[One Shot] Friend เพื่อน... ในใจคุณคือใคร ? - HOGWARTS THAI

HOGWARTS THAI - ฮอกวอตส์ไทย > นอกเรื่อง > กราฟิกและแฟนอาร์ต > Gallery & Studio

[One Shot] Friend เพื่อน... ในใจคุณคือใคร ?

HIDE.Dawn ดูข้อมูลของสมาชิกท่านนี้ ค้นหาโพสต์ของสมาชิกท่านนี้	Feb 3 2011, 05:42 PM โพสต์ #1
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 1 กลุ่ม : นักเรียนฮอกวอตส์ โพสต์ : 824 เข้าร่วม : 28-January 11 จาก : บนโลกใบนี้แหละ หมายเลขสมาชิก : 12,348 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- \| ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง	Friend เพื่อน... ในใจคุณคือใคร ? เพื่อน... มีคำเรียก คำเขียนได้หลายแบบเช่น... มิตร สหาย เกลอ ฯลฯ เพื่อน... มีหลายแบบมากมายเช่น เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมห้อง เพื่อนร่วมชั้น เพื่อน... มีหลายประเภทเยอะแยะเช่น เพื่อนกิน เพื่อนตาย เพื่อนรัก เพื่อน... มีมากมายหลายความหมายเช่น คนที่เราไว้ใจ คนที่เราคุยด้วย คนที่ไปกินข้าว แค่คำว่า ...เพื่อน... คำสั้นๆแต่กับมีความหมายมากมาย หลากหลายรูปแบบ เขียนได้หลายแบบ มีมากมายหลายประเภท .... แต่ในที่นี้... อยากถามใจคุณว่า คุณคิดว่าเพื่อนในใจคุณ มีความหมายอย่างไร เขียนอย่างไร แบบใด ประเภทไหน .............. ......... สำหรับ ฉัน ... เมื่อก่อนสมัยประถม ฉันมีเพื่อนมากมาย ไม่ว่าจะต่างห้อง ต่างชั้น ต่างวัย ฉันก็คิดว่าเป็นเพื่อน.... ตอนนั้นนิยามคำว่าเพื่อนของฉันคือ คนที่ฉันเล่นด้วยทุกๆวัน คนที่ไปกินข้าวกันประจำ คนที่เช้ามาเจอกันที่โรงเรียนแล้วทักกันว่า "ไงเพื่อน / หวัดดีเพื่อน" และเป็นคนที่มอบความสนุกให้ฉัน... เป็นคนที่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข.. แต่พอโตขึ้น... ความคิดนั้นเปลี่ยนไป... เพื่อนของฉันน้อยลงเมื่อขึ้นมัธยม เพราะคิดว่าฉันแค่คนที่เล่นด้วยกัน สนุกด้วยกันทุกวัน ยังไม่พอสำหรับคำว่าเพื่อน ฉันต้องการอะไรที่มากกว่านั้น สิ่งที่ฉันต้องการคืออะไร ฉันก็ยังไม่รู้... ฉันเฝ้าหามันทุกวัน ฉันเริ่มแยกตัวออกมาจากกลุ่ม... เริ่มทำเองเหินห่างจากคนอื่นๆ เพราะฉันคิดว่า สิ่งที่ฉันกำลังหานั้น มันต้องมาหาฉันเอง ตอนนี้ฉันคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์รวมของจักรวาลก็ได้มั้ง... มันเป็นความคิดที่งี่เง่าจริงๆว่ามั๊ย ... มันน่าหัวเราะเหลือเกิน จนวันหนึ่งฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันต้องการหาคืออะไร มันคือ... เพื่อนแท้ ใช่นั้นคือสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอด แล้ววิธีที่จะหามันเจอล่ะ... ฉันจะรู้ได้ยังไง ฉันต้องรอต่อไปงั้นหรอก.... ไม่... ไม่อีกต่อไป มีบอกสิ่งบอกฉันว่า ฉันไม่ต้องรอต่อไป แต่ฉันต้องพุ่งเข้าหามันเอง... ฉันเริ่มกลับเข้ากลุ่มอีกครั้ง... แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่นๆ ฉันเริ่มสังเกตุท่าทางของคนรวบข้างที่มีต่อฉัน ... ฉันก็พบบางอย่างคือ... ในกลุ่มคนร่วมนั้นมี เพื่อนแท้ ... แต่ก็มีเพื่อนไม่แท้ แต่ฉันอยากให้เวลาเป็นตัวตัดสินมากกว่า ฉันยังไม่ปักใจเชื่อว่าคนคนนั้น คือ เพื่อนแท้ มีวันหนึ่ง... วันที่ฉันไม่มีวันลืม วันหนึ่งฉันตกที่นั่งลำบาก... เพื่อนแท้ ที่ฉันคิดว่าจะเป็นเพื่อนแท้จริงๆ กลับไม่ใช่ เขาเลือกที่จะจากฉันไปแล้ว ไปหาคนอื่นที่เขาพึ่งได้... ฉันหมดประโยชน์แล้วซินะ... ในโลกนี้คงไม่มีเพื่อนแท้จริงหรอก... วันนั้นหัวใจและสมองฉันคิดอย่างนั้น... แต่จู่ๆ... ก็มีมือหนึ่งหยิบเข้ามา และรอยยิ้มส่งมาให้ฉัน... เจ้ามือและรอยยิ้มนั้น ดึงฉันออกจากความมืดมิดแห่งความผิดหวังและหมดกำลังใจ เขาเป็น คนในกลุ่ม เป็นคนที่ฉันไม่เคยรู้สึกว่าจะเป็น เพื่อนแท้ ... แต่พอมาคิด นึกอีกที ก็รู้ตัวว่า เพื่อนแท้ ไม่ใช่คนที่เราคุยด้วยแล้วถูกคอ ไม่ใช่คนที่ตามใจเราเสมอ ไม่แค่ใช่ที่เราชอบ แต่คนที่จะไม่ทอดทิ้งเรา... ขัดใจกันบ้างแต่ก็ไม่แตกแยกกัน ทะเลอะกันบ้างแต่ก็คืนดีกัน เจ้าของมือและรอยยิ้มนั้น ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเรากับเขา ไม่ค่อยสนิทกัน ไม่ถูกคอกันบ้าง ไม่ชอบอะไรเหมือนๆ โกรธกันบ่อยครั้ง แต่เขาก็ไม่ค่อยทิ้งฉัน เขาจะเป็นคนที่มาเดินเคียงข้างฉันเสมอว่าฉันเดินคนเดียว จะมาชวนคุยเสมอเวลาฉันเหงาๆ ฉันยังนึกอยู่เลยว่าทำไม สมองฉันถึงไม่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทบ้าง... ฉันตาบอดเพราะคำยอ คำสรรเสริญ คำประจบ ฉันหลงกับมันมากขนาดนี้เลยหรือ? ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าใครคือ เพื่อนแท้ ... ฉันพบแล้วล่ะ ฉันสามารถอธิบายได้ว่าว่า เพื่อนคือใคร... ใจฉันมันบอกว่า เพื่อนคือคนที่เขาจะไม่ทอดทิ้งเรา ... และวิธีที่จหาเพื่อนแท้นั้น ฉันได้รู้ว่ามองด้วยตาหรือใจหรือนึกด้วยสมองก็ไม่อาจเดาได้ เราต้องหาด้วยการพิสูจน์ใจเขา .... ขอบใจมาก ไอ้เพื่อนยาก เอ็งยากสมชื่อ... ขอบใจที่มาเป็นเพื่อนแท้กัน... ขอบใจ... ------------------END------------------ อะแฮ่ม !! สวัสดีเพื่อนๆวันไฮด์แต่งบทความมาให้อ่าน ติชมได้นะ ^^ อีกอย่างทุกคนคงสงสยัว่า เว้นทำไมนั้นห๊ะ !! ใช่มั๊ย ขอบอกก่อนเลยว่าไม่ใช่การเว้นมั่วๆ แต่เป็นการเพิ่มรสชาติในการอ่าน แล้วถามว่าเพิ่มยังไง ? ง่ายๆเลยคือ หากติดกันเป็นพืชมันอ่านยาก หากเห็นตัวหนังสือเยอะๆ หลายคนจะอ่านลวกๆ(เราก็เป็น) เพราะฉะนั้นการเว้นแบบนี้ จะทำให้อ่านช้าลงแล้วที่อารมณ์รวมกับบทความ อ่านได้ระเอียดขึ้นแล้วไม่หลายตา ที่นี้คงเข้าใจกันแล้วใช่มั๊ย ? ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านกันนะค่ะ ^^ Not a day goes by that I don't think of you. ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงคุณ