 #12 The Destiny (HP/DM), กิจกรรม : FIC For Money ! [Y] by:HongLy_Malfoy |
ยินดีต้อนรับ ( เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก )
  |
| #12 The Destiny (HP/DM), กิจกรรม : FIC For Money ! [Y] by:HongLy_Malfoy |
 Jan 16 2010, 04:47 PM
โพสต์
#1
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1   กลุ่ม :  นักเรียนบ้านสลิธีรินโพสต์ : 616 เข้าร่วม : 31-October 09 จาก : Almaecious หมายเลขสมาชิก : 5,604 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา   หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง 
  |
Title: The Destiny
Author: HongLy_MalFoy Category: Romance (มั้ง) Pairing: DM/HP Rating: NC-17 ..........................................................  คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตมั้ย ? คุณเชื่อมั้ย....ว่าบนโลกนี้จะมีใครสักคนเกิดมาเพื่อเรา? คุณเชื่อมั้ย.....ว่าหัวใจของคนเราแท้จริงนั้นมีเพียงครึ่งดวง แต่อีกครึ่งดวงอยู่ที่ใครอีกคน! คุณเชื่อมั้ย.....ว่าคนทุกคน มีเส้นด้ายบาง ๆ ผูกไว้ และด้ายเส้นนั้นจะพาเราไปหาใครอีกคน! และสุดท้าย!!!! คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตมั้ย!!!!!!!!? ....................................................................  Chapter 1 ร่าง 2 ร่างที่นอนกอดกันอยู่บนเตียงสี่เสาสีน้ำตาล ชายหนุ่มร่างสูงผมบอนด์ค่อย ๆ ลุกขึ้นร่างระมัดระวัง ประหนึ่งว่ากลัวคนที่นอนอยู่ในอ้อมกอดจะตื่นขึ้นมาเสียก่อน หลังจากที่ลุกขึ้นชายหนุ่มร่างสูงมองไป ยังร่างบางที่ยังคงหลับใหลอยู่ด้วยความอ่อนโยน เค้าค่อย ๆ เดินไปยังริมหน้าต่าง โดยไม่ลืมที่จะหยิบบุหรี่ที่อยู่ตรงโต๊ะข้าง ๆ เตียงไปด้วย ดวงตาสีเทาหม่นมองออกไปข้างนอก ริมฝีปากได้รูปค่อย ๆ พ่นควันบุหรี่ออกมา ชายหนุ่มร่างสูงเหมือนกำลังคิดอะไรบ้าง .................................................................... .......................................... ................................. ย้อนไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว โอ๊ย !!! เสียงของเดรโก มัลฟอย ร้องเสียงดังลั่น บนเตียงนอนของเค้าเอง เดรโกเป็นอะรไรลูก นาร์ซิสซา มัลฟอย รีบวิ่งเข้ามาดูลูกชายหัวแก้ว หัวแหวนของเธอ หลังจากที่ได้ยินเสียงร้อง ไม่รู้เหมือนกันฮะแม่ ผมเจ็บคอ เจ็บมาก ๆ เลย เดรโกบอกกับแม่ของเค้าพร้อมกับทำท่าทางออดอ้อนไปด้วย แต่วันนี้ลูกต้องไปซื้อของที่ตรอกไดแอกอนนี้จ๊ะ ลูกรัก ลูกจะไปไหวมั้ย นาร์ซิสซ่าบอกกับลูกชายของเค้า ตรอกไดแอกอนหรอฮะ เดรโกถามแม่ของเค้า จ๊ะลูก....วันนี้ลูกต้องซื้อของสำหรับเรียนที่ฮอกวอตส์นี้จ๊ะ นาร์ซิสซาบอกลูกชายของเธออีกครั้ง จริงด้วยฮะ งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะฮะ เดรโกบอกกับแม่ของเค้าก่อนที่จะรีบลุกไปเข้าห้องน้ำทันที ขณะที่เดรโกกำลังลุกไปเข้าห้องน้ำนั้น นาร์ซิสซาสังเกตเห็นบางอย่างบนร่างกายของลูกชายเธอ แต่เธอเห็นมันไม่ชัด และเธอคงคิดว่าเธอน่าจะตาฝาดไปเอง .............................................................. ตรอกไดแอนกอน เดรโก แกยังขาดอะไร ลูเซียส มัลฟอย ถามลูกชายของเค้าขณะที่กำลังซื้อของอยู่ที่ตรอกไดแอกอน เสื้อคลุมฮะพ่อ เดรโกบอกกับพ่อของเค้าด้วยน้ำเสียงเซ็ง ๆ เค้าอยากมากับแม่มากกว่าที่จะมากับพ่อ ดี.....ถ้างั้นเรารีบไปกัน ฉันเบื่อเต็มทีล่ะ ลูเซียส บอกกับลูกชายของเค้าก่อนจะรีบพากันไปยังร้านของมาดามมัลกิ้น ความจริงนั้น ลูเซียส มัลฟอย ไม่ได้อยากพาลูกชายคนเดียวของเค้ามาซื้อของสักเท่าไร นั้นเป็นเพราะเค้าไม่อยากให้ลูกของเค้าไปเรียนที่ฮอกวอตส์ ความจริงแล้วเค้าต้องการให้ลูกชายคนเดียวของเค้าไปเรียนที่ เดิร์มสแตงค์ มากกว่า แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเค้าร่ำร้องอยากจะเรียนแต่ที่ ฮอกวอตส์ เท่านั้น ถึงขนาดขู่ว่าถ้าไม่ได้ไปเรียนที่นั้น จะฆ่าตัวตาย ทำให้เค้า ต้องรีบตามใจลูกชายคนนี้โดยทันที แล้ววันนี้ก็เช่นกัน ลูกชายของเค้าร่ำร้องอยากจะมาซื้อของกับเค้า นั้นทำให้เค้าปฏิเสธไม่ได้ ต้องเป็นคนพามาซะเอง แล้วมันก็ช่างน่าเบื่อเสียเหลือเกิน ดีนะที่เหลือแค่เสื้อคลุมเพียงอยากเดียวเท่านั้น รีบซื้อ รีบกลับ ก็เท่านั้น พอไปถึงที่ร้านมาดามมัลกิ้น เดรโก เห็นเด็กผมดำคนหนึ่ง กำลังมาตัดเสื้อคลุมเหมือนกันกับเค้า เค้าเดินเข้าไปทักเด็กชายคนนั้น แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือความเฉยเมิน นั้นทำให้เดรโกอารมณ์เสียมาก เค้ารู้สึกไม่ถูกชะตากับเด็กชายผมดำคนนั้น ตั้งแต่ตอนนี้ เค้าได้แต่ก้นด่าเด็กชายคนนั้นเบา ๆ ว่า ไอ้คนจอมหยิ่ง!!!!! ............................................................... ฮอกวอตส์ ปี 1 เป็นความจริงที่เค้าลือกันบนรถไฟ แฮร์รี่ พอตเตอร์ มาเรียนที่ฮอกวอตส์ นี่แคบล์และกอยย์ เดรโก มัลฟอยพูดขณะที่รอเข้าพิธิคัดสรร และฉัน มัลฟอย เดรโก มัลฟอย เดรโกพูดแล้วเดินเข้าไปแนะนำตัวกับเด็กหนุ่มที่ชื่อ แฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่ขณะที่เค้ากำลังเดินเข้าไปนั้น เค้าได้ยินเสียงหัวเราะ จากเด็กหนุ่มผมแดงที่ยืน ๆ อยู่ข้างแฮร์รี่ พอตเตอร์ ชื่อฉันมันตลกนักรึไง ฉันไม่ต้องถามชื่อนาย ผมแดง สวมเสื้อคลุมที่ตกทอดมาเป็นรุ่น ๆ พวกวีสลีย์แน่ ๆ เดรโกหันไปพูดเป็นเด็กหนุ่มเด็กผมแดงคนนั้น ก่อนที่จะหันไปพูดกับ แฮร์รี่ ต่อ จงรู้ว่าครอบครัวพ่อมดบางครอบครัว ดีกว่าครอบครัวอื่น ๆ ถ้าไม่อยากผูกมิตรผิดประเภท ฉันอาจช่วยนายได้ เดรโกพูดพร้อมกับยืนมือไปหาแฮร์รี่ ฉันคิดว่าฉัน แยกแยะคนผิดประเภทเองได้ ขอบใจ แฮร์รี่ ปฎิเสธการยืนสัมพันธไมตรีกับเดรโก และนั้นทำให้เดรโกโกรธมาก เค้ามองแฮร์รี่ด้วยสายตาโกรธแค้น ก่อนที่ศจ.มักกอลนากัลจะเดินเข้ามาเผื่อทำลายบรรยากาศตึงเครียด และพาเด็ก ๆ ปี 1 ทั้งหมดเข้าสู่พิธีคัดสรร และในคืนนั้นเอง หลังจากเสร็จพิธีคัดสรร และงานเลี้ยงเปิดเทอม เดรโก นอนอยู่ที่เตียงของเค้าในหอพักของสลิธีลิน เค้านอนคิดว่า ......เค้ารู้สึกเหมือนเคยเห็นเจ้าพอตเตอร์ที่ไหนสักแห่ง หลังจากใช้ความพยายามในการคิด และในที่สุดเค้าก็คิดออก.... รู้แล้วว่าเคยเห็นเจ้าพอตเตอร์ที่ไหน ที่แท้ก็ไอ้คนจอมยิ่งที่ร้านมาดามมัลกิ้นนี้เอง แบบนี้นะไม่ขอญาติดีตลอดชีวิต และเราจะได้เห็นดีกันพอตเตอร์ เดรโกพูดกับตัวเองคนเดียว และเอามือไปลูกที่คอของตัวเองเบา ๆ เค้าสึกเจ็บที่คอ แต่ไม่เจ็บเหมือนวันแรก ๆ เค้ารู้สึกเหมือนมีใครเอาอะไรสักอย่างมามัดไว้ที่คอของเค้า ช่างเหอะ สงสัยเรากำลังจะโต เดรโกพูดกับตัวเองอีกครั้งก่อนที่จะหลับไปในที่สุด ................................................ กลางดึกคืนหนึ่งแฮร์รี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่เดินออกมาจากปราสาท เดรโกเห็นดังนั้นจึงค่อย ๆ แอบตามทั้ง 3 คนไปจนกระทั่งไปถึงกระท่อมของแฮกริด เดรโกแอบดูทั้ง 4 คนอยู่ด้านนอกด้วยความสงสัย เมื่อไรพวกนั้นจะออกมาซะทีฟ่ะ มืดก็มืด ยุงก็กัด ถ้าหน้าฉันมีแผลนะ นายเจอดีแน่พอตเตอร์ เดรโกได้แต่บ่อพึมพำ อยู่คนเดียวข้างนอกนั้น และเค้ารู้สึกเหมือนมีใครสักคนมองเค้า นั้นมัลฟอยนิ แฮร์รี่พูด ขณะที่หันไปมองนอกหน้างต่าง เค้าเห็นเดรโกกำลังชะเง้อยืนมองอยู่ตรงนอกหน้าต่าง แย่ล่ะ พวกนั้นรู้ตัวแล้ว ไปก่อนดีกว่า เดรโกพูดพร้อมกัยวิ่งหายไปรวดเร็ว ทั้ง 3 คนพอเห็นว่าสถานการณ์เริ่มจะไม่ดี พวกเค้าจึงพากันกลับไปที่ปราสาท ก่อนที่ทั้ง 3 จะไปถึงหอพักก็ต้องโดนทำโทษเสียจากศจ.มักกอลนากัลซะก่อน โทษฐานที่ออกมาเดินเพ่นพล่านในยามวิกาล เดรโก ดูท่าทางดีใจเมื่อเค้าเห็นพอตเตอร์ถูกลงโทษ แต่เค้าก็ต้องดีใจไม่ได้นาน เพราะว่าตัวเค้าเองก็ต้องถูกลงโทษเหมือนกัน โดยการเข้าไปในป่าต้องห้าม อะไรกันป่านั้นห้ามไม่ให้นักเรียนเข้า มันอันตราย มันมีอะไรอยู่ในนั้นบ้างก็ไม่รู้ เดรโกเริ่มโวยวาย ฉันคิดว่านายกำลังกลัวนะมัลฟอย แฮร์รี่หันไปพูดกับเดรโกด้วยน้ำเสียงเยาะๆ ไม่มีทางซะล่ะ พอตเตอร์ เดรโกตอบอย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนที่จะคว้าตะเกียงและเดินเข้าไปในป่าต้องห้ามกับแฮร์รี่และเจ้าเขี้ยวในใจก็พลางค ิดไปว่า ทำไมเราต้องมากับเจ้าพอตเตอร์ด้วยเนี่ย คนอื่นมีตั้งเยอะ ทำไมนะ ทำไมช่างโหดร้ายเช่นนี้ ทำไมไม่เป็นเจ้ายักษ์แฮกริด หรือ ไอ้หัวแดงวีสลีย์ ถ้างั้นยัยเกรนเจอร์ก็ได้ แต่ทำไมมมมมมมมมมม ต้องเป็นเจ้าพอตเตอร์ด้วย เดรโกได้แต่บ่น อยู่คนเดียวในใจแบบนี้ไปตลอดทางที่เดินเข้าไปยังในป่าต้องห้าม จนกระทั่งทั้ง 2 คนเห็นสิ่งมีชีวตบ้างอย่างกำลังก้มลงดูดเลือดยูนิคอร์ อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เดรโกร้องด้วยความตกใจก่อนที่จะวิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็ว เค้าทิ้งให้แฮร์รี่เผชิญกับอันตรายเพียงลำพัง แต่เป็นโชคดีของแฮร์รี่ที่ได้เซ็นทรอมาช่วยไว้ได้ทัน และเพียงเวลาไม่นานเดรโกกลับมาอีกครั้งพร้อมกับแฮกริด รอน และเฮอร์ไมโอนี ทั้งหมดดูท่าทางโล่งใจเมื่อเห็นเวลาแฮร์รี่ไม่เป็นอะไร .......................................................... พอตเตอร์ มานี้สิ ฉันมีอะไรจะพูดกับนาย เดรโกเรียกแฮร์รี่ให้มาหาเค้า ว่าไง มัลฟอย ฉันคงมีเวลาไม่นานนะเพราะรถไฟจะออกแล้ว แฮร์รี่บอกกับเดรโกแล้วเดินเข้าไปหาเค้า ฉันจะบอกว่า.....ฉันแค่.....แค่....แปลกใจที่นายไม่เป็นอะไรในป่าต้องห้าม เดรโกพูดด้วยสีหน้าที่เย่อหยิ่ง เท่านี้ใช่มั้ยมัลฟอย....