากาศแบบนี้ จริง ๆ แล้วเธอชินกับทุกสภาพอากาศซะมากกว่า ไม่มีฤดูไหลพึงใจเลยสักฤดูกาล เวซีไม่ได้สนใจเบื้อหลังเลยหลังจากเดินออกมาจากร้าน ก่อนจะได้ยินเสียงของลูคัสที่น้ำเสียงเต็มไปด้วยข้อสงสัย ร้านเก่า ๆ ของตาแก่ก่อนหน้าที่มีแสงมากพอสมควร ในตอนนี้กลับเำมืดไปหมด ไม่มีแม้แต่แสงไฟสักดวง แต่ใครจะไปสน คงจะรีบปิดร้านไปร้องไห้ละมั้ง สมน้ำหน้า #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Dec 31 2023, 09:32 AM
โพสต์
#86
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านฮัฟเฟิลพัฟ โพสต์ : 35 เข้าร่วม : 27-July 20 หมายเลขสมาชิก : 38,465 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: ไซคามอร์ | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนหางเธสตรอล ความยืดหยุ่น: เปราะ สัตว์เลี้ยง |
Diagon Alley Styles Selected Apply to All Reset All ✦ Anais Louire การมาสายนับเป็นการกระทำที่ผิดวิสัยคนเจ้าระเบียบและตรงต่อเวลาอย่างเอเนส ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เพียงพอสำหรับเพื่อนสาว ผู้เป็นศิษย์ของโรงเรียนเวทมนตร์ในแถบเอเชียอย่างอาริเอ็ตตี้ ซึ่งติดนิสัยมาก่อนเวลาที่นัดหมายเอาไว้ก่อนเสมอ กว่าหญิงสาวตระกูลลัวร์จะมาถึงที่หมาย จึงได้รับข้อความทักท้วงจากอีกฝ่ายอยู่หลายครั้ง
ส่วนยัยตัวดีอย่างเซนดายา โผล่แค่บอกว่าถึงตรอกไดแอกรอนแล้ว จากนั้นก็ไม่ส่งข้อความอะไรมาอีกเลย ดวงตาเรียวมองไปยังภาพบรรยากาศ ของถนนเส้นการค้าตรงหน้าด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย แม้จำนวนผู้วิเศษที่ยังคงเดินไปมาอยู่กลางฤดูหนาวจะน่าตกใจไม่น้อย ทว่าการที่จะมีผู้คนพลุกพล่านไปมาบนตรอกชื่อดังแห่งนี้ในช่วงสิ้นปี ก็ไม่นับเป็นเรื่องแปลกอะไร แล้วคนเยอะ ๆ แบบนี้น่ะเหรอ ที่เพื่อนทั้งสองคาดหวังให้เอเนสหาตัวพวกหล่อนเจอ โดยไม่บอกใบ้ให้กันเลยว่าใครอยู่ร้านไหนบ้าง นิ้วเรียวใช้ส่วนหนังที่ปลายถุงมือของตัวเองกดบนหน้าจอโทรศัพท์ ร่ายประโยคบ่นยาวเหยียดไปสองสามย่อหน้า ในที่สุดก็ได้รับข้อความตอบกลับเป็นชื่อจุดนัดพบใหม่อย่าง 'ร้านตัวบรรจงและหยดหมึก' ที่หญิงสาวสกุลออสต์รออยู่ก่อนแล้ว "สักที" เสียงหวานบ่นอุบ ก่อนก้าวขาตรงไปยังที่หมาย Anais Louire #858FB1
Arrietty Brielle Aust #ECC3C1 Zendaya Balenciaga #A4907C |
|
|
Dec 31 2023, 11:58 AM
โพสต์
#87
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน โพสต์ : 55 เข้าร่วม : 29-January 21 หมายเลขสมาชิก : 55,510 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: วอลนัตสีดำ | ยาว: 14" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง |
♦ Kirill Vsevolod Ivanov ♦ Mission 1 บรรยายกาลเทศกาลส่งท้ายปีทำให้ตรอกไดแอกอนคึกคักเป็นพิเศษ อุณหภูมิที่ติดลบเกินกว่าปกติทำให้ชายหนุ่มกระชับเสื้อโค้ทขนสัตว์เข้าหาตัวแน่น ไม่บ่อยครั้งที่คีริลล์จะพาตัวเองมายังสถานที่คนพลุกพล่านแบบนี้ หากไม่ใช่เพราะผู้ช่วยตัวดีของตนเข้าโรงพยาบาลกระทันหันจากการทดลองตัวยาผิดพลาด เขาไม่มีทางพาตัวเองจากห้องวิจัยแน่ๆ คีลเจ้ามาผิดวันรึป่าว รองเท้าหนังหยุดยืนอยู่หน้าร้านขายเครื่องยานิ่ง ถุงมือหนังยกขึ้นเสยเส้นผมสีเทาประกายเงินขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อพบผู้คนจำนวนมากที่ล้นทะลักออกมาจากนอกตัวร้าน ใช่คีริลล์ไม่ชอบสถานที่ที่มีผู้คนอัดแน่นแบบนี้ ใช้เวลาทำใจเพียงชั่วครู่ชายหนุ่มไม่รอช้าหันหลังกลับทันที โถ่ เจ้าเด็กน่าสงสารแค่นี้ก็ไม่กล้า หุบปากน่าโนริน คิ้วเรียวกระตุกเมื่อได้ยินคำพูดไม่เข้าหู ของจิตวิญญาณที่คอยวนเวียนอยู่รอบตัวชายหนุ่ม คีริลล์ถอนหายใจออกมาก่อนจะตัดสินใจเข้าไปในร้านเครื่องยาทันที นัยน์ตาดำขลับฉายแววไม่สบอารมณ์ เพราะภายในร้านวุ่นวายกว่าที่เจ้าตัวคิดไว้ คราวนี้มาเองเลยหรอครับคุณชายเซโวลอด อืม ชายหนุ่มเอ่ยตอบเพียงสั้นๆ พลางยื่นแผ่นกระดาษแผ่นเล็กให้ชายชราตรงหน้า ชายชราผู้เป็นเจ้าของร้านพยักหน้าเล็กน้อย แล้วเดินหายไปข้างในร้านเพียงชั่วครู่ ก่อนจะกลับมาพร้อมขวดแก้วสีเขียวเข้มจำนวนสองขวด มือเรียวหยิบเกลเลียนจำนวน 50 เกลเลียนวางตรงหน้า พร้อมกับหยิบขวดขวดน้ำกระสายจากต้นเวิร์มวู้ด เดินออกจากร้านทันที นี่คีล แวะร้านหม้อใหญ่รั่วหน่อยสิ อยากแวะก็แวะเอง Kirill Vsevolod Ivanov #886d5c NPC - เจ้าของร้านอุปกรณ์ควิดดิชชั้นเยี่ยม Nolin - NPC ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ HOUSE OF IVANOV NOT FOR GOD NOT FOR US BUT FOR GLORY OF IVANOV . ไม่ใช่เพื่อพระเจ้า ไม่ใช่เพื่อเรา แต่เพื่อความรุ่งโรจน์ของไอวานอฟ . |
|
|
Dec 31 2023, 06:15 PM
โพสต์
#88
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน โพสต์ : 77 เข้าร่วม : 5-January 21 หมายเลขสมาชิก : 54,834 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เกาลัด | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนยูนิคอร์น ความยืดหยุ่น: ไม่ยืดหยุ่น สัตว์เลี้ยง |
THE DESCENDANTS OF THE SEA Mission 1 แถบทวีปยุโรปในช่วงปลายปีนั้นอากาศแย่เสียเหลือเกิน อิลูก้าไม่ถูกใจสิ่งนี้เสียเท่าไหร่ แต่เสด็จพี่บอกมาว่าที่นี่มีแต่ของเด็ดๆ! แปลว่าที่นี่ต้องมีผลไม้ที่น่าทึ่งให้ลูก้าได้ลิ้มลองอย่างแน่นอน ว่าแล้วหญิงสาวพร้อมขาเรียวของเธอก็เดินเตาะแตะอย่างคล่องแคล่ว (สำหรับเงือกถือว่าคล่องแล้ว) ไปตามถนน แขนขวาหอบโหลปลาทองใบใหม่ มาบนโลกมนุษย์ทั้งทีก็ต้องพาเพื่อนตัวน้อยมาเปิดหูเปิดตาด้วยกัน ส่วนมือซ้ายกำเงินจำนวนห้าสิบเกลเลียนที่เสด็จพี่ไทรตันให้มา ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายมองซ้ายขวาหาผลไม้ที่ใจถวิลหา เดินไปได้พักใหญ่ ไม่เห็นจะมีใครขายผลไม้เลย! เสด็จพี่โกหกข้า! แต่ก่อนจะได้ตีโพยตีพาย องค์หญิงพลันเห็นป้าย ร้านไอศกรีมของฟลอเรียน ฟอร์เตสคิว พร้อมเด็กหญิงชายวัยประถมคู่หนึ่งที่เดินออกมาพร้อมไอศกรีมสีสดใสคนละสองลูก ไม่แน่ที่นี่อาจมีผลไม้ให้ลูก้าก็เป็นได้ กริ๊งกร๊าง เสียงกระดิ่งหน้าประตูดังสนั่นทันทีที่องค์หญิงแห่งเมืองบาดาลเดินเข้าไป ตู้ไอศกรีมละลานตาไปด้วยของหวานสีสันสดใสไม่ต่างจากผลไม้ หากไม่มีผลไม้ให้ลูก้า ไม่แน่ไอศกรีมก็อาจจะแทนกันได้! เพื่อให้การชอปปิ้งขนมหวานเป็นไปอย่างราบรื่น ลูก้าตัดสินใจวางโหลปลาทองน้อยไว้หน้าร้าน เหมือนที่พวกมนุษย์ชอบทิ้งสัตว์เลี้ยงเช่นหมาแมวไว้หน้าร้านนั่นแหละ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปที่หน้าตู้ "ที่นี่มีไอศกรีมกี่รสคะ!?" เสียงใสถาม ตาโตลุกวาว "เอ่อ.. คุณลูกค้าชอบรสชาติประมาณไหนคะ ดิฉันจะได้แนะนำถูก" พนักงานหลังตู้ตอบ ลูก้าแอบหงุดหงิดเล็กน้อย ก็ถามว่ามีกี่รส???? "ข้าชอบผลไม้ เอาผลไม้ทุกรสเลย!" ลูก้าตอบ ไม่ทันฟังคำแนะนำของพนักงานสาว "คุณลูกค้าลองชิมก่อนดีไหมคะ" พนักงานสาวบอกก่อนจะใช้ช้อนแบบลองชิมตักไอศกรีมรสเสาวรสยื่นให้อิลูก้า องค์หญิงเริ่มมิสบอารมณ์ มนุษย์ผู้นี้พูดจาไม่รู้ความ ก็บอกเอาทุกรสยังจะให้ชิมอีกทำไม เดี๋ยวข้าชิมทีเดียวตอนซื้อมาหมดแล้วก็ได้ แต่สุดท้ายก็รับๆมาชิมตามประสาองค์หญิงผู้ทรงเป็นที่รักของชาวเมืองบาดาล แต่แล้วทันทีที่ไอศกรีมรสเสาวรสแตะลงบนลิ้นขององค์หญิงอิลูก้า ประสาทรับรสของเธอส่งคลื่นสัญญาณสู่สมองสู่หัวใจ ดวงตาสีน้ำทะเลเบิกโพลงเป็นประกายระยิบระยับ ไอศกรีมอร่อยจนลูก้ากระโดดขึ้นไปบนเคาน์เตอร์แล้วแสดงความประทับใจ ร้องออกมาเป็นเพลงตามท่วงทำนองแห่งท้องทะเล คนในร้านต่างหันมามองลูก้าด้วยแววตาชื่นชมและเห็นดีเห็นงาม เด็กคนหนึ่งถึงกับร้องไห้ไปกับความไพเราะของเสียงของลูก้า "คุณลูกค้าลงมาก่อนนะคะ!" พนักงานสาวคนนั้นบอก ลูก้าจึงร้องให้จบท่อนก่อนจะปีนลงมา พร้อมยัดเงินทั้งห้าสิบเกลเลียนใส่มือคนตรงหน้า "เงินเท่านี้ซื้อได้กี่ลูก ข้าเอาหมดเลย" อาจด้วยความที่เงินเป็นจำนวนค่อนข้างมาก พนักงานสาวคนนั้นไม่ได้ทักท้วงอะไร รีบตักไอศกรีมอย่างขันแข็งใส่ถังพร้อมน้ำแข็งแห้งใส่ถุงเก็บความเย็นให้อิลูก้าทันที ผ่านไปเกือบสิบนาที อิลูก้าก็ได้ไอศกรีมออกมาห้าสิบลูกด้วยกัน เพียงพอจะไปแบ่งคนทั้งตำบลใต้น้ำ พสกนิกรจะต้องรักลูก้าและร้องว่าทรงพระเจริญอย่างแน่นอน "นี่ๆเจ้าปลาน้อย ข้าได้-" ลูก้าหันไปบอกปลาน้อยในโหลที่หน้าร้าน หวังโชว์ไอศกรีมมูลค่าห้าสิบเกลเลียนที่ได้มา แต่แล้วภาพตรงหน้ากลับทำให้องค์หญิงแห่งท้องทะเลกรีดร้องเสียงหลงจนคนทั้งตรอกไดแอกอ นต้องหันมามอง "ม่ายยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!" ด้วยสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ โหลเจ้าปลาน้อยกลายเป็นน้ำแข็งไปหมดเสียแล้ว RIP ปลาทองน้อยตัวที่ 264 ของลูก้าในปี 2023 __________________ Iluka Carassi D'Atlantis #F4B888 NPC #FFFFFF ฉ Only authorized for D'Atlantis คุณ Iluka Carassi D'Atlantis ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ Dec 31 2023, 06:15 PM |
|
|
Dec 31 2023, 07:33 PM
โพสต์
#89
|
|
นักเรียนชั้นปีที่ 3 กลุ่ม : นักเรียนบ้านฮัฟเฟิลพัฟ โพสต์ : 333 เข้าร่วม : 10-September 08 หมายเลขสมาชิก : 288 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง |
|
|
|
Dec 31 2023, 09:48 PM
โพสต์
#90
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : นักเรียนบ้านเรเวนคลอ โพสต์ : 172 เข้าร่วม : 16-December 20 หมายเลขสมาชิก : 54,666 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: ลอเรล | ยาว: 12" แกนกลาง: หนวดของโทรลล์ ความยืดหยุ่น: ไม่ยอมงอ สัตว์เลี้ยง |
Garcia
Garcia Thalia Crevenso #F4A460 | 23:03 | ตรอกไดแอกอนฝั่งเหนือ ณ ร้านไอศกรีมของฟลอเรียน ฟอร์เตสคิว การ์เซียเดินเข้าไปในร้านไอศกรีมก็เดินตรงเข้าไปที่เคาน์เตอร์พร้อมกับสั่งไอศกรีมแล ะน้ำผลไม้ "สวัสดีค่ะ หนูขอไอศกรีมรสมะนาว 2 ลูกแล้วก็น้ำส้ม 1 แก้วค่ะ" เธอสั่งกับคนที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ "ได้แล้วครับแม่หนูน้อย" เขาส่งถาดที่มีถ้วยไอศกรีมและแก้วน้ำส้มให้เธอ "ขอบคุณค่ะ" การ์เซียรับถาดไอศกรีมและน้ำส้มเดินไปหาที่นั่ง การ์เซียทำการเดินไปยังตรงที่นั่งว่างจากนั้นก็ลงมือนั่งลงและทำการนั่งทานไอศกรีมจน หมดถ้วยและดื่มน้ำส้มจนหมดแก้ว "ยังไม่อิ่มเลยอ่ะ" เธอพูดออกมา หลังจากที่การ์เซียทานไอศกรีมเสร็จสั่งไอศกรีมโคนมากินอีก 2 อันเพราะดูท่าทางเธอจะยังไม่อิ่ม พอกินเสร็จก็เดินดูรอบๆร้านและจ่ายเงิน พอจ่ายเสร็จก็เดินออกจากร้านไป ก่อนที่เธอจะแวะไปดูอีกที่ ณ ร้านตัวบรรจงและหยดหมึก การ์เซียเดินไปยังร้านตัวบรรจงและหยดหมึกเพื่อที่จะซื้อปากกาขนนกเก็บไว้สแปร์ในกระเ ป๋าอีกด้าม + FOLLOW FOLLOWING 10 FOLLOWERS 33.3k copyright pe3x คุณ Garcia Thalia Crevenso ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ Dec 31 2023, 11:07 PM |
|
|
Jan 1 2024, 12:12 AM
โพสต์
#91
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านเรเวนคลอ โพสต์ : 42 เข้าร่วม : 30-September 21 จาก : Wind Hills หมายเลขสมาชิก : 58,100 สายเลือด : เกิดจากมักเกิ้ล เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: ซิลเวอร์ไลม์ | ยาว: 14" แกนกลาง: ขนนกฟีนิกซ์ ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง |
