The Maid คุณเมดกับคดีฆาตกรรมปริศนาในโรงแรมหรู ตัวเลือก

[Doyoung]

3/4

ชื่อหนังสือ: The Maid คุณเมดกับคดีฆาตกรรมปริศนาในโรงแรมหรู
ผู้เขียน: นิตา โพรส
ผู้แปล: นรา สุภัคโรจน์
ประเภท: วรรณกรรม / เรื่องสั้น (354 หน้า)
ISBN: 9786161859763


ปกหลัง

วันนี้เริ่มต้นเหมือนวันธรรมดาอีกวันที่โรงแรมรีเจนซีแกรนด์ มอลลี เกรย์ เช็ดถูทำความสะอาดห้องพักหรูอย่างตั้งใจเหมือนเช่นเคย

ทว่าเมื่อมาถึงห้องสวีต 401 เธอกลับพบว่ามีแขกคนสำคัญนอนตายอยู่บนเตียง ปริศนาสุดซับซ้อนและปัญหาอันยุ่งเหยิงจึงตามมาอีกเป็นโขยง โดยมีมอลลีเป็นจุดศูนย์กลาง เพราะหากจะมีใครค้นพบความลับซึ่งซ่อนอยู่ใต้กองฝุ่น หรือรอยนิ้วมือที่แอบแฝงในคราบสกปรกแล้วละก็ คนคนนั้นย่อมต้องเป็น “เมดมอลลี” ผู้นี้

พบกับเรื่องราวความสัมพันธ์อันวุ่นวาย การเยียวยารอยร้าวในจิตใจซึ่งแตกสลาย และการเติบโตของตัวละครที่ชวนให้ทุกคนเอาใจช่วยจนหน้ากระดาษสุดท้าย

หนังสือเล่มนี้ถูกทางค่าย Universal ซื้อลิขสิทธิ์ในการสร้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราอาจได้เห็นหนังที่ทำจากหนังสือเล่มนี้ในอนาคตครับ

ส่วนต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัว

“ชีวิตย่อมมีวิธีของมันเองในการจัดการสิ่งต่างๆ ทุกอย่างจะจบลงด้วยดีในที่สุด ถ้ายังไม่ดี ก็หมายความว่ายังไม่จบ”

เคยได้ยินประโยคอย่างเช่นอะไรที่เป็นของเรา มันจะพยายามหาทางมาเป็นของเราอยู่ยังวันยังค่ำไหมครับ หนังสือเล่มนี้กับผมก็เข้าทำนองเดียวกัน จากที่คิดอยู่ว่าจะซื้อมาวางไว้บนชั้นตอนไหนดี กลับกลายเป็นว่ารู้ตัวอีกทีก็ได้มาอยู่ในครอบครองแบบไม่ทันตั้งตัว

ถึงชื่อหนังสือปกแดงเล่มนี้จะเอนไปแนวสืบสวนสอบสวน แต่เนื้อหาด้านในไม่ได้ชวนระทึกกับการตามหาตัวฆาตกร หรือมีการสืบสวนที่เข้มข้นเอาเป็นเอาตาย กลับกันหนังสือให้พื้นที่เราค่อย ๆ นั่งต่อจิ๊กซอว์ที่กระจัดกระจายเข้าด้วยกันอย่างไม่รีบร้อน จนภาพจิ๊กซอว์เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นทีละนิด พอให้ไต่ระดับความเร้าใจขึ้นมาทีละสเต็ป เรื่องราวระหว่างทางของมอลลี ชวนให้ผมสำรวจชีวิตและบทเรียนในช่วงที่ผ่านมาของตัวเองไปพร้อม ๆ กับเธอ ข้อคิดเล็ก ๆ ที่แทรกตัวเข้ามาระหว่างบรรทัด บางครั้งก็ปลอมตัวซะเนียน บางครั้งก็กระโดดมาตะโกนใส่หน้ากันโต้ง ๆ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่ผมเคยผ่านหรืออย่างน้อยก็อยู่ในสถานการณ์คล้ายคลึง เลยได้หยุดนึกถึงเหตุการณ์บางอย่าง มากกว่าหยุดเพื่อตั้งคำถามและหาคำตอบที่ว่า จะว่าไปมันก็เหมาะกับการอ่านในช่วงสิ้นปีหรือต้นปีอยู่เหมือนกันนะครับ จังหวะนี่ลงตัวอย่างกับมีคนปล่อยคิว