งั้นฉันไปล่ะ แฮร์รี่พูดกับเดรโกแล้วเดินเพื่อที่จะไปขึ้นรถไฟ แต่เค้ารู้สึกเหมือนมีอะไรบ้างอย่างมาดึงเค้าไว้ เค้าล้มตามแรงดึงนั้น แต่มันคงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ถ้าเค้าไม่ได้ล้มลงบนตัวของมัลฟอย และริมฝีปากชนกัน!!!! ทั้ง 2 คนได้แต่นิ่งไปด้วยความตกใจ และทันทีที่แฮร์รี่เรียกสติกลับคืนมาได้ เค้ารีบลุกจากตัวเดรโกทันที เฮ้ย!!! ไอ้พอตเตอร์ ไอ้บ้า นายทำอะไรฉันเนี่ย เดรโกร้องโวยวายด้วยความตกใจ เค้าไม่รอฟังคำอธิบายจากแฮร์รี่ สิ่งที่เค้าทำตอนนี้คือวิ่งหนีจากแฮร์รี่ไปให้ไกลที่สุด และเมื่อเค้าขึ้นไปบนรถไป เค้าไปแต่ลูบริมฝีปากตัวเองไป มา กับกับนึกภาพเหตุการณ์นั้นไปด้วย เฮ้ย!!! นี้เราเป็นอะไรไปว่ะ แล้วเราไปคิดถึงมันทำไมมม โธ่....จูบแรกของฉัน ทำไมต้องเป็นผู้ชาย แล้วทำไมต้องเป็นไอ้บ้าพอตเตอร์ด้วย ค่อยดูเหอะ ฉันจะเอาคืน!!!! ........................................................... คุยกันท้ายฟิค : เออ.......................คนอ่านคงจะงงกับล่ะสิ มัน Y ตรงไหนว่ะ แล้ว NC หายไปไหน?! ใจเย็น ๆ นะจ๊ะ รอไปอีกนิด ของหื่น ๆ เอ้ย! ของดี ๆ มักจะมาทีหลังเสมอนะจ๊ะ เคยดูหนังไทยมั้ย.....น่าน......แบบนั้นล่ะ......พระเอก นางเอก เกลียดกันก่อน แล้วเราจะมารักกันทีหลัง ฟุดฟิด ๆ รู้สึกเหมือนได้กลิ่นอะไรเน่า ๆ ไม่นะ.....ฟิคฉันไม่เน่าขนาดนั้นนะ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ รับไม่ได้ แต่รู่สึกว่านู๋เดรกของเราจะพูดคนเดียวบ่อยเสียเหลือเกิน เป็นอะไรมากมั้ยจ๊ะ เดรกกี้จ้า คุณ HongLy_ Malfoy ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ Jan 22 2010, 06:51 PM
เหตุผลที่แก้ไข: แก้ให้ละ ( -0-)
★*HongLy_MalFoy*★ The star is bright The sky is clear Wishing you are near All the year I love you ..:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::.:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::..      Credit :น้องยาววว กองทัพดัมเบิลดอร์ ตัวววสีน้ำเงิน ณ กริฟ จิ้มเข้าไปอ่านสักนิด ก่อนคิดประลองเวทย์ ฉันเตือนคุณแล้วนะ  การทำพันธะสัญญาไม่ว่าเรื่องใดกับอัลแมเซียสก็ตาม เท่ากับว่าได้ทำพันธะสัญญากับปีศาจด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าการทำพันธะสัญญากับปีศาจไม่สามารถยกเลิกได้ นอกจากว่าผู้ทำพันธะสัญญาจะถึงแก่ความตายเท่านั้น ~ ۩ Family อบอุ๊น อบอุ่น ۩ ~ ‖ เด็กหญิงยู ‖ เด็กชายเอิร์ก ‖ น้องชายฟิว ‖ น้องสาวยิม ‖ แฝดผู้น้องเฮส ‖ แฝดผู้พี่นิด ‖ ‖ พี่สาวมิ่ง ‖ พี่ชายเฟ ‖ หม่าม้าหงส์ ‖ ป๊ะป๋าโกโก้ ‖ หม่าม้าทูนหัวทราย ‖ น้านม ‖ อาเจิดเต้ย ‖ คุณป้าแพร ‖ ลุงเซ็ป ‖ ท่านปู่เบียร์ ‖ท่านทวดคอส ‖ "The stories we love best do live in us forever. So whether you come back by page or by the big screen, Hogwarts will always be there to welcome you home." J.K. Rowling |
 |
 
|
|
Jan 16 2010, 05:04 PM
โพสต์
#2
|
|
 พ่อมด  กลุ่ม :  พ่อมดแม่มดโพสต์ : 6,415 เข้าร่วม : 22-January 09 จาก : 서울특별시 หมายเลขสมาชิก : 1,758 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา  หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: ไพน์ | ยาว: 11" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: ดีดตัว สัตว์เลี้ยง 
 ผู้พิทักษ์ 
|
QUOTE(HongLy_ Malfoy @ Jan 16 2010, 04:47 PM)  เท่านี้ใช่มั้ยมัลฟอย....งั้นฉันไปล่ะ แฮร์รี่พูดกับเดรโกแล้วเดินเพื่อที่จะไปขึ้นรถไฟ แต่เค้ารู้สึกเหมือนมีอะไรบ้างอย่างมาดึงเค้าไว้ เค้าล้มตามแรงดึงนั้น แต่มันคงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ถ้าเค้าไม่ได้ล้มลงบนตัวของมัลฟอย และริมฝีปากชนกัน!!!! ทั้ง 2 คนได้แต่นิ่งไปด้วยความตกใจ และทันทีที่แฮร์รี่เรียกสติกลับคืนมาได้ เค้ารีบลุกจากตัวเดรโกทันที เฮ้ย!!! ไอ้พอตเตอร์ ไอ้บ้า นายทำอะไรฉันเนี่ย เดรโกร้องโวยวายด้วยความตกใจ เค้าไม่รอฟังคำอธิบายจากแฮร์รี่ สิ่งที่เค้าทำตอนนี้คือวิ่งหนีจากแฮร์รี่ไปให้ไกลที่สุด และเมื่อเค้าขึ้นไปบนรถไป เค้าไปแต่ลูบริมฝีปากตัวเองไป มา กับกับนึกภาพเหตุการณ์นั้นไปด้วย เฮ้ย!!! นี้เราเป็นอะไรไปว่ะ แล้วเราไปคิดถึงมันทำไมมม โธ่....จูบแรกของฉัน ทำไมต้องเป็นผู้ชาย แล้วทำไมต้องเป็นไอ้บ้าพอตเตอร์ด้วย ค่อยดูเหอะ ฉันจะเอาคืน!!!! ชิ!!! ชั้นก็จะเอาคืนเหมือนกัน อร๊ายๆๆๆ ไอเจ้ารี่บ้าแย่งจูบแรกของเดรกเค้าซะแว้ว~~~ แงงงงงง ม่ายนะไม่ยอมๆๆๆๆๆๆ แกตาย!!!!! ไอรี่ ขอลับมีดก่อนเถอะ!!! ชิ~~~ ●Erekia Seere Almaecious●
♡ Until you gave up heaven so we could be together ଓ |
|
|
|
|
Jan 16 2010, 07:48 PM
โพสต์
#3