Diagon Alley & Knockturn Alley หิมะหยุดตกไปนานแล้ว ทิ้งไว้เพียงเกล็ดน้ำแข็งสีขาวสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกาย เสียงพลุดังอื้ออึงจากทุกสารทิศเป็นสัญญาณการมาถึงของศักราชใหม่ ปลุกให้ร่างที่ซุกอยู่ภายในซอกมืดเริ่มรู้สึกตัว อุณหภูมิรอบกายเหน็บหนาวเข้ากระดูก ริมฝีปากแห้งผากสั่นระริกคล้ายกับคนเป็นไข้ ความเจ็บแปลบเข้าเล่นงานทุกครั้งที่ขยับกายราวกับถูกมีดนับพันเล่มทิ่มแทง เปลือกตาเปิดขึ้นอย่างยากเย็นคล้ายกับถูกของหนักถ่วงไว้ ก่อนที่ความหนาวจะฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็น คาเรียดพยายามพาร่างอันบอบช้ำให้ลุกขึ้นนั่ง เอนหลังพิงกำแพงหินอันเย็นยะเยือก เสียงลมหายใจขาดห้วงไม่ตายก็เข้าใกล้กับคำว่าตาย ในหัวหวนคิดถึงเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงก่อน วินสตันกับเขาค้าขายด้วยกันมาหลายปี ในความเชื่อใจทำให้ชายหนุ่มไม่ทันระวังตัวหรือฉุกคิดกับการเปลี่ยนแปลงของอีกฝ่าย ... "นายก็รู้ ธุรกิจไม่เคยเลือกข้าง มันอยู่ที่ใครให้อะไรได้มากกว่ากันก็เท่านั้น"นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของวินสตัน ก่อนจากไปพร้อมกับสนิดเจ็ตสีทองและเงินอีกจำนวนหนึ่ง มูลค่าของมันคงมากพอที่จะตัดสายสัมพันธ์อันดีระหว่างเขากับอีกฝ่ายให้สะบั้นลง คาเรียดจำต้องเผชิญหน้ากับคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดในรอบหลายเดือน ท่ามกลางวงล้อม ชายหนุ่มหันมาประจันหน้ากับบุรุษร่างสูงที่กำลังจ้องเขม็งด้วยแววตาอาฆาตมาดร้าย "ฉันตามหาแทบพลิกแผ่นดิน คิดว่าแกติดปีกบินหรือไม่ก็ตายไปแล้ว"ใบหน้าภายใต้หมวกปีกกว้างเต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งความโรยรากำลังฉีกยิ้ม การปรากฏตัวของฮวนไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ เขาเป็นราชายาเสพติด เป็นพ่อค้าอาวุธสงครามผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในเม็กซิโก และเขายังเป็นพ่อมดผู้กระหายการสะสมพืนพันธ์ุและสัตว์หายาก "แปดเดือนที่แกหายไป ทำให้ฉันมั่นใจว่าแกกำลังโกงฉัน คาร์ล ไม่มีใครได้เงินฉันไปโดยไม่เอาหยาดเหงื่อหรือว่าเลือดเข้าแลกหรอกนะ"บุรุษผู้ผ่านร้อนหนาวต้องมาเสียรู้ให้กับชายคราวลูก สิบเอ็ดเดือนก่อนฮวนพบคาเรียดในงานประมูลใต้ดินที่คิวบา ชายหนุ่มผู้อยู่ท่ามกลางพ่อค้าบ้าน้ำลายที่พยายามพล่ามสรรพคุณสินค้าของตน ฮวนไม่ชอบคนพูดมากและอยากเอากระบอกปืนยัดปากคนขี้ประจบสอพลอ แต่กับคาเรียดนั้นแตกต่าง นอกจากเมินเฉยต่อสิ่งรอบข้างแล้วยังไม่ง้อคนที่ได้ชื่อว่าลูกค้าคือพระเจ้า ความอวดดีของอีกฝ่ายเรียกความสนใจให้กับเขาได้ไม่น้อย และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการทำธุรกิจร่วมกัน ฮวนเป็นผู้ออกเงิน คาเรียดเป็นผู้ลงแรง เม็ดเงินจำนวนมหาศาลหลั่งไหลเข้ากระเป๋าเขาราวกับสายน้ำ เมื่อสิบเดือนก่อนฮวนสังเกตความผิดปกติของการเข้าออกของเงิน กว่าจะรู้ตัวว่าถูกหักหลังเงินที่เขาไว้ใจให้คาเรียดถือครองจำนวนหลักพันล้าน มีอันต้องสาบสูญไปพร้อมกับการหายตัวของอดีตคู่ค้า เขาตามล่าหาตัวอีกฝ่ายแทบพลิกแผ่นดินทั้งเหนือใต้ออกตกไปจนสุดขอบทวีป จบเกือบจะถอดใจ ทว่าความเหนื่อยยากของเขายังไม่สูญเปล่าเสียทีเดียว เมื่อสายในอังกฤษแกะรอยการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายจนพบ คาเรียดเป็นคนฉลาดไม่เคยทิ้งร่องรอยใด ๆ ให้ติดตามได้ง่าย วินสตันจึงเป็นเป้าหมายต่อไป เพียงโยนเศษเงินให้ ตาแก่นั่นถึงกับยอมละทิ้งมิตรภาพอันแสนยาวนาน ถีบหัวส่งคาเรียดให้กับเขา ตามที่ฮวนได้กล่าวในต้นประโยค ไม่มีใครได้เงินจากเขาแล้วเดินจากไปง่าย ๆ เพราะทันทีที่คล้อยหลัง คนของเขาก็คงส่งนายวินสตันไปเดินเล่นในนรกเรียบร้อยแล้ว นับเป็นการล่อลูกเสือออกจากถ้ำที่ไม่ต้องลงทุนอะไรมาก "แต่สำหรับแกฉันยกเว้นให้เป็นกรณีพิเศษ..."ทำให้อีกฝ่ายถึงแก่ความตายมันง่ายนิดเดียว แต่ฮวนยังต้องการใช้ประโยชน์จากคนตรงหน้า "ครูซิโอ!"ไม้กายสิทธิ์ในมือคาเรียดกระเด็นหลุดด้วยคาถาปลดอาวุธ พร้อมกับผลของคำสาปกรีดแทงเฉียดหน้าเป้าหมายไปอย่างหวุดหวิด ฮวนแสยะยิ้มมือขวาลดไม้กายสิทธิ์ที่พึ่งใช้มันปลดไม้ฯ จากมืออีกฝ่าย "ไว้ใจไม่ได้เลยจริง ๆ คงเพราะอยู่กับพวกเดรัจฉานมากเกินไป แต่เอาเถอะฉันจะทำให้แกเชื่องทีละเล็กละน้อย เป็นหมาคอยกระดิกหาง ที่วัน ๆ เอาแต่วิ่งไล่ตามเจ้าของ"ฮวนก้มเก็บไม้กายสิทธิ์ของชายหนุ่มชูขึ้นเหนือศีรษะ ก่อนออกแรงหักด้วยมือทั้งสองข้าง คาเรียดขบกรามแน่นจ้องมองชายวัยกลางคนด้วยสายตาอันแข็งกร้าว แขนทั้งสองของเขาบัดนี้ถูกยึดตรึงด้วยแรงกำลังจากบรรดาลูกสมุนของอีกฝ่าย "คนอย่างแกต้องใช้วิธีแบบมักเกิ้ล ถึงจะเข็ดหลาบ"มือหนาตบลงบนไหล่ชายหนุ่ม คล้ายกับให้เตรียมใจ "สั่งสอนให้มันรู้สำนึกว่าคนทรยศต้องเจอกับอะไร อย่าเอาถึงตาย เพราะฉันต้องใช้งานมัน"สิ้นคำสั่ง หมัดแรกสวนเข้าที่ใบหน้าซีกซ้ายของคาเรียดจนชาหนึบ ลิ้นรับรสถึงความเค็มปร่าในปาก ตามด้วยหมัดและเท้าหรืออะไรก็ตามแต่นับไม่ถ้วน ประเคนใส่ร่างชายหนุ่มอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่มีเสียงร้องของความเจ็บปวดหรือขอชีวิตดังลอดจากปาก ในความเป็นจริงความเจ็บปวดกำลังแล่นริ้วไปทั่วร่าง สายตาพร่าเลือนมองเห็นความตายอยู่รำไร ขาไร้เรี่ยวแรงราวกับคนเป็นอัมพาต แต่ที่ยืนหยัดอยู่ได้เพราะพันธนาการที่ยังรัดรึงแขนทั้งสองไม่ให้ลงไปกองกับพื้น