โรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทยแห่งเรยานอส, กิจกรรม 3 ปีฮอกวอตส์ไทย : ฟิคชั่นฮอกวอตส์ไทยสุขสันต์ ตัวเลือก

[Princess'Oil]

โรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทยแห่งเรยานอส

กิจกรรม 3 ปีฮอกวอตส์ไทย : ฟิคชั่นฮอกวอตส์ไทยสุขสันต์

แนะนำเรื่อง
......เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่โตะและนิค ได้โคจรมาป๊ะกัน ณ ห้อง แฟนฟิคชั่นนี้ (ทั้งที่ไม่เคยได้ค่าตัว 55) นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวแฟนตาซีลึกลับ ซึ่งเกี่ยวกับทายาททั้ง 5 ดินแดน ส่วนอะไรที่ทำให้พวกเขามาพบกัน กลายเป็นเพื่อนกัน ก่อให้เกิดความรัก และยังต้องสู้ฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อดินแดนของพวกเขา สามารถติดตามต่อได้ในนิยายเรื่องนี้ . .

แนะนำตัวละคร
Toki o Koete (โตะ) - ผู้ที่อ้างว่ามาจากตระกูลของเสนาแห่งเรยานอส เป็นคนพูดน้อย ต่อยหนัก ทั้งยังเป็นสมองของกลุ่ม
Nicholas_HP (นิค) - ทายาทจากดินแดนเอนอส ผู้เป็นน้องสาวฝาแฝดกับบูม เก่งกล้าสามารถเกินหญิงทั่วไป มักปลอมตัวเป็นผู้ชายท้าตีท้าต่อยกับผู้ชายอื่น ๆ เสมอ
boom15 (ลุง,บูม) - เจ้าชายรัชทายาทลำดับที่ 2 จากดินแดนเอนอส ผู้เป็นพี่ชายฝาแฝดกับนิค รักและหวงน้องสาวมาก ราวไข่ในหิน
Gin~* (พี่ปิ่ง) - เจ้าชายรัชทายาทลำดับที่ 1 จากดินแดนเอนอส เก่งอาวุธทุกชนิด หวงน้องสาวเป็นที่หนึ่ง
HarryJamesPotter (ตั้ม) - ชายผู้มีสติสัมปชัญญะเป็นเลิศ เก่งทางด้านเวทย์มนตร์ มาจากดินแดนมาโซเวส
fayriona (เท็ด) - สาวน้อยผู้เป็นทายาทของดินแดนอนาสตาเซีย เป็นคนบอบบาง อ่อนโยน จริงใจต่อทุกคน
FilMMy (พี่ฟิล์ม) - ชายหนุ่มผู้มีนิสัยขี้เล่นจากดินแดนราเวนคัส แต่หากมีใครมาทำให้เขาโกรธ เทวดาก็กลายเป็นซาตานได้ง่าย ๆ
Sammy (ทราย) - ผู้ติดตามเท็ดจากดินแดนอนาสตาเซีย เป็นลูกของแม่นมของเท็ด ค่อนข้างลุย ๆ
Sunny Aottic (โบว์) - ผู้ติดตามเท็ดจากดินแดนอนาสตาเซีย เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ มีนิสัยขี้เล่น เธอคือผู้สร้างเสียงหัวเราะให้แก่กลุ่ม


แนะนำดินแดนทั้ง 5
...... เอนอส - ดินแดนทางตะวันตก
...... มาโซเวส - ดินแดนทางตะวันออก
...... อนาสตาเซีย - ดินแดนทางเหนือ
...... ราเวนคัส - ดินแดนทางใต้
...... เรยานอส - ดินแดนผู้นำของทุก ๆ ดินแดน อยู่ตรงกลาง

[Sunny Aottic]

น่าอ่าน ดูต๊องดี 555 (ป้าบ!!!!!!!!!!!)

[Nicholas_HP]

ชั้นต้องโดนอิพี่โมต่อยใช่มั้ยยยย TwT!! (จ่ายค่าตัวเลย ต่อย1ที 20 เกล - -++)

[Rita Skeeter]

น่าอ่านนนนนน X] ปั่นให้เละ อย่าให้เหลือเนอะ 555

[`Enferz_]

มิมีข้าน้อย นอยด์ฮะ=3=+

[Princess'Oil]