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1  กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 23 เข้าร่วม : 6-December 09 จาก : (ศาสนะจักรแห่งความมืด) หมายเลขสมาชิก : 6,106 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
มัรส์มากเลยพี่หงส์มีต่อป่ะ
มาเล็งอะไรไม่ทราบ>>>  |
|
|
|
|
Jan 16 2010, 07:49 PM
โพสต์
#4
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 23 เข้าร่วม : 6-December 09 จาก : (ศาสนะจักรแห่งความมืด) หมายเลขสมาชิก : 6,106 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
มัรส์มากเลยพี่หงส์มีต่อป่ะ
ขอโทษนะเขียนผิด ต้องเขียนว่า มันส์มากเลยพี่หงส์มีต่อป่ะครับ มาเล็งอะไรไม่ทราบ>>> |
|
|
|
|
Jan 16 2010, 10:41 PM
โพสต์
#5
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 145 เข้าร่วม : 9-May 09 หมายเลขสมาชิก : 3,119 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ หีบสัมภาระ |
ชอบอ่าครับพี่หงส์ คุณยายเก่งจริงๆ
อย่างน้อยมิน...ก็ลูกผม ความสุขช่วงสั้นๆ จะจำมันไม่ลืม... |
|
|
|
|
Jan 17 2010, 04:42 PM
โพสต์
#6
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 1,264 เข้าร่วม : 29-September 09 จาก : หอคอยเรเวนคลอ หมายเลขสมาชิก : 5,136 สายเลือด : เลือดผสม เหรียญตรา หีบสัมภาระสัตว์เลี้ยง
|
พี่หงส์เก่งจังเลยค่ะ สู้ต่อไปนะคะพี่
   |
|
|
|
|
Jan 17 2010, 06:48 PM
โพสต์
#7
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1  กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 294 เข้าร่วม : 27-December 09 จาก : ที่มีและไม่มี หมายเลขสมาชิก : 6,450 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
สนุกอ่ะครับ รีบเขียนต่อไวๆน้า
อยากอ่านอีกง่ะ  |
|
|
|
|
Jan 19 2010, 09:04 AM
โพสต์
#8
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 302 เข้าร่วม : 9-December 09 จาก : หอพักเรเวนคลอ หมายเลขสมาชิก : 6,150 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระสัตว์เลี้ยง
|
เจ๊หงส์
เดี๋ยวเข้ามาอ่านนะ ไปเรียนก่อน โดดมาสามอาทิตย์ละ หึหึ ;] It's too late to apologize, It's too late... |
|
|
|
|
Jan 20 2010, 09:37 PM
โพสต์
#9
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 294 เข้าร่วม : 27-December 09 จาก : ที่มีและไม่มี หมายเลขสมาชิก : 6,450 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
เมื่อไหร่จะอัพต่ออ่ะ อยากอ่านนะเนี่
T*T |
|
|
|
|
Jan 20 2010, 09:50 PM
โพสต์
#10
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีรินโพสต์ : 651 เข้าร่วม : 17-November 09 จาก : คฤหาสถ์ตระกูลอัลแมเซียส หมายเลขสมาชิก : 5,808 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง
|
เจ้หงส์หนุกดี ๆ ^ ^
อัพไว ๆ ล่ะ * |
|
|
|
|
Jan 22 2010, 07:02 PM
โพสต์
#11
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีรินโพสต์ : 616 เข้าร่วม : 31-October 09 จาก : Almaecious หมายเลขสมาชิก : 5,604 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง
|
Chapter 2
หึ หึ เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นเบา ๆ เมื่อชายหนุ่มร่างสูง นึกย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว สมัยที่เค้ายังเรียนอยู่ที่ฮอกวอตส์ ปี 1 เท่านั้น ในตอนแรกเค้าก็คิดที่จะเรียนที่เดิร์มสแตงค์ตามที่พ่อบอก แต่เค้ารู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างทำให้เค้าเปลี่ยนใจไปเรียนที่ฮอกวอตส์แทน เหตุการณ์ในปีนั้น เป็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเค้า มันทำให้เค้ารู้สึกดี ๆ กับเจ้าของร่างบางที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียง ตอนแรกเค้าออกจะเกลียดร่างบางนั้นเสียด้วยซ้ำไป แต่เมื่อเค้าโดนขโมยจูบแรก(แบบไม่ได้ตั้งใจ)จากร่างบางนี้ นั้นทำให้เค้าเริ่มรู้สึกหวั่นไหว ดวงตาสีเขียวมรกตสดใส ที่เป็นมิตรกับคนทุกคน ริมผีปากบางสีชมพูที่มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนกับทุกคนเสมอ เรือนผมสีดำที่ส่องแสงประกายไม่ว่าจะยามต้องแสงไฟ หรือ แสงอาทิตย์ และที่มีเสน่ห์ที่สุดก็คงจะเป็น ความจริงใจ และความเสียสละ ที่คน ๆ นี้มีให้กับคนอื่นเสมอโดยไม่นึกถึงตัวเอง แฮร์รี่ นายจะรู้มั้ย ? ว่าตลอด 7 ปีที่เรียนที่ฮอกวอตส์นั้นมันช่างเป็นอะไรที่วิเศษที่สำหรับตัวฉันเอง แต่มันก็เป็นอะไรที่ทรมานที่สุดด้วยเช่นกัน ความรู้สึกที่ฉันมีให้กับนายไปสามารถบอกให้นายได้รับรู้ได้ เพราะเส้นทางที่เราเดินนั้นมันต่างกันเกินไป นายจะรู้มั้ยว่าการที่ฉันคอยหาเรื่องแกล้งนายอยู่เสมอนั้นเป็นเพราะฉันอยากมีตัวตนใน สายตาของนาย และนายจะรู้มั้ยว่าทุกเรื่องร้ายที่นายได้เจอ มันก็ทำให้ฉันเจ็บปวดด้วยเช่นกัน แต่นายก็สามารถเอาตัวรอดมาได้ทุกครั้ง และฉันก็ดีใจที่นายยังมีชีวิตอยู่มาถึงตอนนี้ ตอนปี 2 ฉันแข่งควิซดิซกับนาย เรา 2 คนไล่ตามลูกสนิชไปด้วยกัน นายแขนหักจากลูกบลัดเจอร์ ล็อกฮาร์ท สลายกระดูกนาย(ความจริงตอนนั้นฉันอยากจะเข้าไปสาปหมอนั้น) ฉันจุกที่ท้องจากการกระแทก แต่ฉันดีใจที่นายไม่มีอันตรายถึงชีวิต ตอนปี 3 นายสลบบนรถไฟเพราะผู้คุมวิญญาณ ฉันโดนบัคบีคของพ่อทูนหัวนายทำร้าย นายตกจากไม้กวาดจากการแข่งควิชดิซ นายตามไปช่วยซีเรียสและเกือบโดนจุมพิตผู้คุมวิญญาณ แต่ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้นายปลอดภัย ตอนปี 4 นายเข้าแข่งขันไตรประลองเวทย์ ฉันอิจฉาปาราวตีที่ได้เต้นรำกับนาย ฉันรู้ว่านายเสียใจที่ทำให้ ดิกกอรี่ ต้องตาย แต่ฉันก็ดีใจที่คนที่ตายไม่ใช่นาย ตอนปี 5 คนอื่นกล่าวหาว่านายโกหกเรื่องจอมมาร แต่ฉันเชื่อนาย นายถูกทำร้ายที่กองปริศนา นายสูญเสียพ่อทูนหัว พ่อของฉันถูกส่งตัวไปอัซคาบัน ฉันรู้ว่านายเสียใจ แต่ฉันก็เสียใจไม่แพ้นายเช่นกัน ตอนปี 6 ฉันเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับนายอย่างทางเต็มตัว ฉันจำเป็นต้องทำเพื่อความปลอดภัยของครอบครัวของฉัน ฉันพยายามทำให้ตัวของฉันเองเกลียดนาย แต่นั้นมันก็ไม่สามารถทำให้ฉันลืมนายได้เลย ตอนปี 7 ฉันรู้สึกใจหายเมื่อฉันไม่เห็นนายกลับไปที่ฮอกวอตส์เมื่อตอนเปิดเทอม มันทำให้ฉันรู้สึกเหงา เมื่อไม่ได้เห็นดวงตาสีเขียวคู่นั้น และฉันได้เจอนายอีกครั้งที่บ้านของฉัน นายถูกเกรย์แบล็กจับตัวมา ฉันเลือกที่จะโกหกพ่อเพื่อปกป้องคนที่ฉันรักที่สุด แต่นายก็ยังดั้นด้นไปหาจอมมารเพื่อปกป้องทุกคน ฉันแทบอยากจะตายลงไปตอนนั้น ตอนที่เห็นแฮกกริดอุ้มร่างที่เหมือนคนไร้วิญญาณของนายเข้ามายังในปราสาท แต่เมื่อความจริงเปิดเผยฉันดีใจที่นายยังมีชีวิตอยู่ และจบสงครามที่ยาวนานสักที และตอนที่เรียนปี 7 หลังสงครามฉัน.............. ร่างสูงต้องหยุดความคิดลงไปแค่นั้น เมื่อเค้ารู้สึกถึงแขนคู่หนึ่งที่กอดเค้ามาจากทางด้านหลัง ใบหน้าหวานของเจ้าของแขนคู่นี้กำลังซุกลงบนแผ่นหลังกว้างของเค้า เค้าค่อย ๆ หันหน้ากลับไปมองเจ้าของแขนคู่นี้ ดวงตาสีเขียวมรกตใส ที่มองเท่าไรก็ไม่มีวันเบื่อ ผิวที่ขาวเนียนละเอียดนั้นมันแทบอยากจะทำให้เค้าอุ้มร่างบางนี้กลับขึ้นไปที่เตียงทั นที ตื่นนานแล้วแฮร์รี่ แล้วกอดฉันไว้ทำไม ฉันไม่หนีไปไหนเหรอนะ ร่างสูงหันไปพูดกับ ร่างบางที่กำลังตอนเค้าอยู่ในตอนนี้ ฉันแค่ตกใจเท่านั้นเอง ที่ฉันตื่นมาแล้วไม่เจอนาย....เดรก ร่างบางบอกกับคนที่อยู่ตรงหน้า จากตอนแรกที่ใบหน้าหวานซุกกับแผ่นหลังกว้าง ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นซุกเข้ากับอกกว้างแทน แล้วนี้นายกำลังคิดอะไรอยู่งั้นเหรอ บอกฉันได้มั้ย ร่างบางเอ่ยถามกับร่างสูง ด้วยน้ำเสียงและสายตาที่ใครก็ไม่สามารถปฏิเสธที่จะตอบคำถามได้ คิดถึงสมัยตอนที่เรียนน่ะ ไม่มีอะไรหรอก ร่างสูงตอบคำถามของร่างบาง สองมือของเค้าค่อย ๆ ลูบบนเรือนผมสีดำอย่างทะนุถนอม คิดถึงตอนปีไหนล่ะ ปี 1 รึเปล่า อย่างลืมนะว่าตอนนั้นนายโดนฉันขโมยจูบแรกของนายไป ร่างบางบอกกับร่างสูงด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ มือข้างหนึ่งเอื้อมไปบีบที่ปลายจมูกของร่างสูงเบา ๆ นั้นสิ นายขโมยจูบแรกของฉัน ขอบคุณที่นายเตือนฉันนะที่รัก เพราะมันทำให้ฉันนึกได้ว่าต้องเอาคืน ทันทีที่เดรโกพูดจบ สองมือของเค้าก็อุ้มร่างบางขึ้นมา ก่อนที่จะพาร่างบางนั้นไปวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา ทั้งสองหันมาสบตากัน ดวงตาสองคู่ถ่ายถอดความรักถึงกันและกัน ก่อนที่ดวงหน้าจะค่อยๆเคลื่อนมาใกล้กัน ริมฝีปากกระกบลง เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไม่ยอมปล่อย สองแขนโอบรอบเอวร่างบางที่นั่งลงข้างๆบนเตียงสีขาวสะอาด ดวงตาคมสองคู่สบกันก่อนที่ร่างสูงจะเอียงคอพร้อมจรดริมฝีปากลงเบาๆ หลายๆครั้ง แล้วค่อยเปลี่ยนเป็นจูบที่ลึกซึ้งขึ้น โดยอีกฝ่ายก็ให้ความร่วมมืออย่างไม่ได้ขัดใจอะไร แฮรี่หอบเบาๆเนื่องจากขาดอากาศหายใจ แต่เดรโกก็ดูจะไม่ยอมแพ้อยู่แค่นั้น มือใหญ่กำยำผลักร่างบางลงกับเตียง แล้วขึ้นคร่อมในทันที ................................................... คุยกันท้ายFIC : ตอนแรกกะจะลงฉาก NC ในตอนนี้ด้วย แต่คิดไปคิดมาแล้วไปลงอีกตอนดีกว่า เพราะรู้สึกว่าตอนนี้ก็เยอะ(มั้ง)แล้วนะ และคาดว่าอีกไม่นานคงจะจบ ใครอยากรู้ว่าเดรก จะ เอา คืนนู๋รี่ ยังไง รออ่านตอนที่ 3 นะจ๊ะ เอ้อๆๆ แล้วอย่าลืมหากระดาษมาเตรียมไว้เช็ดเลือดกำเดาด้วยล่ะ รับประกันความหื่นเลยจ้า อิอิ ★*HongLy_MalFoy*★ The star is bright The sky is clear Wishing you are near All the year I love you ..:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::.:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::.. Credit :น้องยาววว กองทัพดัมเบิลดอร์ ตัวววสีน้ำเงิน ณ กริฟ จิ้มเข้าไปอ่านสักนิด ก่อนคิดประลองเวทย์ ฉันเตือนคุณแล้วนะ การทำพันธะสัญญาไม่ว่าเรื่องใดกับอัลแมเซียสก็ตาม เท่ากับว่าได้ทำพันธะสัญญากับปีศาจด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าการทำพันธะสัญญากับปีศาจไม่สามารถยกเลิกได้ นอกจากว่าผู้ทำพันธะสัญญาจะถึงแก่ความตายเท่านั้น ~ ۩ Family อบอุ๊น อบอุ่น ۩ ~ ‖ เด็กหญิงยู ‖ เด็กชายเอิร์ก ‖ น้องชายฟิว ‖ น้องสาวยิม ‖ แฝดผู้น้องเฮส ‖ แฝดผู้พี่นิด ‖ ‖ พี่สาวมิ่ง ‖ พี่ชายเฟ ‖ หม่าม้าหงส์ ‖ ป๊ะป๋าโกโก้ ‖ หม่าม้าทูนหัวทราย ‖ น้านม ‖ อาเจิดเต้ย ‖ คุณป้าแพร ‖ ลุงเซ็ป ‖ ท่านปู่เบียร์ ‖ท่านทวดคอส ‖ "The stories we love best do live in us forever. So whether you come back by page or by the big screen, Hogwarts will always be there to welcome you home." J.K. Rowling |
|
|
|
|
Jan 22 2010, 07:09 PM
โพสต์
#12
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 6  กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 1,187 เข้าร่วม : 30-March 09 จาก : *~! VIP Palace !~* หมายเลขสมาชิก : 2,619 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง
|
หื่นนนนนนนนนนนนนนนนน O.,O
ลายเซ็นต์... |
|
|
|
|
Jan 22 2010, 09:00 PM
โพสต์
#13
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 18 เข้าร่วม : 25-December 09 จาก : ในใจคุณ หมายเลขสมาชิก : 6,419 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
ฟิคที่รักกก หื่นได้อีกมั้ยเนี่ย
นี้ขนาดแค่ 50% นะ ถ้าเต็ม 100% ล่ะ อืม... ไม่อยากคิด -///- It's because of you I feel so lifted I've been looking at my life from higher ground Never thought I'd be so elated You're the one that turned it all around ScooBy-Doo_GolFFy Promise you, for you I will |
|
|
|
|
Jan 22 2010, 09:29 PM
โพสต์
#14
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 213 เข้าร่วม : 29-November 09 จาก : เมืองสาครบุรี หมายเลขสมาชิก : 6,007 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
นี่50% เหรอเนี่ย งั้นต้องรออ่านอีก50%แล้วสิ อยากอ่านต่ออ่ะ
เอามาลงไวๆนะคะพี่หงส์ ^^  |
|
|
|
|
Jan 22 2010, 10:54 PM
โพสต์
#15
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 430 เข้าร่วม : 5-August 09 หมายเลขสมาชิก : 4,239 สายเลือด : เลือดผสม เหรียญตรา หีบสัมภาระสัตว์เลี้ยง
|
* * น้องรอต่อ
อ๊ากกกกกกกกก ชอบเดรแฮ ~  โปรดอย่าสน ..คนด้อยโฟโต้ TT |
|
|
|
|
Jan 23 2010, 11:48 AM
โพสต์
#16
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีรินโพสต์ : 616 เข้าร่วม : 31-October 09 จาก : Almaecious หมายเลขสมาชิก : 5,604 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง
|
Chapter 3 (Warning NC-18)
ปากของร่างสูงกลับบรรจงจูบไปตามใบหน้านวลเนียนนั้น ไล่ตั้งแต่ผมนุ่มดำขลับ ลงมาที่หน้าผากสวยลงมาที่เปลือกตา......จมูก......สุดท้าย....คือปากสีชมพู เค้ากดย้ำลงไปช้าๆ ดันให้ร่างบางค่อยๆเปิดปากออก ลิ้นจึงค่อยๆเข้าไปภายใน หยอกล้อให้ลิ้นร่างบางตอบรับสัมผัสจากลิ้นร้อนนั้นจนพัวพันกันไปหมด "อ๊ะ!!..ย..อย่า!... เดรก~~" เสียงหวานร้องห้าม เมื่อฝ่ามืออุ่นไล้ต่ำลงแตะที่กระดุมกางเกงของตน “อย่าห้ามฉันดีกว่าแฮร์รี่ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะเอาคืน” แฮร์รี่ครางอย่างพอใจในรสสัมผัสนั้น มือเรียวยาวคล้องไปที่ต้นคอแกร่ง โน้มให้สัมผัสใกล้ชิดกันกว่าเดิม แล้วก็ต้องถอดออกมาอย่างเสียดาย เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจตัวเองเริ่มติดขัดเพราะจูบกันนานเกินไป แฮร์รี่ขมวดคิ้วด้วยความจั๊กกะจี้เมื่อร่างสูงเริ่มไล้ริมฝีปากลงมาอีกครั้งไปบริเวณ ลำคอเรียว ลมหายใจร้อนที่เป่ารดทำเอาสติของร่างบางเริ่มกระเจิดกระเจิง มือเรียวลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแกร่งอย่างหลงใหล ครางเสียงอืออาในลำคอ ชั้นในตัวสุดท้ายถูกถอดออกอย่างไม่ไยดี ตามคมจ้องมองร่างกายขาวนวลของคนรัก ผิวกายขาวละเอียดในตอนนี้กลับถูกแต่งแต้มไปด้วยสีชมพูจากแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงของ เจ้าตัว ร่างบางสะท้านเฮือกเมื่อมือร้อนเลื่อนมาสัมผัสส่วนกลางลำตัว อื้ออ!!...” เสียงครางหลุดรอดจากปากอิ่มเมื่อเดรโกใช้ริมฝีปากเข้าครอบครอง สะโพกบางแอ่นรับสัมผัสนั้นจากร่างสูง “อ๊ะ!...