ใบหน้าราวกับพระเจ้าสรรค์สร้าง บัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลฟกช้ำทุกตารางนิ้ว ดวงตาสีเปลือกไม้ที่คล้ายกำลังจะหลับลงในไม่ช้า มองชายตรงหน้าควานหาอะไรบางอย่างในเสื้อคลุม ในมือของชายคนนั้นถือผงสีขาวบริสุทธิ์บรรจุในหลอดขนาดเล็ก มันเป็นยาชนิดพิเศษไม่มีขายตามท้องตลาดทั่วไป ฮวนกำลังทำให้เขาตกเป็นทาสของมันเพื่อให้อยู่ในโอวาท ในขณะที่สายตาทุกคู่จดจ้องอยู่กับวัตถุสีขาว มือที่กำลังเกาะกุมเขาคลายลง คาเรียดใช้แรงเฮือกสุดท้ายดิ้นหลุดจากพันธนาการ พุ่งตรงไปยังประตูบานเก่า มือหนากระชากประตูจนสุดแรง ที่ด้านนอกหิมะกำลังตกหนักมองเห็นเป็นม่านสีขาวโพลน ไวเท่าความคิดร่างมนุษย์ตรงบานประตูแปรสภาพเป็นอินทรีตัวใหญ่ในทันทีทันใด พร้อมกับกางปีนบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า "ให้ตายเถอะ! มันเป็นแอนิเมจัส"เสียงใครบางคนตะโกนขึ้น ทัศนียภาพอันเลวร้ายเป็นอุปสรรคต่อการค้นหา แต่เชื่อแน่ว่าอีกฝ่ายคงไปไหนไม่ได้ไกล "ฉันประเมินแกต่ำเกินไปจริง ๆ"ฮวนหยุดยืนตรงที่ประตู เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหิมะและสายลมพัดกระหน่ำ รู้สึกสนุกกับการไล่ล่าครั้งนี้มากกว่าครั้งไหน ๆ แอนิเมจัสในร่างอินทรีสวมมงกุฎแอฟริกันบินฝ่าความหนาวได้ไม่นาน ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับอาการบาดเจ็บและสภาพอากาศอันเลวร้าย ทิ้งตัวร่วงจากท้องฟ้าตกลงในซอกหนึ่งที่แสนคับแคบและสกปรก สัตว์ปีกขนาดใหญ่แปรสภาพเป็นร่างมนุษย์ก่อนกระแทกเข้ากับพื้นเบื้องล่างเต็มแรง โชคดีที่มีกองหิมะหนารองรับช่วยให้เขาไม่ต้องจบชีวิตเร็วขึ้น ชายหนุ่มไอสองสามครั้งก่อนจะโก่งคออาเจียน ของเหลวสีแดงสดกลิ่นคาวแรงไหลทะลักจากปากเปรอะพื้นสีขาวเป็นวงกว้าง ความบอบช้ำภายในกายคงไม่ต่างกับภายนอก คาเรียดทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดสภาพ เชิ๊ดสีขาวเต็มไปด้วยร่องรอยของการถูกทำร้าย เพิ่มเติมด้วยรอยเลือดมาประดับ ลมหายใจหอบถี่กระชั้นราวกับคนใกล้ขาดใจ หัวสมองหนักอึ้ง นัยน์ตาพร่าเลือนมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นภาพซ้อนทับ หูคล้ายกำลังดับไปชั่วขณะ ก่อนสติสัมปชัญญะดับวูบ ร่างสูงใช้แรงเฮือกสุดท้ายควานหาอะไรบางอย่างในเสื้อคลุม ผ้าผืนใหญ่เป็นมันเงาคลุมกายชายหนุ่มมิดชิด และนั่นจึงเป็นเหตุผลที่คนของฮวนตามหาเขาไม่เจอ ... เสียงแห่งการเฉลิมฉลองของผู้คนยังคงแว่วเข้าหูเป็นระยะ ไม้กายสิทธิ์ถูกฮวนทำลายทิ้งหมดสิทธิ์คิดถึงเรื่องคาถารักษา ในกระเป๋าก็ไม่มีอะไรพอให้เยียวยาอาการ นอกจากนอนรอเวลา ตัวการใหญ่ที่สำคัญคือสภาพอากาศ ร่างสูงนั่งขดตัวไหล่หนาไหวสะท้านด้วยความหนาวเหน็บ อีกทั้งความเจ็บปวดทางกายก็กำลังประทุษร้าย ลมหายใจร้อนผ่าวราวกับไฟเผา ในภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่นเสมือนภาพในความฝัน คาเรียดเห็นร่างของใครบางคนยืนอยู่เบื้องหน้า แสงนวลจากดวงจันทร์ส่องลอดตามช่องว่างเล็ก ๆ กระทบกับร่างนั้น ทำให้เห็นใบหน้าของผู้มาเยือน Perona Juracule Carrington "เธอ ? ทำไมถึงอยู่ที่นี่"ร่างสูงเอ่ยถามเสียงแหบพร่า ทั้งแปลกใจและตกใจไปคราวเดียว การปรากฏกายของหญิงสาวทำให้รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายนั้นเพิกเฉยต่อคำเตือนของเขา Perona Juracule Carrington คาเรียดไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะมองเขาด้วยความรู้สึกใด สงสารหรือสมเพช ในวินาทีที่ร่างสูงขยับกายแม้เพียงเล็กน้อย อาการปวดแปลบราวกับถูกทุบด้วยท่อนไม้ก็ประเดดังเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน จนต้องกัดฟันข่มความเจ็บปวด "ไปให้ไกลจากตรงนี้ซะ ถ้าเธอไม่อยากเดือดร้อน"ชายหนุ่มพยายามเค้นเสียงเท่าที่มี ข้อแรกน็อกเทิร์นไม่ใช่ที่ที่ใครจะออกมาเดินเล่นในยามวิกาล โดยเฉพาะผู้หญิงตัวคนเดียว ข้อสองคนของฮวนยังอาจยังวนเวียนอยู่แถวนี้ คงไม่เป็นการดีเท่าไหร่ถ้าพวกมันเห็นเธออยู่กับเขา Perona Juracule Carrington #669999 Cariad Sol Hamilton #BBAA88 Perona Juracule Carrington #000000 NPC #6C2C10 Winston [NPC] #CC0000 Juan [NPC] TUESDAY 2022 |
|
|
Jan 3 2024, 03:59 PM
โพสต์
#92
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านกริฟฟินดอร์ โพสต์ : 80 เข้าร่วม : 8-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,976 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
MINHO*1st Gryffindor Student
@Diagon Alley มินโฮเดินนำคนอื่น ๆ จนแทบจะเรียกว่าวิ่งมากกว่ามาจนกระทั่งถึงธนาคารกริงกอตส์โดยที่ไม่หันหลัง กลับไปมองอีกพร้อมด้วยแมวใต้อ้อมแขน เขาพักเหนื่อยด้วยการค่อย ๆ ก้มตัวลงวางแมวบนพื้น ในครานั้น แสงสว่างที่เด่นขึ้นมาจากกระดาษใบเดิมทำให้มินโฮต้องเปิดออกอ่านอีกครั้งหนึ่ง และเป็นอย่างที่เขานึกไว้ไม่มีผิด กฎข้อใหม่ปรากฏขึ้นอีกแล้วบนกระดาษใบนั้นและมันกลับแปลกขึ้นเรื่อย ๆ เสียด้วย กฎในการอยู่ตรอกไดแอกอนหลังเที่ยงคืน
เขามองหน้าของลูคัส สลับกับเซซีเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงตรงนี้ก่อนจะหยิบยื่นกระดาษใบนั้นให้ทั้งคู่อ่านจ ะได้รับรู้เช่นเดียวกันกับเขาว่ามันแปลกมากเกินไปแล้ว "คือใครเป็นคนส่งจดหมายฉบับนั้นให้ทุกคนครับ" มินโฮที่เริ่มหัวเสียชี้ไปทางจดหมายฉบับนั้นย้ำ ๆ ในขณะที่เอ่ยถามทั้งสองคน แต่เขาเชื่อว่าทั้งสองเองก็คงไม่ทราบเหมือนกันกับเขา "แล้วซอยจุ๊คืออะไร อยู่ตรงไหน" มินโฮเริ่มหันซ้ายแลขวามองหาซอยจุ๊ในเนื้อความ #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jan 3 2024, 04:07 PM