สู่เรยานอส

................. ท่ามกลางแสงไฟสลัวของค่ำคืนวันเพ็ญ เด็กสาวผู้เป็นแก้วตาดวงใจของคนทั้งดินแดนกำลังเถียงกับบุรุษผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นพ
ี่ชายคนโตของเธออย่างไม่ยอมแพ้ จนกระทั่งพี่ชายของเธออ่อนอกอ่อนใจ
................. "น้องเป็นผู้หญิงนะ พี่เป็นผู้ชายน้องจะเรียนไปทำไมกัน ถึงยังไงพี่ก็ให้น้องไปด้วยไม่ได้"
................. หลังจากนั้น พี่ชายคนรองของเธอซึ่งนั่งฟังบนโซฟาตัวยาว ได้เอ่ยขึ้นบ้าง
................. "น้องอยู่ที่นี่ เรียนการเรือนไปก็ดีแล้ว จะตามพี่ไปทำไมให้ลำบาก"
................. ดวงตาสีเปลือกไม้เพ่งมองพี่ชายตัวเองอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะหันไปหาผู้เป็นพ่อของเธอ พร้อมเกาะแขนอย่างเอาใจ ช้อนสายตาขึ้นอย่างออดอ้อน เอาละสิ ! เสต็ปการอ้อนของท่านหญิงแห่งเอนอสถูกงัดขึ้นมาใช้อีกแล้ว และไม่มีใครเลยที่ขัดใจเธอได้
................. "ท่านพ่อ .. ให้ลูกไปเถอะนะคะ ... นะคะ"
................. ผู้เป็นพ่อทอดสายตามองเธออย่างอ่อนใจ ในที่สุดก็พ่ายแพ้ต่อการอ้อนของลูกสาว
................. "นิค .. ไปอยู่ที่นั่นแล้วเชื่อฟังพี่ ๆ เขาด้วยนะ ระวังตัวเองด้วย ..."
................. "ท่านพ่ออ !!"
................. ลูกชายทั้งสองต่างส่งเสียงทักท้วง พยายามห้ามไม่ให้ 'นิค' น้องสาวผู้ที่ใคร ๆ ต่างคิดว่าน่ารัก อ่อนหวาน สมกับตำแหน่งท่านหญิงแห่งเอนอส ไปที่โรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทย เพราะที่นั่นจะทำให้น้องสาวของพวกเขาถูกผู้ชายหลาย ๆ คนจ้องมอง นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขายอมไม่ได้ ! น้องสาวของเขาทั้งคนเชียวนะ จะให้ผู้ชายอื่นมองได้ยังไงกัน !
................. "ขอบคุณค่ะท่านพ่อ นิครักท่านพ่อที่สุดเลย" นิคหันไปหอมแก้มผู้เป็นพ่อซึ่งวัยล่วงเลยมากว่า 60 ปีแล้ว แต่ทว่าร่างกายของท่านยังคงแข็งแรงดังเช่นเด็กหนุ่ม
................. อันที่จริง นิคไม่ได้อ่อนแอ หรือบอบบางอย่างที่ใคร ๆ คิด เธอชอบปลอมตัวเป็น 'บูม' พี่ชายฝาแฝดของเธอ ไปต่อยตีกับ 'เซม' หลานของมหาเสนาแห่งเมืองนี้ ที่ชอบมาขายขนมจีบให้เธอตลอดทุกครั้งที่เจอ แต่หน้าที่ของท่านหญิงแห่งเอนอสไม่สามารถแสดงกิริยาที่ไม่ดี เธอจึงชอบปลอมตัวออกไปจัดการนั่นเอง และเรื่องนี้แหละ เป็นเหตุผลหลักที่ 'บูม' และ 'ปิ่ง' ไม่อยากให้น้องสาวไปเรียนที่นั่น เพราะที่นั่นจะทำให้น้องสาวของเขาห้าวหาญยิ่งกว่าเดิม !
................. "ท่านพ่อก็รู้ว่านิคไม่ .."ยังไม่ทันที่ปิ่งจะพูดจบ ผู้เป็นพ่อก็ยกมือเชิงห้ามปราม ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า
................. "จริง ๆ แล้วที่ที่นิคจะไป อาจปลอดภัยมากกว่าที่ปราสาทนี่ก็ได้ ปิ่งก็รู้นี่ !"เจ้าของดินแดนเอนอส เอ่ยอย่างมีความหมายพร้อมสบตากับปิ่ง ลูกชายคนโต โดยมีนิคและบูมที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย
................. "ครับ !"