อ๊าาา~” ริมฝีปากร้อนขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าก่อนจะกระชั้นขึ้น จนร่างเล็กเผลอส่งเสียงครางกระเส่าปล่อยความรู้สึกให้เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ได้ร ับ มือเล็กจับขยุ้มเรือนผมบอนด์ของคนรักอย่างเผลอไผล “อืม อา อ๊ะ อ๊า” ความปรารถนาของร่างบางถูกปลดปล่อยออกมาเต็มปากเดรโก และถูกดูดกลืนไปจนหมด แฮร์รี่นอนหอบหายใจอย่างหมดแรง ในขณะที่ดวงตาหวานกำลังจะเคลิ้มหลับ “ชั้นไม่ให้นายนอนไปทั้งอย่างนั้นแน่ แฮร์รี่” เดรโกกระซิบบอก ร่างสูงเริ่มโลมเลียแท่งเนื้อร้อนจนมันลุกโพลนไฟปรารถนาขึ้นมาอีกครั้ง ปากร้อนปรนเปรอทางด้านหน้า ในขณะที่นิ้วเรียวยาว กดลึกเข้าไปทางด้านหลัง “เฮือก! อ๊ะ มะ ไม่เอา เจ็บ ชั้นเจ็บ” แฮร์รี่นิ่วหน้าด้วยความทรมานที่แล่นริ้วขึ้นมาจากด้านล่าง “ทนหน่อยคนดี อย่าเกร็งนะ แล้วนายจะไม่เจ็บ” เค้าแทบอยากเป็นบ้าเมื่อได้เห็นสีหน้าเจ็บปวดของร่างเล็ก แต่ในเมื่อมันหยุดไม่ได้แล้ว ทั้งอารมณ์ ทุกอย่าง มันหยุดอยู่แค่นี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ “อือ อ๊ะ ดะ เดรโก อา เดร...” เมื่อเริ่มชินแล้ว ความเสียวซ่านแปลกประหลาดก็เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดนั้น “อา... เดร พะ พอ แล้ว” ความรู้สึกที่ไม่เต็มอิ่มนี่มันคืออะไรนะ รู้สึกคับแน่นไปหมด แต่ยังเหมือนมันไม่พอ “อดทนอีกนิดนะ แฮร์รี่ ชั้นไม่อยากให้นายเจ็บมาก” เดรโกโน้มตัวลงไปกระซิบที่ใบหูบางที่แดงซ่าน ร่างสูงเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปเพื่อขยายเส้นทาง พร้อมกับขยับนิ้วเข้าออก ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้ง เมื่อเดรโกไปโดนจุดกระสันที่อยู่ภายในเข้า เมื่อเห็นว่าแฮร์รี่คงจะรับของตัวเองได้แล้ว เดรโกจึงถอนนิ้วออก “อื้อ...” แฮร์รี่ครางอย่างขัดใจ แต่ได้ไม่นาน เมื่อเดรโกจับขาของตนให้แยกออกจากกัน “อ๊ะ มะ ไม่นะ อย่ามอง” แฮร์รี่ดันขาตัวเองกลับมาเหมือนเดิม ใบหน้าร้อนผ่าวไปหมดด้วยความอาย “ไม่เป็นไรนะ แฮร์รี่ เชื่อชั้นสินะ” เดรโกอมยิ้มกับภาพตรงหน้า แล้วค่อยๆ ยกขาข้างนึงของแฮร์รี่ขึ้นพาดบ่าของตน ปากร้อนเคลื่อนลงจูบไปทั่วใบหน้านวลเพื่อปลอบขวัญ ก่อนจะกระแทกกายเข้าไปจนสุด “อ๊า...” ความเจ็บที่เลือนรางไปได้กลับมาใหม่ และทรมานกว่าเดิม เมื่อขนาดนิ้วกับสิ่งนั้นมันต่างกันมากเหลือเกิน “อื้ม ฮะ แฮร์รี่ อย่าเกร็งนะคนดี เชื่อใจชั้นนะ” ความคับแน่นของร่างบาง บั่นทอนสติของร่างสูงให้เหลือน้อยลงไปทุกที เค้ารู้ถ้ามันขาดเมื่อไหร่ ตัวของเค้าเองคงจะได้กระแทกกายเข้าไปอย่างรุนแรงแน่ และคงจะหยุดไม่ได้ แม้ร่างบางจะร้องไห้แทบขาดใจขนาดไหน เดรโกหยุดเคลื่อนกายเพื่อให้ร่างเล็กภายใต้ได้ปรับตัว แม้จะอยากทำตามใจตัวเองเพียงไร แต่คงไม่ได้ถ้ามันจะเป็นการทำลายร่างๆ นี้ให้แตกสลาย ถ้าเป็นเช่นนั้นเค้าคงจะยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เป็นแน่ “พร้อมนะ แฮร์รี่”เดรโกเอ่ยถามเสียงแหบพร่า เมื่อความอดทนเดินทางมาถึงสุดปลายทาง “อะ อืม” แฮร์รี่พยักหน้าเบาๆ แม้จะยังเจ็บแทบขาดใจ แต่เค้ารู้ดีว่า ร่างสูงก็ทรมานมากไม่ต่างกัน “อา...ใช่อย่างนั้นแฮร์รี่ ค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างนั้นล่ะ” เดรโกเริ่มขยับ และคอยปลอบร่างบางไปพร้อมกัน จากจังหวะเนิบนาบ กลายเป็นเร็วขึ้น เร่งขึ้นไปเรื่อยๆ ตามแรงอารมณ์จะพาไป เสียงครางไม่ได้ศัพท์ดังระงม ก้องไปทั่วทั้งห้อง เสียงแห่งความสุขของทั้งสอง หลอมรวมกลายเป็นเพียงหนึ่งแห่งความสุขสม ดังร่างสองร่างที่หลอมเข้าหากันยามกอดกันไว้ด้วยความรัก จนในที่สุด ทั้งคู่ก็ไปจนถึงปลายทาง เสียงหอบหนักด้วยความเหน็ดเหนื่อยเข้ามาแทนที่เสียงครางที่ดังลั่นไม่กี่นาทีก่อนหน้ า เดรโกถอนกายออกเชื่องช้า ทำให้แฮร์รี่สะดุ้งเล็กน้อยด้วยความเจ็บที่ยังคงหลงเหลือไว้ เดรโกล้มตัวลงนอนข้างกายร่างบาง แล้วกระชับโอบกอดร่างเล็กไว้ในอ้อมกอด เสียงกระซิบที่แหบพร่า จากชายร่างสูง กระซิบบอกข้าง ๆ หูของคนร่างเล็กชนิดที่ทำให้คนฟังต้องหน้าแดงเลยทีเดียว “ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าจะเอาคืน คืนนี้นายไม่ได้นอนแน่ ๆ ที่รัก” “ไอ้คนลามก” ร่างบางตอบกลับไปด้วยความเขินอาย หลังจบคำพูดของคนร่างเล็ก เดรโกก็เริ่มดำเนินกิจกรรมแห่งรักต่อไปทันที แก่นกายถูกสอดใส่เข้าไปที่เดิม อย่างรวดเร็ว การทำเช่นนั้นทำให้ร่างเล็ก ถึงกับสะดุดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นดังนั้นเดรโกจึงค่อยๆขยับกายอย่างเชื่องช้า ด้วยจังหวะเนิบนาบ เพื่อที่จะให้ร่างข้างใต้ได้ค่อย ๆ รู้สึกปรับตัวจากกิจกามที่เพิ่งผ่านไปรอบแรก ด้วยความชำนาญของคนร่างสูง ทำให้ความเจ็บปวด แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านได้ไม่ยาก ตอนนี้ร่างทั้งสองคนได้ขยับตอบรับกันเป็นจังหวะ โดยที่มีร่างสูงคอยกระแทกกายเข้าหาฝ่ายที่รองรับเขา และอีกฝ่ายที่ตอบรับโดยการเด้งรับฝ่ายตรงข้ามอย่างเร้าร้อน "อ่ะ อา..