โพสต์
#93
|
|
HWT Supreme Sorcerer | นักเรียนฮอกวอตส์ปี 4 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,064 เข้าร่วม : 6-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,896 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ล็อกเกอร์ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เรดโอ๊ค | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนยูนิคอร์น ความยืดหยุ่น: ดัดโค้งงอเล็กน้อย สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
LUCAS*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley __________หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้มาแล้วลูคัสและอีกสองคนก็เดินตรงมาเรื่อย ๆ ตามกันไปจนตอนนี้มาอยู่ที่หน้าธนาคารกริงกอตส์ และเป็นจังหวะเดียวกับที่มีข้อความแปลก ๆ ปรากฎขึ้นในจดหมายอีกครั้ง มือเรียวคลี่จดหมายในมือออกก่อนจะอ่านมันด้วยความสงสัย แล้วเงยหน้าขึ้นมาหามินโฮเมื่อได้รับคำถามจากอีกฝ่าย __________"ไม่รู้เหมือนกัน" __________พรีเฟ็คหนุ่มเอ่ยตอบมินโฮไปพร้อมยกไหล่ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาได้จดหมายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ และได้มายังไง เพราะรู้ตัวอีกทีเขาก็ได้จดหมายฉบับนี้มา และตอนนี้เขาก็กำลังยืนอยู่ที่หน้าธนาคารกริงกอตส์แล้ว __________"ซอยจุ๊? เธอรู้จักมั้ย" __________ลูคัสว่าก่อนจะหันไปถามซีลีนเพื่อความแน่ใจ เพราะเขาเองก็ไม่รู้จักเหมือนกันว่าสิ่งนี้คืออะไร ระหว่างที่รอคำตอบอยู่นั้น เขาก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้ -- หิมะตก? #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel คุณ Lucas Qariel Sulvatore ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ Jan 3 2024, 04:07 PM |
|
|
Jan 3 2024, 04:12 PM
โพสต์
#94
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,378 เข้าร่วม : 19-October 20 จาก : France หมายเลขสมาชิก : 50,033 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เฟอร์ | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
CECI*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley "รู้จัก ธีออนกินบ่อย มันเป็นเนื้อหมูดิบอ่ะ แค่คิดก็อี๋ละ" เมื่อผ่านพ้นเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์เสียแล้ว เสียงเข้มติดแหบของพรีเฟ็คร่วมบ้านอย่างลูคัส ก็ถามถึงอาหารของภาคอีสานที่ประเทศไทยขึ้น เซซีตอบไปตามตรง เพราะ เธอก็เคยเห็นธีออนนั่งจกอยู่บ่อยครั้งที่ผาซ่อนแก้ว จะว่าไปอาหารจำพวกนี้แฟรี่แกร็บน่าจะรู้จักเป็นอย่างดี ยัยแอนโดรเมดาเหมือนจะรับหิ้วอาหารจากประเทศไทยด้วยซ้ำไป ไม่สิไม่ ทุกประเทศ ยัยตระกูลแกร็บชอบซื้อของกินมาเยี่ยมเยียนตลอด ต้องลุ้นทุกครั้งที่เจอกันว่าอาหารที่ได้มันคืออะไร ไม่นานนักสภาพอากาศก็เริ่มเปลี่ยน หิมะเริ่มตกลง ก็นะคริสมาสต์นี่ แต่ใครจะไปคิดว่ามันจะตกตอนเวลานี้ "แล้วถามทำไม จะกินหรอ" ความสงสัยก็เข้ามา เพราะ เธอไม่คิดว่าคนข้าง ๆ จะรู้จักเมนูนี้และถามขึ้น และคิดยังไงมาถามเธอนะ ดูเชี่ยวชาญหรือดูรู้เรื่องหรอ ? #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jan 3 2024, 04:45 PM
โพสต์
#95
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านกริฟฟินดอร์ โพสต์ : 80 เข้าร่วม : 8-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,976 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
MINHO*1st Gryffindor Student
@Diagon Alley มินโฮชะงักลงเมื่อพรีเฟ็คคนหนึ่งบอกว่ามันเป็นเมนูอาหารที่ไม่พึงประสงค์เลยเพียงนิด แต่จู่ ๆ เสียงกุกกักก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของเขา พบว่าแมวของตนกำลังกินอาหารบนจานหนึ่งที่วางอยู่หน้าธนาคาร กลิ่นคาวของมันทำให้เขารู้ได้แทบจะทันทีว่ามันต้องเป็นซอยจุ๊ในกระดาษใบนั้นเป็นแน่ เขารีบปรี่ตรงไปอุ้มมันขึ้นมาโดยไม่ลืมปรามด้วยคำพูดแม้รู้ดีว่ามันไม่เข้าใจ อย่าไปกิน มันไม่ปลอดภัย อะไรก็ตามที่อยู่ในกระดาษเชื่อถือได้บ้างไม่ได้บ้าง เขาไม่รู้เลยว่าควรจะเชื่อในข้อใดและไม่เชื่อในข้อใด จนกระดาษเปล่งแสงออกมาอีกครั้ง คราวนี้มินโฮรีบเดินไปดูกระดาษซึ่งปรากฏกฎข้อต่อไปขึ้นอีกแล้ว อีกแล้ว! กฎในการอยู่ตรอกไดแอกอนหลังเที่ยงคืน
#755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jan 3 2024, 04:58 PM
โพสต์
#96
|
|
HWT Supreme Sorcerer | นักเรียนฮอกวอตส์ปี 4 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,064 เข้าร่วม : 6-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,896 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ล็อกเกอร์ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เรดโอ๊ค | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนยูนิคอร์น ความยืดหยุ่น: ดัดโค้งงอเล็กน้อย สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