และในวันรุ่งขึ้น รถม้าสองคันก็เคลื่อนตัวออกจากปราสาทเอนอสอย่างช้า ๆ โดยมีเจ้าของดินแดนเอนอส และ ท่านผู้หญิงมองจนลับสายตา
................. "หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขานะคะ"ท่านผู้หญิงเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วง ดวงตากลมโตของเธอฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด
................. "ฉันก็หวังอย่างนั้น .." แม้ว่าเจ้าของดินแดนจะตกปากรับคำให้ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาไปเรียนที่โรงเรียนเวทย
์มนตร์อันห่างไกลจากอ้อมอกของเขา แต่เมื่อชั่งน้ำหนักสถานการณ์ของดินแดนในตอนนี้ มันไม่ปลอดภัยเอาซะเลย ในเมื่อเจ้าแห่งเวทย์ดำกำลังจะกลับมาทวงสัญญาหนี้แค้นที่บรรพบุรุศของพวกเขาได้ก่อเอ
าไว้ !

................. ณ ดินแดนเรยานอส
................. "ตื่นเต้นขนาดนี้เชียวรึ นิค"บูมเอ่ยขึ้น ขณะยืนขนาบข้างน้องสาว โดยมีสายตาของหนุ่มๆ หลายคนที่บังอาจมาจ้องน้องสาวสุดที่รักของเขา ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้ใส่ใจและไม่รับรู้ ทำเอาปิ่งต้องส่งสายตาสังหารกลับไป
................. "พี่บูมจะไปรับรู้ถึงความรู้สึกนี้ได้ยังไงละ พี่เคยออกมานอกดินแดนแล้วนี่ ฉันยังไม่เคยนะ ก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดาสิ !" นิคว่าพลางส่งค้อนวงใหญ่มาให้เขากับพี่ชาย ทำเอาทั้งสองต้องหัวเราะเบา ๆ กับความเอาแต่ใจของน้องสาว
................. "นั่นปิ่งใช่มั้ยละ !?"เสียงใส ๆ ดังขึ้นข้างหลังปิ่ง เสียงนั้นคุ้นเคยจนปิ่งต้องหันกลับไปมอง และนั่นคือ ..
................. "อ้าว ! โบตั๋น มาได้ยังไงละเนี่ย ไม่เจอกันตอนปิดเทอม หูย สูงขึ้นบ้างรึเปล่า"เมื่อพบว่าเสียงนั้น คือเพื่อนของเขาจากโรงเรียนเวทย์มนตร์นั่นเอง
................. โบตั๋น เป็นหญิงสาวชาวราเวนคัส ลูกของอธิบดีกรมกลาโหมของดินแดนราเวนคัสนั่นเอง และเธอค่อนข้างที่จะสนิทกับปิ่ง เมื่อได้ยินประโยคทักทาย เธอก็เป็นอันต้องอัญเชิญฝ่ามือลงไปประทับกลางหลังของรัชทายาทดินแดนเอนอสอย่างไม่เกร
งกลัว ดัง ปั่ก !
................. "โอ๊ย ! มันเจ็บนะ"ปิ่งว่าพลางลูบหลังป้อย ๆ หัวเราะน้อย ๆ ทำเอาน้องฝาแฝดของเขา งงเป็นไก่ตาแตก
................. "ลืมแนะนำไป นี่โบตั๋น มาจากราเวนคัสเพื่อนพี่เอง อ้าว ! นั่นใครเดินตามเธอมา ?"เขาถามขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มอีก 2 คนเดินตามหลังโบตั๋นมา
................. "อ๋อ ! นี่น้องชายฉันและเพื่อนน้องฉันเอง คนนี้ชื่อฟิล์ม ส่วนคนนี้ชื่อตั้ม มาจากมาโซเวส จริง ๆ มีสามคนนะ แต่หายไปไหนคนหนึ่งก็ไม่รู้" ชายตาสีน้ำเงินเข้มนั่นชื่อฟิล์ม ส่วนชายตาสีน้ำตาลชื่อตั้ม โอเค ! เธอจะจำไว้ เธอนึกอย่างไม่ใส่ใจก่อนที่อาศัยช่วงเวลาที่พวกเขาคุยกัน เดินไปที่ร้านเครื่องประดับอีกร้านที่อยู่ไม่ไกลนัก แต่ ..
................. "ว้าย !" เธอโดนผู้ชายกลุ่มหนึ่ง จับข้อมือของเธอ ก่อนฉุดเข้าไปร้านข้าง ๆ ในนั้นมีผู้ชายประมาณ 6-7 คน แต่ว่ายังไงเธอก็เป็นผู้หญิงวันยังค่ำ ถึงให้เก่งแค่ไหน คงสู้ผู้ชายตัวใหญ่ ๆ แบบนี้ไม่ไหวหรอกนะ ! แล้วพี่ชายของเธอจะรู้ไหมว่าเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย !
................. ก่อนที่เธอจะคิดทางหนีออก หนึ่งในผู้ชายกลุ่มนั้นก็เอาผ้ามาปิดตา มัดมือมัดเท้า และเอามือมาอุดปากเธอไว้ ทำให้เธอไม่สามารถส่งเสียงได้ พวกมันมองเธอด้วยสายตาโลมเลีย ทำให้เธอขยะแขยงที่สุด ..พี่ปิ่งอยู่ไหน พี่บูม ท่านพ่อ จะรู้บ้างไหมว่าเธออยู่ในสภาพไหน มาช่วยเธอได้ไหม ป่านนี้ท่านพ่อคงจิบน้ำชาอยู่กับท่านแม่ ส่วนพี่ปิ่งกับพี่บูมก็คงคุยอย่างสนุกสนานกับเพื่อน ๆ แล้วใครจะช่วยเธอ
................. ก่อนที่น้ำตาหยดแรกจะหลั่งออกมาจากนัยน์ตาสีเปลือกไม้ เธอได้ยินเสียงเหมือนมีการต่อสู้เกิดขึ้น ความหวังของเธอที่พังทลายค่อย ๆ ก่อขึ้นมา เธอรอดแล้ว !
................. หลังจากที่เสียงของการต่อสู้สิ้นสุดลง มีคนแกะผ้าที่ปิดตาเธอไว้ ทำให้เธอเห็นใครที่เธอไม่คุ้นเคย มองเธออย่างเป็นห่วง เธอตกใจจึงขยี้ตาอีกครั้ง คราวนี้พบทุกคน ทั้งพี่ปิ่งพี่บูม หญิงชาวราเวนคัสที่ชื่อโบตั๋น ฟิล์ม และ ตั้ม พร้อมทั้งชายนิรนามคนนั้น
................. "นายเป็นใคร ?"พี่บูมพูดเสียงดัง กับชายนิรนามที่เพิ่งช่วยชีวิตฉันไว้ พลางขยุ้มคอเสื้ออย่างเข้าใจผิด ทำให้ตั้มต้องรีบเอาแกะมือของบูมออกแล้วพูดว่า ..
................. "ใจเย็น ๆ บูมนี่มันเพื่อนฉันเอง เนี่ยชื่อ โตะ มาจากเรยานอส เป็นลูกของมหาเสนาธิการใหญ่แห่งเรยานอส !!!"