า เดรโก อืม.. อ๊า..~!" แฮร์รี่ครางเสียงกระเส่า เรียวแขนกอดรัดรอบคอคนร่างสูงแน่นอย่างเสียวซ่าน พลางขยับสะโพกตอบรับร่างสูง "แฮร์รี่... อา.. ซื๊ดดด อืม... นาย..ชอบหรือเปล่า" เดรโกเอ่ยถามเสียงพร่า ทั้งๆที่ยังกระแทกใส่ช่องทางร้อนอย่างรวดเร็วไม่มีผ่อนจังหวะ นัยน์ตาสีเทาแวววาวมองดวงหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงก่ำจากการร่วมรักอย่างหลงใหล แฮร์รี่สบตาคนถามเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นๆว่า "ชะ..ชอบซิ เดรโก.. ระ..เร็วอีก อ๊า..! ฉัน..จะไม่ไหว..แล้ว อือ..~ อา..า" เมื่อร่างสูงได้ยินเช่นนั้น จึงไม่รอช้าที่ทำตามความต้องการของอีกฝ่าย ขยับแก่นกายใส่ช่องทางหวานอย่างรวดเร็ว ขณะที่มือหนาเลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างบาง แล้วขยับตามแรงกระแทก เพื่อที่จะต้องการให้อีกฝ่ายถึงจุดสูงสุดพร้อมๆกัน "อ๊า.. เดรโก..ดะ..เดรโก ไม่ไหว..แล้ววว อ๊า..าา!!" เสียงครางหวานดังลั่น กายบางกระตุกเกร็งแน่นเมื่อถึงจุดสูงสุดของอารมณ์หวาม ปลดปล่อยความปรารถนาเต็มมือร่างสูงที่ยังคงขยับรูดขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกัน ร่างสูงรู้สึกถึงอาการตอดรัดหยุบหยับของช่องทางร้อน จนทำให้เขาทนไม่ไหว ต้องกดแก่นกายแช่ในส่วนที่ลึกที่สุดของร่างบาง ก่อนจะปลดปล่อยความปรารถนาเข้าสู่ช่องทางร้อน มันมากจนล้นออกมา ไหลตามง่ามขาขาว เปรอะเปื้อนที่นอนสีเข้ม "ซื๊ดดด อ่าห์..~!! แฮร์รี่... ฉันรักนาย" เสียงทุ้มเพ้อออกมาแผ่วเบา เมื่อได้ปลดปล่อยในตัวเด็กหนุ่มผมดำ หอบหายใจน้อยๆอย่างอ่อนแรง แต่ก่อนที่เขาจะถอนแก่นกายออกจากช่องทางที่ร้อนระอุ กิจกามดำเนินต่อไปตลอดค่ำคืนด้วยความหอมหวาน........โดยมีแรงแห่งตัณหาราคะเป็นตัวชี ้นำ...... เสียงครางเรียกชื่อกันและกัน......อย่างชินปาก..รอยข่วนรอยแล้วรอยเล่า ถูกบรรจงสร้างขึ้นตามอารมณ์ของความสุขสม ท่าทุกท่าถูกนำมาใช้เพื่อสนองตัณหาและอารมณ์ของคนทั้งคู่ ...........................................
★*HongLy_MalFoy*★ The star is bright The sky is clear Wishing you are near All the year I love you ..:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::.:::.:::.:::.:::.:::.::::.:::.. Credit :น้องยาววว กองทัพดัมเบิลดอร์ ตัวววสีน้ำเงิน ณ กริฟ จิ้มเข้าไปอ่านสักนิด ก่อนคิดประลองเวทย์ ฉันเตือนคุณแล้วนะ การทำพันธะสัญญาไม่ว่าเรื่องใดกับอัลแมเซียสก็ตาม เท่ากับว่าได้ทำพันธะสัญญากับปีศาจด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าการทำพันธะสัญญากับปีศาจไม่สามารถยกเลิกได้ นอกจากว่าผู้ทำพันธะสัญญาจะถึงแก่ความตายเท่านั้น ~ ۩ Family อบอุ๊น อบอุ่น ۩ ~ ‖ เด็กหญิงยู ‖ เด็กชายเอิร์ก ‖ น้องชายฟิว ‖ น้องสาวยิม ‖ แฝดผู้น้องเฮส ‖ แฝดผู้พี่นิด ‖ ‖ พี่สาวมิ่ง ‖ พี่ชายเฟ ‖ หม่าม้าหงส์ ‖ ป๊ะป๋าโกโก้ ‖ หม่าม้าทูนหัวทราย ‖ น้านม ‖ อาเจิดเต้ย ‖ คุณป้าแพร ‖ ลุงเซ็ป ‖ ท่านปู่เบียร์ ‖ท่านทวดคอส ‖ "The stories we love best do live in us forever. So whether you come back by page or by the big screen, Hogwarts will always be there to welcome you home." J.K. Rowling |
|
|
|
|
Jan 23 2010, 12:44 PM
โพสต์
#17
|
|
 แม่มด กลุ่ม : พ่อมดแม่มดโพสต์ : 938 เข้าร่วม : 20-January 09 จาก : Ncity หมายเลขสมาชิก : 1,741 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระไม้กายสิทธิ์ ไม้: เกาลัด | ยาว: 9" แกนกลาง: ขนหางเธสตรอล ความยืดหยุ่น: เปราะ สัตว์เลี้ยง 
|
กรี๊ดหง><//// NCเริ่ดมากค่ะ>///<
 |
|
|
|
|
Jan 23 2010, 08:32 PM
โพสต์
#18
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 187 เข้าร่วม : 23-August 09 จาก : ศาสนจักรแห่งความมืด หมายเลขสมาชิก : 4,590 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
สนุกจังเลยyเนี่ย
  |
|
|
|
|
Jan 23 2010, 08:33 PM
โพสต์
#19
|
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 213 เข้าร่วม : 29-November 09 จาก : เมืองสาครบุรี หมายเลขสมาชิก : 6,007 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
>////<
กรี๊ดดด พี่หงส์ อ่านแล้วหื่นอ่ะ อิอิ |
|
|
|
|
Jan 24 2010, 11:19 AM
โพสต์
#20
|
|
 นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 172 เข้าร่วม : 2-September 09 จาก : ตระกลู Overstran หมายเลขสมาชิก : 4,739 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ |
พี่หงส์อายขนลุกอะ อี๋ๆๆ
|
|
|
|
|
|
Lo-Fi ; ประหยัดแบนวิธ,โหลดเร็ว | เวลาในขณะนี้: 17th May 2024 - 08:48 AM |