LUCAS*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley __________ลูคัสเพียงแค่ยืนนิ่ง ๆ แล้วมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า และกระดาษของเขาก็มีข้อความปรากฎขึ้นอีกครั้ง ดวงตากลมก้มลงไปอ่านก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบว่าแมวกระโดดลงจากตัวของมินโฮแล้วพุ่ง เข้าไปเล่นหิมะที่ตกลงมาและกำลังจะกินหิมะเข้าไป __________"เห้ยๆ" __________เสียงต่ำเอ่ยด้วยความตกใจก่อนจะเตรียมพุ่งเข้าไปหาแมว แต่แล้วร่างของแมวสีนวลตรงหน้าก็ค่อย ๆ แปลกไปจากเดิม ขนาดตัวของมันค่อย ๆ ใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว เส้นขนค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นผิวหนังมนุษย์ ลายสีขาวของมันค่อย ๆ กลายเป็นเสื้อคลุมสีขาว จากแมวตัวเล็ก ๆ ตอนนี้เป็นร่างของคนที่เขาไม่รู้จัก __________"สวัสดี" เสียงนั้นเอ่ยพร้อมยิ้มออกมา __________ลูคัสผลักตัวเองออกมาทันทีพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาเหนือระดับท้องของอีกสองคนแล้ วถอยหลังออกมาเล็กน้อย #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jan 3 2024, 05:08 PM
โพสต์
#97
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,378 เข้าร่วม : 19-October 20 จาก : France หมายเลขสมาชิก : 50,033 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เฟอร์ | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
CECI*3rd Gryffindor Student
@Diagon Alley เหมือนจะเกิดอะไรผิดปกติกับสถานที่แห่งนี้จริง ๆ จากตรอกไดแอกอนขายของกลับกลายเป็นตรอกแห่งความบิดเบี้ยวและโกลาหลไปหมด หากให้อธิบายง่าย ๆ ก็คงไม่พ้นสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดข้างหน้าตัวเธอ แมวตัวเล็กที่ได้กินหิมะเข้าไปก็กลายเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ใส่เสื้อคลุมสีขาว ยังกับนักบวชแห่งบาบิโลน "ทำให้มันสลบไปก่อนละกัน" เมื่อร่างของพรีเฟ็คหนุ่มร่วมบ้านอย่างลูคัสถอยออกจากมนุษย์คนนั้นก็กางแขนกันพวกเธอ สองคนไว้ข้างหลัง แต่เซซีไม่ได้กลัวกับสิ่งตรงหน้า สองมือยกขึ้นก่อนจะทำให้คนตรงหน้าสลบไปด้วยพลังควบคุมกลิ่นในอากาศของเธอ หากผสมพิษเข้าไปอาจจะทำร้ายคนที่ดูรักแมวอย่างคนข้าง ๆ ได้ ทำให้สลบไปคงไม่เป็นปัญหาใหญ่โตอะไรมาก "จะฆ่าหรือทำอะไรก็เลือกกันเอาเอง" เสียงหวานเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบและกังวลของอีกสองคนหรือสงสัย ก็ไม่สามารถคาดเดาได้หนึ่งร้อยเปอเซ็นต์ เธอไม่ได้มีพลังหยั่งใจคน เพียงแค่อาศัยมาตั้งแต่ยุคแรกเริ่มของโลก เลยพอสมมารถคาดเดาต่าง ๆ ผ่านสีหน้าและน้ำเข็ง #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jan 3 2024, 05:16 PM
โพสต์
#98
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 2 กลุ่ม : นักเรียนบ้านกริฟฟินดอร์ โพสต์ : 80 เข้าร่วม : 8-March 23 หมายเลขสมาชิก : 61,976 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
MINHO*1st Gryffindor Student
@Diagon Alley มินโฮตกใจถอยหลังกรูเมื่อพบว่าแมวที่เขาฟูมฟักมาอย่างดีตลอดระยะเวลาหลายปี เมื่อกินเกล็ดหิมะเข้าไปดังข้อห้ามบนกระดาษมันกลับกลายเป็นร่างของสิ่งมีชีวิตคล้ายค ลึงกับมนุษย์จนสามารถเรียกได้ว่า เหมือน เลยด้วยซ้ำ มินโฮที่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนจังก้าอยู่อย่างนั้นและปล่อยให้คนอื่น ๆ ตัดสินใจทำอะไรแทนเขาที่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงจะล้มลง จนฝ่ายที่ล้มลงกลายเป็นแมวกลายพันธุ์ของเขาแทนด้วยน้ำมือของพรีเฟ็คเซซี ร่างสูงของมินโฮที่ตั้งสติได้รีบพุ่งตัวเข้าไปคุกเข่าอยู่ข้างร่างของแมวตนเองซึ่งบั ดนี้ เป็นคนแปลกหน้า ทำไมทำแบบนี้ล่ะ คืนแมวผมมานะ มินโฮเขย่าปลุกร่างของคนที่นอนอยู่บนพื้นอย่างรุนแรงจนหิมะรอบ ๆ นั้นกระจายไปทั่ว ด้วยความหวังว่าแมวสุดที่รักของเขาจะกลับคืนมา แต่...จู่ ๆ ร่างของคนแปลกหน้าก็ขยายใหญ่ขึ้นก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรถ... รถม้า... เขาพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความฉงน นี่มันประหลาดมาก #755F5F Lucas Qariel Sulvatore #FFB7B7 Celine De Pelissier #7285A5 Minho Gemmel |
|
|
Jul 7 2024, 04:00 PM
โพสต์
#99
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านเรเวนคลอ โพสต์ : 47 เข้าร่วม : 1-May 16 หมายเลขสมาชิก : 28,933 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: แอสเพน | ยาว: 11" แกนกลาง: เส้นผมวีล่า ความยืดหยุ่น: ยืดหยุ่นกำลังดี สัตว์เลี้ยง |
DIAGON ALLEY & KNOCKTURN ALLEY (ย้อนเวลา) Lady Carrington ꒱˚ ༘ "ตรอกน็อกเทิร์นไปทางไหนคะ?" เมื่อตะลอนเที่ยวเข้าร้านนั้นร้านนี้และหาอะไรลงท้องไปหลายอย่าง บทสนทนาที่เคยคุยกับชายหนุ่มที่พบกันหน้าทางเข้าตรอกไดแอกอน รวมถึงคำแนะนำของเขาถึงตรอกน็อกเทิร์นก็ย้อนกลับเข้ามาในหัว และด้วยความที่ขี้สงสัยโดยธรรมชาติ เพโรน่าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าสิ่งที่เขาทิ้งท้ายบอกว่า สถานที่นั้นไม่เหมาะกับคนแบบเธอนี่มันเพราะอะไรกันแน่ แม้เสียงครื้นเครงจากรอบตัวประสานกับพลุเฉลิมฉลองจะยังดังเข้าหูมาอย่างไม่ขาดสาย แต่สำหรับวันนี้คงต้องยอมรับว่าเธอไม่อยากกลับบ้านเลยจริง ๆ ไม่เข้าใจว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดจะไปใส่ใจกับลูกชายบ้านอื่น ขนาดที่ต้องประเคนลูกสาวตัวเองให้ไปใช้เวลาในช่วงปีใหม่ร่วมกันไปเพื่ออะไร เกิดมาคนเดียวก็ควรใช้ชีวิตคนเดียวให้ได้สิ แม้จะคิดเห็นแบบนั้น แต่สิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงการวิ่งหนีมาอยู่ในที่ที่คิดว่าจะไม่มีใครตามหาเจอ หรือจะให้พูดง่าย ๆ ก็คงเป็นที่ที่คนรอบตัวเข้าใจว่าเธอจะไม่เฉียดเข้ามาใกล้ล่ะมั้ง แต่ถือว่ายังดีที่ชีวิตยังพอมีมิตรสหายที่คบหากันอยู่บ้าง