โปรดติดตามได้ในตอนต่อไป ตะละลา ~~

[HarryJamesPotter]

เจ๊นิค พลัดพรากจากบ้านเกิดอ่อ 555+
แต่งต่อๆๆ อยากอ่านๆ

เหตุผลที่แก้ไข: เหมือนมาจากบ้านนอกนะ - -*

[fayriona]

ผู้ติดตามเท็ดเยอะจัง 555 อนาสตาเซียชื่อเพราะน้าๆ ;p รีบอัพนะฮะ

เหตุผลที่แก้ไข: เท็ดเรียบร้อยเลยมีคนตามเยอะ 55 ใครจีบเท็

[Nicholas_HP]

ทำไมมันทำกันยังกับจะเอาไปฆ่าทิ้ง .. ใจร้ายอะ TwT

[Charity Burbage]

รอรอรอรอ

[botun]

>,.< อัพอีกกก มีบทด้วยเป็นถึงลูกของอธิบดีกรมกลาโหมเชียว

[Sammy]

'นิค' น้องสาวผู้ที่ใคร ๆ ต่างคิดว่าน่ารัก อ่อนหวาน <<<<<~ จินตนาการตาม

ปล.ทรายมาจากเมืองเหนือสงสัยจะขาว 555

[St.Assawin]

ติดตามๆ กิจกรรมนี้ครึกครื้นดีแฮะ..
พี่ออยอัพไวๆเน้อ สนุกๆนะเออ

[Secret forever]

อัพไวๆนะออย อยากอ่านต่อแล้ววววววววว

[Nicholas_HP]

มาติตามคำขอ ..
มีเรื่องเชื่อมคำพูดกับการบรรยายที่ยังดูไม่ลื่นไหลนะ แล้วก็บางฉากบรรยาย(ความงามหรืออื่น ๆ)
มันเข้าไปอยู่ในช่วงที่นิยายต้องบีบอารมณ์เหมือนตื่นเต้นหรืออะไรแบบนี้อะ มันเลยทำให้ช่วงนั้นดูดร็อป ๆ ลงไป ต้องดูจังหวะคำจังหวะบรรยายดี ๆ เนอะ
อีโมติค่อนก็ไม่ค่อยมีแล้ว บางส่วนในเรื่องคำพูดอาจจะดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติไปนิด แต่รวม ๆ มันก็โอเคแล้วนะ
อันนี้ส่วนตัวนะ เค้าค่อนข้างชอบการเปิดตัวนิยายแบบกลาง ๆ เหตุการณ์อะ มันดูมีอะไรที่เราต้องรู้เพิ่มจากนิยายดี
แต่เรื่องคนมาทำร้ายเนี่ย เฉลยเร็วไปนิดอะ น่าจะให้เป็นการเฉลยแบบคิดในใจให้คนอ่านคิดต่อเงี้ย

รวม ๆ เลิศและ น่ารักดี (?) อย่าดราม่ามากล่ะ เดี๋ยวมันขัดแย้งบทนำ 55 สู้ ๆ จ้ะ :D

[peach25]

รออ่านอยู่คับ

[Erekia Seere Alm...]

มาต่ออีกนะ จะกางมุ้งนอนรอเลย =w= (สบายไปไหม๊??? -- คนอ่าน)

[Sunny Aottic]

ดองอ่ะม๊า !!!! มาอัพเด๊ะ!

[`fillh0lic.]

สนุกกก ชอบๆ เก้งกันจังเลยนะฮ้ะ

[Princess'Oil]

ตอนที่ 2
สู่ฮอกวอตส์ไทย

............ หลังจากที่บูมได้กล่าวขอโทษผู้ที่อ้างว่าเป็นหลานของมหาเสนาธิการใหญ่แห่งเรยานอสแล้
ว ทั้งหมดก็พากันกลับที่พักและนัดแนะสถานที่นัดเจอกันในวันพรุ่งนี้ ซึ่งวันพรุ่งนี้คือวันที่ทางโรงเรียนจะรับนักเรียนสู่การคัดเลือกบ้าน ด้วยหมวกคัดสรร
............ภายในห้องพักสีทึมชายผู้เป็นพี่คนโต ได้สำรวจตัวน้องสาวที่รักของเขา ว่ามีส่วนใดที่ถูกทำร้ายบ้าง เมื่อพบว่าไม่มีอะไรนอกจาก รอยมัดที่มือ ก็โล่งใจ
............"เป็นยังไงล่ะเรา มาวันแรกก็ได้เรื่อง"บูม แซวน้องสาวอย่างขำขัน ทำเอาคนถูกแซวถึงกับหน้ามุ่ย เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ พร้อมทั้งตอกกลับพี่ชายอย่างเจ็บแสบ
............"ช่วยไม่ได้ คนมันสวย ! อีกอย่างพี่ ๆ ก็มีส่วนผิดด้วย ไหนบอกจะดูแลนิคไง มัวแต่คุยจนเพลินลืมน้องสาวซะอย่างนั้นแหละ !"ประโยคที่หลุดออกมาจากปากของเธอ ทำเอาพี่ชายทั้งสองพูดไม่ออก ปิ่งซึ่งมีสติจึงรีบตัดบท เพื่อไม่ให้พวกเขารู้สึกผิดไปมากกว่านี้
............"เอาเถอะ ก็ถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกัน"
............"แล้วพรุ่งนี้ท่านพี่จะพาพวกเราไปที่โรงเรียนอย่างนั้นใช่ไหมครับ พวกเราต้องเตรียมอะไรบ้าง ?"เหมือนอย่างเตี๊ยมกันมาก่อน ปิ่งและบูมต่างรับมุกซึ่งกันและกันอย่างดี ซึ่งทำให้น้องสาวตัวดีถึงกับถอนใจดังเฮือก เมื่อรู้ว่าพี่ชายของตนเปลี่ยนเรื่อง แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเธอก็ยังไม่มีข้อมูลในส่วนนี้ และกำลังต้องการข้อมูลจากปิ่งอยู่พอดี
............ปิ่งเป็นนักเรียนโรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทยปีสอง บ้านกริฟฟินดอร์ เขาเป็นถึงซีกเกอร์ทีมควิชดิชของบ้านกริฟฟินดอร์เลยทีเดียว
............"ไม่ต้องเตรียมแล้วละ ท่านพ่อส่งของไปแล้ว พรุ่งนี้ก็เดินตัวเปล่าเข้าโรงเรียนรอการคัดสรรก็พอ.."ร่างสูงตอบ นั่นทำให้ร่างบางตัวเล็กกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากน้อย ๆ เพราะนั่นทำให้เธอไม่ต้องแบกของสัมภาระมากมายเหมือนกับนักเรียนคนอื่น ๆ
............"เข้านอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า"บูมเอ่ยชักชวนปิ่งกลับห้องของตัวเอง ทิ้งให้ร่างบางพักผ่อนอิริยาบถเพียงลำพัง

............เช้าอันสดใส บริเวณหน้าโรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทยคับคั่งไปนักเรียนหลายร้อยคน ที่ดูจะตื่นตาตื่นใจกับโรงเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดในดินแดน บ้างก็ออกรสคุยกันอย่างสนุกสนาน บ้างก็จับกลุ่มคุยกันเกี่ยวกับเรื่องประวัติโรงเรียน และมีหลาย ๆ คนถึงกับหมายมั่นปั้นมือเอาไว้ว่าจะต้องคัดสรรเข้าบ้านที่ตัวเองโปรดปรานให้ได้ หนึ่งในหลาย ๆ คนนั้นก็มีนิคเช่นกัน เธอฝันมาตั้งแต่เด็กว่าเธออยากอยู่ที่บ้านกริฟฟินดอร์ เมื่อปิ่ง พี่ชายของเธอได้อยู่บ้านกริฟฟินดอรฺ์ เธอก็ดีใจราวกับเป็นตัวเธอซะเอง
............"ทราย ! ไม่คิดเลยนะว่าโรงเรียนฮอกวอตส์ไทย มันจะใหญ่โตขนาดนี้ !"เสียงสดใสของผู้หญิงคนหนึ่ง ทำให้นิคหันไปหาต้นเสียง แล้วเธอก็พบหญิงสาวคนหนึ่ง มีผมสีน้ำตาลเข้มยาวสลวย ดวงตากลมโต จมูกโด่งรั้น รับกับริมฝีปากน้อย ๆ อย่างลงตัว ผู้หญิงคนนั้นมากับเพื่อนของเธออีกสองคน ซึ่งมีหน้าตาน่ารักทั้งคู่ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ทำให้นิครู้สึกถูกชะตากับทั้งสามเหลือเกิน
............"เท็ด เบา ๆ หน่อยสิ ทำตัวเป็นบ้านนอกตื่นกรุงไปได้ !" ผู้หญิงอีกคนหนึ่งพูด พร้อมชี้โบ๊ชี้เบ๊ทำท่าทางบอกให้หญิงสาวที่ชื่อ 'เท็ด' ซึ่งมีดวงตาแวววาวราวกับถูกใจ ลดดีกรีความโอเวอร์ลงด้วยเหตุผลที่ว่า เหมือนบ้านนอกตื่นกรุง
............"อะไรกันโบว์ ปล่อยเท็ดไปเหอะ ท่านผู้หญิงเลี้ยงเท็ดอย่างกับไข่ในหิน กว่าจะให้ออกมาเผชิญโลกภายนอกแบบนี้ ฉันพูดจนน้ำลายหมดปากไปเป็นลิตรแล้ว"แล้วก็มีเสียงของผู้หญิงอีกคนหนึ่งพูดขึ้นมา ด้วยท่าทางห้าว ๆ ขัดกับใบหน้าอันอ่อนหวานอย่างสิ้นเชิง
............ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทำให้นิคไม่สามารถละสายตาไปจากทั้งสามได้เลย เธอได้สติอีกครั้งก็เมื่อปิ่งเดินมาจูงมือเธอไป
............"เหม่ออะไรอยู่ก็ไม่รู้ เขาเรียกรวมกันที่ห้องโถงใหญ่ตั้งนานแล้ว เดี๋ยวก็สายหรอก" นั่นเอง .. ทำให้เธอได้สติแล้ว เดินตามแรงจูงของพี่ชายไปที่ห้องโถงใหญ่
............ในห้องโถงใหญ่ มีนักเรียนปีหนึ่งจำนวนหลายร้อยคนยืนต่อแถวเรียงราย เธอไล่สายตาอย่างถ้วนถี่ก็พบกับเหล่าเพื่อน ๆของพี่ของเธอ ซึ่งเธอจำได้ว่าชื่อ ตั้ม และ ฟิล์ม รวมถึงยังเจอสามสาวที่ชื่อ เท็ด ทราย และโบว์ อีกด้วย ทั้งยังมีชายอีกผู้หนึ่งซึ่งมีหน้าตาคุ้นเคย เหมือนกับเธอเคยเจอที่ไหนมาก่อน สมองของเธอประมวลผลอย่างรวดเร็ว และเธอก็นึกออก คนที่ช่วยเธอเอาไว้เมื่อวาน !
............เธอเดินเข้าไปหาชายคนนั้น ชายคนนั้นมองเธอด้วยแววตาสงสัยสักพักก็จางหายไป กลายเป็นแววตาอันเฉยชาเหมือนเดิม
............"ขอบคุณนะ ที่ช่วยฉันไว้เมื่อวาน..."นิคได้พูดทำลายความเงียบระหว่างสองคน