เนลลารีสที่ไม่เจอหน้ากันนานนับปีแต่กลับให้คำแนะนำเธอจากภารกิจหนีออกจากบ้าน แบบฉบับเด็กวัยรุ่นได้เป็นอย่างดี ทำให้เลดี้แห่งแคริงตันได้ออกมาเปิดหูเปิดตาโดยไร้ผู้คุ้มกันอย่างเช่นในตอนนี้ "เลี้ยวซ้ายที่หัวมุมข้างหน้านั้นก็ถึงทางเข้าแล้วจ้ะแม่หนู" คุณยายที่เดินขายของกล่าวตอบ ในมือถือตะกร้าที่เต็มไปด้วยกล่องไม้ขีดไฟ ดูก็รู้ว่าไม่มีใครซื้อ ก็แน่ล่ะ ถึงที่นี่จะหนาวมากแต่ก็ยังเป็นตรอกที่ผู้วิเศษพลุกพล่าน จะเอาสิ่งนี้ไปขายให้ใครกัน แม้จะมีสิ่งที่ย้อนแย้งอย่างสงสัยอยู่ในหัว แต่ไม่ว่าหญิงชราผู้นี้จะต้องการอะไร ที่ตอบไปเมื่อครู่ก็คงจะเป็นเรื่องจริง เพราะหลังจากที่เพโรน่าหย่อนเกลเลียนจำนวนหนึ่งลงในตะกร้าใบนั้น แล้วเดินตรงมาตามเส้นทางที่ว่า ในที่สุดเธอก็มาหยุดอยู่ที่หน้าทางเข้าของตรอกน็อกเทิร์น "ว้าว สาวน้อยมาทำอะไรในที่แบบนี้กันล่ะเนี่ย" ชายร่างท้วมใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราในชุดเก่าสีผ้าขี้ริ้ว นั่งอยู่หน้าทางเข้าตรอกน็อกเทิร์นกล่าวขึ้นมา ในทันทีที่เห็นร่างของหญิงสาวที่นาน ๆ จะเห็นสักครั้ง เขาใช้ศอกสะกิดชายคนที่นั่งข้าง ๆ ที่มีสภาพการแต่งกายไม่ต่างกัน ส่วนชายคนที่นั่งข้าง ๆ ก็เรียกเพื่อนอีกสองสามคนอีกที ทุกสายตาจับจ้องมาที่หญิงสาวผู้มาเยือน ดูจากสภาพแวดล้อมและกลุ่มคนที่พบเข้า เหมือนเพโรน่าจะเข้าใจเจตนาของคนที่ได้เตือนเธอเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วละ แต่ใครสน เท้าที่สวมบูทหนังยังคงเหยียบย่ำลงบนพื้นหิมะที่เคยโปรยปรายลงมาเพื่อเข้าไปข้างใน เสียงของคนกลุ่มเดิมโห่ร้องไล่ตามหลัง ยังดีที่ไม่มีใครบุ่มบ่ามทำอะไรหรือคุกคามไปมากกว่านี้ เพราะเธอก็คร้านที่จะมือเปื้อนเลือดถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายอยากจะงัดกันสักที เห็นบอบบางแบบนี้แต่เพโรน่าก็ถูกฝึกฝนในฐานะผู้สืบทอดแห่งแคริงตันมาตั้งแต่เกิด คงเป็นเหตุผลที่ทำให้หญิงสาวใจกล้ามากกว่าสาวน้อยในวัยเดียวกัน บรรยากาศภายในเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความน่าพิศวง ต่างจากตรอกไดแอกอนอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะมองไปร้านไหนก็ดูน่าเข้าไปค้นหาเสียหมด แต่ขณะที่จะเริ่มบทนักค้นหา เสียงกุกกักของอะไรบางอย่างได้เรียกให้เธอต้องหยุด และหันกลับไปเพ่งมองทางที่เพิ่งผ่านมาอีกที '?!' สองขาพาตัวเองเดินกลับไปยังทิศทางเดิม บนพื้นที่มีกองหิมะทับถมกันสูง แต่หากพิจารณาดี ๆ อีกที เหมือนมันมีบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวภายใต้สิ่งที่ปกคลุมอยู่เล็กน้อย และเมื่อหญิงสาวยอบกายนั่งลงใกล้ ๆ ก็พบเข้ากับสิ่งที่ทำให้ต้องประหลาดใจ "อะไรน่ะ คนหรอกเหรอ" ผ้าคลุมถูกเปิดออกบางส่วน เผยให้เห็นใบหน้าซีดเซียวของชายผู้หนึ่ง "เธอ? ทำไมถึงอยู่ที่นี่" คนที่นอนขดอยู่บนพื้นด้วยสภาพอิดโรย เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบเลือดและร่องรอยของการโดนซ้อมมาอย่างหนัก ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังรวบรวมกำลังเฮือกหนึ่ง เพื่อเปิดปากถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่ติดจะแหบแห้ง แม้การแต่งกายและสภาพภายนอกของเขาจะเปลี่ยนไปจากเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า แต่ทันทีที่สบเข้ากับนัยน์ตาสีน้ำตาลที่เต็มไปด้วยความตายด้านนั่น เพโรน่าก็จำเขาได้ในทันที "มันใช่เรื่องที่นายต้องถามในตอนนี้หรือไง ดูสภาพตัวเองก่อนเถอะ ไหวมั้ยเนี่ย" ว่าพลางเอื้อมมือไปเปิดสิ่งที่ปกปิดร่างตรงหน้าออกจนหมด ทำให้เห็นความบอบช้ำที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน เขาพยายามที่จะขยับตัวแต่สุดท้ายก็ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ สีหน้าที่บ่งบอกว่าจะตายอยู่รอมร่อทำให้เพโรน่าต้องรีบลำดับความคิด และมองหาที่ปลอดภัยเพื่อพาคนป่วยไปพักในทันที ใช่ว่าจู่ ๆ เธอจะมีน้ำใจกับเพื่อนมนุษย์หรืออะไรเทือกนั้นหรอกนะ ก็แค่ไม่อยากเห็นใครมาตายต่อหน้าแค่นั้น "ไปให้ไกลจากตรงนี้ซะ ถ้าเธอไม่อยากเดือดร้อน" "ไม่ต้องบอกฉันก็จะไปอยู่แล้วน่า" คงไม่มีใครอยากยื่นมือเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องชวนปวดหัวจากคนแปลกหน้า ทั้งยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเผชิญอยู่กับอะไร เพียงแต่จิตใต้สำนึกมันกำลังร้องบอกว่า ต้องทำอะไรสักอย่างเนี่ยสิ และด้วยความที่ไม่อยากรำคาญใจในวันหน้า ช่วยชีวิตคนสักคนก็คงจะไม่ยากเย็นมากนัก หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาจากปากจนเกิดเป็นกลุ่มควัน ก่อนไม้กายสิทธิ์ในเสื้อคลุมจะถูกหยิบมาใช้ร่ายเวทย์รักษาให้กับอีกคนอย่างจนใจ "มองอะไร บอกแล้วไงว่าจะไป แค่หลังจากที่รักษาเสร็จ" เธอเลือกที่จะเมินสายตาของเขา แต่ขณะกำลังตรวจอาการของอีกคน ที่ดูเหมือนจะไม่ได้ดีขึ้นจากตอนแรกมากนัก กลับรับรู้ได้ถึงเงาของคนกลุ่มหนึ่งเข้า ผู้ที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครารุงรัง ที่มาพร้อมกับพรรคพวกอีกสามสี่คน เป็นกลุ่มคนที่เคยเจอมาก่อนหน้านี้ในทางเข้าตรอก ตอนแรกคิดว่าแค่คนไร้บ้านทั่วไป แต่เห็นทีเธอคงจะประมาทไปหน่อย "คุณหนูคนนี้ ต้องการความช่วยเหลืออยู่หรือเปล่า ให้พวกเราช่วยได้นะ" สิ้นคำก็มีเสียงหัวเราะร่วนสมทบขึ้นมา เพโรน่าลอบกลอกตาอย่างช่วยไม่ได้ เห็นทีคงต้องรีบจัดการก่อนคนที่นอนกองบนพื้นจะหมดลมไปซะก่อน "ไม่ล่ะ ฉันจัดการเองได้ พวกนายแค่หลบไปก็พอ" ตอบปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา แต่เหมือนว่าแค่การเจรจาคงไม่ได้ผล "นี่พวกแกน่ะ เข้าไปช่วยเธอซิ" ชายร่างท้วมสั่งคนที่ยืนอยู่ข้างหลังให้เข้ามาช่วย แต่สีหน้าท่าทางของคนที่มีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่น กลับเปี่ยมไปด้วยความมุ่งร้ายอย่างเปิดเผย "ไปกับพวกฉันดี ๆ เถอะคุณหนู" หนึ่งในนั้นกล่าวขึ้นมาก่อนพยายามเข้ามาตะครุบจับตัวเธอ แต่ความไวของหญิงสาวที่มีมากกว่าจึงทำให้เบี่ยงตัวหลบได้ทันท่วงที ...ถ้ามือหยาบกร้านสกปรกนั่นโดนตัวขึ้นมาล่ะก็ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว "ไปให้พ้น!" มือข้างหนึ่งสะบัดไปกลางอากาศตามสัญชาตญาณ พลังบางอย่างได้กระทบเข้ากับผู้ที่กำลังเข้าจู่โจม ก่อนทั้งสองคนจะทรุดตัวลงบนพื้น "ลูกพี่ครับ พวกเรามันเดรัจฉาน ไม่สมควรเกิดมาเลย" "ชีวิตของพวกเราคงมาได้เท่านี้" คนทั้งคู่ต่างก้มหน้าให้กับผืนดินอย่างสิ้นหวัง เรียกความประหลาดใจให้กับกลุ่มคนที่ยืนอยู่ เมื่อเห็นช่องว่างตรงหน้า ไม้กายสิทธิ์ก็ถูกหยิบออกมาอีกครั้ง ก่อนพุ่งปลายไม้ไปที่สามคนที่เหลือ "โลโคมอเตอร์ มอร์ติส!" หลังเปล่งคาถาออกมา เสียงวุ่นวายโครมใหญ่ก็ดังตามมาอีกรอบ ผลจากคำสาปผูกขาทำให้คนข้างหน้าที่กำลังพุ่งตัวเข้ามาจู่โจมล้มลง ส่วนคนถัดไปก็ลงไปกองด้วยกันอีกที "โอ๊ย ลูกพี่! ขา ขาผม ขาจะหักแล้ว!" "แกก็บอกให้ไอคนที่มันมันนอนทับฉันอยู่ลุกขึ้นก่อนสิวะ!" เสียงโต้เถียงกันดังขึ้นมาอีกระลอก "อินคาเซอรัส" แม้จะรำคาญเสียงโอดครวญพวกนั้น แต่ก็ต้องป้องกันไว้ก่อน เชือกจำนวนหนึ่งถูกเรียกออกมารัดเข้าที่ตัวของทั้งสามคน นี่คงจะเป็นวันที่เธอเรียกใช้คาถามากที่สุดในรอบปีเลยก็ว่าได้ แม้จะเผลอใช้พลังทำลายจิตใจไปด้วยส่วนหนึ่งก็เถอะ เพโรน่าไม่ได้สนใจเสียงร้องเรียกใด ๆ จากอีกฝ่าย สองเท้ารีบก้าวเข้าไปหาตัวการที่ทำให้เธอต้องมารับผิดชอบชีวิต ซึ่งจนแล้วจนรอดสถานการณ์กลับมาเป็นแบบนี้เอาซะได้ "นี่ ยังไม่ตายหรอกใช่ไหม?" เมื่อยื่นหน้าเข้าไปมองและเห็นว่าอีกคนยังมีลมหายใจอยู่ ก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้ คงน่าเสียดายที่เปลืองพลังไปมากขนาดนี้ แต่เขากลับตายเปล่าไปต่อหน้า Cariad Sol Hamilton "ยังไม่ตายจริงด้วยแฮะ" ท่าทีของเธอที่ยังคงเมินเฉยต่อคำพูดของเขายังคงดำเนินต่อไป เพโรน่าถอดฮู้ดตัวยาวของตัวเองออกก่อนปูลงบนพื้นข้าง ๆ "...ขยับตัวไหวมั้ย ขึ้นมานอนบนนี้" ว่าพลางตบ ๆ ลงบนชุดคลุมตัวเดิม สายตาที่ถูกส่งกลับมาด้วยความไม่เข้าใจของเขาในตอนแรก แต่สุดท้ายก็เหมือนจะรู้ถึงเจตนาของเธอ แม้เพโรน่าจะสูงไม่น้อย แต่เรื่องที่จะให้แบกชายตัวโตเท่าหมีออกไปจากตรงนี้ ก็ดูเหมือนว่าจะเกินความสามารถเกินไปหน่อย Cariad Sol Hamilton "หิมะตกลงมาอีกรอบแล้ว ถ้าไม่อยากแข็งตายหรือถูกใครฆ่าตายก็ขึ้นมา" ทั้งแววตาและสีหน้าของเธอ ที่บ่งบอกว่าพร้อมจะทิ้งเขาไว้ที่นี่ไม่ได้ดูล้อเล่นเลยสักนิด แม้อีกคนจะมีท่าทางลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยอมฝืนสังขารขยับตัว "ก็แค่นั้น... ตัวหนักอย่างกะช้าง" ร่างบางเริ่มบ่นออกมา ขณะกำลังฉุดลากถูลู่ถูกังชุดคลุมตัวยาวที่มีร่างของชายตัวโตนอนอยู่ แม้ออกจะทุลักทุเลแต่ยังไงก็ต้องรีบออกไปจากน็อกเทิร์นให้ได้ซะก่อน บางทีคนพวกนั้นอาจจะตามมา ไหนจะคู่กรณีของคนที่โดนซ้อมมาซะน่วมนี่อีก และที่สำคัญ เมื่อครู่เธอได้เผลอใช้พลังทำลายจิตใจ บางทีคนของแคริงตันอาจจะตามมาเจอได้ในเร็ว ๆ นี้ Cariad Sol Hamilton "หุบปากน่ะ แรงจะหายใจยังแทบไม่มี เอาเวลาที่ต่อปากต่อคำไปนึกคำขอบคุณดี ๆ ที่ฉันต่อชีวิตให้เถอะ" Perona Juracule Carrington #BBAA88 Cariad Sol Hamilton #669999 NPC #FFFFFF TUESDAY 2022 |
|
|
Jul 17 2024, 09:04 PM
โพสต์
#100
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านกริฟฟินดอร์ โพสต์ : 42 เข้าร่วม : 2-November 21 หมายเลขสมาชิก : 58,402 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง |
เอเตโอเดินเข้ามาในย่านของตรอกไดแอกอนพร้อมกับชีต นิฟเฟลอร์สุดน่ารักของเขาที่ตอนนี้มันกำลังเกาะอยู่บนบ่าของเขาอยู่ ชายหนุ่มวัยยี่สิบเดินตรงผ่านถนนหินของตรอกไดแอกอนไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดมุ่งหมาย เพราะว่าวันนี้เขาว่างจึงอยากจะมาหาซื้อของให้สำหรับชีต อาจจะเป็นของเล่นอะไรสนุก ๆ หรือไม่ก็หาซื้ออาหารรสชาติใหม่ ๆ ที่มันไม่เคยกินให้มันได้ไปลองลิ้มลองดูบ้าง
เขาเดินไปเรื่อย ๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านที่ขายของเกี่ยวกับสัตว์วิเศษ เอเตโอผลักประตูเข้าไป เสียงพนักงานเอ่ยต้อนรับพร้อมกับเสียงเพลงที่เปิดจากกล่องเสียง บรรเลงให้บรรยากาศภายในร้านนี้ดูสงบ ต่างจากบรรยากาศของตรอกไดแอกอนที่มีแต่ผู้วิเศษเดินไปมาเต็มไปหมด อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย? เสียงนุ่มของเอเตโอเอ่ยด้วยโทนเสียงที่เบาลงมากับชีต มันมองมาที่ใบหน้าของเขาด้วยหน้าตาที่ใสซื่อ ก่อนจะลงจากบ่าของเขาแล้วเดินสำรวจร้านไปสักพัก ไม่นานมันก็ไปหยุดอยู่ที่หน้าของชั้นวางของหนึ่ง เขามองไปที่ชีตก่อนจะเดินตามไป แล้วหยิบถุงซองสีเทาที่อยู่ตรงหน้านิฟเฟลอร์ของเขา เอาอันนี้? โอเค ถามเพื่อความแน่ใจกับสัตว์เลี้ยงของตัวเองพร้อมวาดยิ้ม มือเรียวหยิบมันขึ้นมาแล้วนำไปคิดเงินกับร้านค้า ใช้จ่ายด้วยเงินคนุตที่เขาเตรียมมา หลังจากนั้นเอเตโอก็เดินออกมาจากร้านขายอาหารสัตว์เลี้ยงพร้อมกับชีต Eteo Vorfrez #828282 |
|
|
Lo-Fi ; ประหยัดแบนวิธ,โหลดเร็ว | เวลาในขณะนี้: 25th September 2024 - 09:00 AM |