............"อืม ไม่เป็นไร เธอ...ชื่ออะไรนะ ?"เขาว่าพลางหันหน้ามาถามเธอ
............"ฉันชื่อนิค แล้วนายละ ชื่ออะไร ?"หญิงสาวตัวน้อยเอ่ยถามเขาอย่างสงสัย
............"เรียกฉันว่า โตะ !" หลังจากที่บุรุษคู่สนทนาของนิคได้เอ่ยจบ เขาก็เดินออกไปต่อแถวรอรับการคัดสรร ตามที่มีรายชื่อเรียกพอดี
............"โตะ ธาทีเนีย ! มาเข้าแถวตรงนี้"ผู้หญิงดูสูงวัยคนหนึ่งส่งเสียงเรียก นิคมองเธออยู่ครู่หนึ่งจึงนึกออกว่านี่คือ 'ศาสตราจารย์โพโมนา สเปราต์' อาจารย์ประจำบ้านฮัฟเฟิลพัฟ สอนวิชาสมุนไพรศาสตร์ นั่นเอง
............"เอ้า ! คนต่อไป นิค เอรอส !"ผ่านไปสักครู่เล็ก ๆ เธอจึงเรียกชื่อของนิคออกมาให้ต่อแถว นิคซึ่งรออยู่ก่อนแล้วจึงได้เดินเข้าแถวไปอย่างว่าง่าย โดยเธอเป็นคนสุดท้ายที่ต่อแถว นั่นหมายความว่า เธอจะได้รับการคัดสรรเป็นคนสุดท้าย
............และเวลาแห่งการรอคอยสิ้นสุดลง ศาสตราจารย์อัลบัส ดัมเบิลดอร์ พร้อมด้วยคณาจารย์หลาย ๆ ท่านได้มาถึง ศ.ดัมเบิลดอร์ได้มองมาที่เธออยู่แวบหนึ่ง จึงหันกลับไป
............"ยินดีต้อนรับนักเรียนชั้นปีที่ 1 ของโรงเรียนเวทย์มนตร์ฮอกวอตส์ไทยแห่งเรยานอสในปีนี้ ฉันหวังว่าพวกเธอจะประพฤติตัวเป็นคนดี ไม่นำความรู้ไปใช้ในทางที่ผิด จงมีความสมัครสมานสามัคคีกัน ไม่ว่าจะอยู่บ้านไหน ๆ ก็ตาม เราล้วนเป็นหนึ่งเดียวกัน และในวันนี้เราจะมีการคัดสรรบ้านให้นักเรียน อันได้แก่บ้านทั้งสี่ กริฟฟินดอร์ สลิธีริน เรเวนคลอ และ ฮัฟเฟิลพัฟ"
............สิ้นเสียง ... ธงประจำบ้านของบ้านทั้งสี่ ได้ปรากฏอยู่เบื้องหน้าเด็ก ๆ ทั้งหลาย ธงนั้นได้ปลิวไสวไปตามแรงลมดูน่าเกรงขาม และงดงามยิ่งนัก
............"เราจะเริ่มคัดสรรบ้านกันตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ! คนแรก .. เท็ดดี้ อนาสตาเซีย"สิ้นเสียง นิคได้จ้องมองร่างโปร่งนั้นอย่างตกตะลึง เพราะเมื่อสักครู่ 'เท็ดดี้ อนาสตาเซีย' หมายความว่า ผู้หญิงคนนั้นคือทายาทของดินแดนอนาสตาเซีย หนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าเหมือนเธอ !
............"กริฟฟินดอร์ !!!!!!"เสียงหมวกคัดสรรบ้านดังขึ้น เท็ดดี้เดินไปทางกลุ่มบ้านกริฟฟินดอร์ พวกรุ่นพี่ด้านกริฟฟินดอร์ก็พากันดีใจยกใหญ่ เธอมองกลุ่มรุ่นพี่ของบ้านกริฟฟินดอร์ ก็เห็นปิ่ง .. พี่ชายของเธอ ส่งสายตาให้กำลังใจ
............การคัดสรรดำเนินมาเรื่อย ๆ จนเหลือนักเรียนเพียงไม่กี่คน ซึ่งส่วนใหญ่คนที่เธอรู้จักไม่ว่าจะเป็น ตั้ม ฟิล์ม หรือแม้แต่สามสาวก็อยู่กริฟฟินดอร์กันทั้งสิ้น
............"อิ๋ว หงอโป๊ยก่าย! ...... เรเวนคลอ"
............"โตะ ธาทีเนีย !"บุรุษผู้อ้างว่าเป็นหลานของมหาเสนาธิการใหญ่แห่งเรยานอส ได้ก้าวเท้าขึ้นไปทั้งบนเก้าอี้ แล้วสวมหมวกคัดสรรอย่างมีความสง่างาม ใช้เวลาเพียงไม่นานหมวกคัดสรรก็ตะโกนขึ้นมาว่า
............"กริฟฟินดอร์ !!!!!!" นิคได้มองโตะ ไปจนลับสายตา ก็พบว่าโตะนั้นไม่ได้แสดงอาการดีใจอย่างออกนอกหน้ามากนัก
............"บูม เอนอส !"นั่นอย่างไร ! พี่ชายฝาแฝดของเธอได้ขึ้นไปคัดสรรต่อจากโตะนั่นเอง เธอกำมืออย่างหลวม ๆ ในใจภาวนาให้พี่ชายของเธอได้บ้านอย่างที่อยากได้
............"กริฟฟินดอร์ !!!!"
............ใช้เวลาเพียงไม่นานเกินรอ ในที่สุดก็มาจนถึงคนสุดท้าย ก็คือเธอ !
............"นิค เอนอส !"เธอเดินก้าวเท้าไปนั่งเก้าอี้และสวมหมวกคัดสรร หมวกคัดสรรก็ได้ส่งเสียงออกมาเบา ๆ
............"อืม ... เธอเป็นคนขยันน่าจะไปอยู่เรเวนคลอนะ .."
............"มะ..ไม่ ฉันไม่อยากอยู่เรเวนคลอ"เธอกล่าวอย่างขวัญเสีย จะไม่ให้ขวัญได้อย่างไร ก็ในเมื่อบ้านในฝันของเธอคือกริฟฟินดอร์
............"เธอก็เป็นคนมีน้ำใจด้วย .. ฮัฟเฟิลพัฟละดีไหม ?"
............"ไม่เอา ฉันไม่อยากอยู่ฮัฟเฟิลพัฟ"คราวนี้ เธอส่งสายตาไปให้ปิ่งและบูม ที่รอลุ้นอยู่ข้างล่าง พบว่า ปิ่งและบูมต่างก็มีสีหน้าไม่ต่างจากเธอเท่าไรนัก
............"เธอเป็นที่ฉลาดแก้มโกงดีเหมือนกัน สลิธีรินก็น่าจะเหมาะ อืม..."
............"สลิธีรินไม่ใช่ตัวตนของฉัน !"นักเรียนคนอื่น ๆ เริ่มมองหน้ากัน เพราะว่านิคนั้นใช้เวลาในการคัดสรรมากกว่าคนอื่น ๆ พี่ชายของเธอก็มีสีหน้าที่หวาดหวั่นอยู่เหมือนกัน ว่าน้องสาวสุดที่รักจะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ไม่ได้อยู่ในอ้อมอกของพี่ชายอย่างพวกเขาอีกต่อไปหรือเปล่า ?
............"ถ้าอย่างนั้น ทางเลือกสุดท้าย แม้ว่าเธอจะขยัน มีน้ำใจ หรือฉลาดแกมโกง แต่เธอมีสิ่งสำคัญนั่นคือความกล้าหาญ"
............"..."
............"กริฟฟินดอร์ !!!!!!!!"
............สิ้นเสียงสุดท้ายของหมวกคัดสรร เธอรีบวิ่งไปที่กลุ่มของบ้านกริฟฟินดอร์ ท่ามกลางความดีใจของพี่ ๆ ของเธอ ที่กอดเธอเสียแน่น เธอก็ดีใจเหมือนกันที่ได้มาอยู่ในบ้านที่เธอใฝ่ฝันมานานหลายปี และวันนี้ความฝันของเธอเป็นจริงแล้ว
............น้ำตาแห่งความปิติดีใจไหลออกมาจากนัยน์ตาช้า ๆ โดยไม่รู้ว่า มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองเธออยู่ในที่ที่ไม่มีใครเห็น อย่างสงสัยปนเป รวมถึงสายตาสังหารด้วย !


**คุยกันซักนิด >> ตอนนี้เค้าเขียนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ว่าตอนนี้ช่วงมิดเทอมยังสอบไม่เสร็จ เลยอัพวันเว้นวันไปก่อนนะ = = พรุ่งนี้เค้าก็มีเรียน คาดว่าไม่ได้อัพ อัพอีกทีวันเสาร์เลยนะจ๊ะ ^^ วันเสาร์โรงเรียนเค้าก็พิสดาร เปิดสอนตามปกติ ใครไม่มาเช็คขาด ซวยเวอร์ T^T ขอให้ติดตาม และติเค้าด้วยเน้อออ ขอบคุณค่ะ ^/\^**