หนังสือดำเนินผ่านมุมมองของมอลลี ตัวเอกของเราที่ไม่ถนัดการเข้าสังคมหรือการปฏิสัมพันธ์กับคน และที่สำคัญเธอมีระดับการอ่านสถานการณ์อยู่ในขั้นวิกฤตเลยแหละครับ แม้เรากับมอลลีจะพบเจอสถานการณ์ไปพร้อมกัน (เราจะรู้ข้อมูลเท่าที่เธอรู้) แต่สิ่งที่ต่างกันคือเราจะรู้สึกถึงกลิ่นตุ ๆ เมื่อมีสัญญาณไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นตั้งแต่เนิ่น ๆ อย่างที่มอลลีมีความสามารถในการตรวจจับไรฝุ่นและคราบสกปรก แต่เมื่อเป็นเรื่องของมนุษย์มอลลีกลับไม่เป็นอย่างนั้น บ่อยครั้งเราจะเห็นว่ามอลลีไม่สามารถตีความคำพูด สีหน้า ท่าทางที่แฝงด้วยนัยยะซ่อนเร้นของตัวละครออกมาได้อย่างที่ควรจะเป็น บวกกับการมองโลกแบบคิดบวกไม่เหมือนใคร ทำให้หลายครั้งเธอก็ถูกหลอกใช้ แต่ว่าก็ว่า “สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนสำหรับเรา มันก็ไม่ได้ชัดเจนสำหรับคนอื่นเสมอไป” ข่าวดีก็คือเหตุการณ์วายป่วงที่เกิดขึ้นในหนังสือเล่มนี้ กำลังเสริมสร้างประสบการณ์ให้เธอมีสกิลคัดแยกไข่ดีและไข่เน่าในชีวิต

สิ่งที่ผมค่อนข้างชอบเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้คือไดอะล็อกตัวละครอย่างมอลลี มันเป็นธรรมชาติ ตลกร้ายในบางที อ่านแล้วเผลอหลุดขำได้ยิ้มไปทีสองที (อาจจะเป็นสิ่งที่ผม relate ได้ในชีวิตด้วยแหละมั้ง) แต่ลองนึกในบริบทตัวละครเจอแบบนี้อาจออกอาการเหวอมากกว่า “อะไรของเธอคนนี้เนี่ย”

อีกพาร์ทนึงที่ผมชอบคือพาร์ทของยายมอลลี

“ยายพูดเสมอว่า ‘ชาร้อน ๆ สักถ้วยช่วยเยียวยาทุกสิ่ง ถ้าไม่ ก็อีกถ้วย’ อยากได้สักถ้วยไหมคะ?”
ผมว่าความตายด้วยอายุขัยตามธรรมชาติ เป็นสิ่งที่สุดแสนจะเรียบง่าย เป็นนัดหมายที่จะมาหาเราในสักวันหนึ่ง ผมชอบที่มันเป็นแบบนั้น และหนังสือเล่มนี้แสดงให้เห็นความเรียบง่ายนั้นผ่านตัวละครยายของมอลลี รวมถึงคนที่ยังต้องใช้ชีวิตอยู่หลังจากนั้นอย่างมอลลี ผมว่ามันเป็นสถานการณ์ที่เขาเขียนออกมาแล้วจับต้องได้ โหวงในใจบ้างนิดหน่อยในบางที เท่าที่ตัวอักษรจะทำหน้าที่ของมันได้
สิ่งสุดท้ายคือการที่หนังสือสะท้อนให้เห็นว่ามนุษย์เราเป็นสิ่งที่ซับซ้อน ไม่เว้นแม้แต่มอลลีที่มีบุคลิกซื่อตรงที่สุดในเรื่อง หลายครั้งเราก็ไม่รู้จะแสดงออกหรือพูดอะไรในสถานการณ์บางอย่าง และบางครั้งคนเราก็อยากได้ยินอะไรที่เขาอยากได้ยินหรือคาดหวังไว้ก็เท่านั้น
เป็นหนังสือที่ไว้อ่านเพื่อความเพลิดเพลินก็ดี อ่านเอาข้อคิดก็ไม่เลว แล้วก็อาจจะเหมาะกับการเป็นของขวัญให้ใครสักคนเช่นกัน

ต้องขายหนังสือไหมครับ ถ้าต้องขายงั้นผมจะปิดด้วยประโยคที่ว่า มาเอาใจช่วยมอลลีไปจนจบหน้าสุดท้ายกันครับ เพราะเราอาจจะไม่ได้แค่ความจริงของเบื้องหลังเหตุฆาตกรรม แต่อาจจะได้รอยยิ้มเล็ก ๆ ระหว่างทาง ข้อคิดบางอย่าง หรือความรู้สึกที่เหมือนถูกปลอบอยู่กลาย ๆ แบบบอกไม่ถูก เป็นของฝากติดกลับไปด้วยเมื่อหน้าสุดท้ายของหนังสือถูกปิดลง

[Charlyne Amarys ...]

ช่วงนี้พยายามกลับมาอ่านหนังสือให้เยอะขึ้น หลังจากฮ้อบบี้ในการอ่านของเราหยากไย่มันขึ้นเต็มไปหมดเลย
ก็เลยตามๆส่องหนังสือที่น่าอ่านน่าสนใจ และเรื่องนี้ก็เป็นไทป์แบบที่เราชอบเลยย ขอบคุณที่มารีวิวน้าค้าา ไว้จะไปหาซื้อในเม็บ(ถ้ามี)บ้างแล้ว !!

[Kathlyn McCarthy...]

ต้นปี 2024 คคซื้อหนังสือตามยยแล้วกี่เล่ม (10 คะแนน)
นอกจากหนังสือจะน่าอ่านแล้ว คนรีวิวหนังสือก็ป้ายยาเก่ง รีวิวน่าสนใจไม่แพ้กันเลย
เงินในบัญชีคคกำลังกรีดร้อง !

[Doyoung]

ช่วงนี้พยายามกลับมาอ่านหนังสือให้เยอะขึ้น หลังจากฮ้อบบี้ในการอ่านของเราหยากไย่มันขึ้นเต็มไปหมดเลย
ก็เลยตามๆส่องหนังสือที่น่าอ่านน่าสนใจ และเรื่องนี้ก็เป็นไทป์แบบที่เราชอบเลยย ขอบคุณที่มารีวิวน้าค้าา ไว้จะไปหาซื้อในเม็บ(ถ้ามี)บ้างแล้ว !!

ถ้าคุณชาลีอ่าน ในหัวผมมีภาพว่ามันจะมีประโยค เช่น “โอ๊ย มอลลี” หรือ “หนูลูก” พร้อมเอามือมากุมหน้าผากเป็นระยะเลยครับไม่รู้ทำไม5555555555555 แต่นั่นก็ทำให้คาแรคเตอร์มอลลีมีเสน่ห์และน่าสนใจในแบบของตัวเอง

ปีนี้เป็นปีที่ยองยองตั้งใจกลับไปจัดเวลาให้กับสิ่งที่เคยชอบ อย่างการดูหนังและหนังสือ แบบมีวินัยใส่ความพยายามมากขึ้นเหมือนกันครับ ตอนนี้นับหนึ่งแล้ว คุณชาลีรีบตามมาเร็ว!

ต้นปี 2024 คคซื้อหนังสือตามยยแล้วกี่เล่ม (10 คะแนน)
นอกจากหนังสือจะน่าอ่านแล้ว คนรีวิวหนังสือก็ป้ายยาเก่ง รีวิวน่าสนใจไม่แพ้กันเลย
เงินในบัญชีคคกำลังกรีดร้อง !

ของมันแน่อยู่แล้ว! แต่บางทีถ้าคคยอมใจเย็น ๆ และฟังยยสักหน่อย คคต้องหยุดซื้อก่อน ขอล้อง ;—;

[Angharad]

เห็นหนังสือเล่มนี้ผ่านตาบ่อยม้าก แต่ไม่เคยสนใจเพราะไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ แต่ยองยองก็เขียนรีวิวได้น่าอ่านจัง ขายทางนี้ได้จากประโยค รอยยิ้มเล็กๆ ระหว่างทาง เลยเนี่ย แล้วถ้าสมมติเราซื้อมาเราจะได้แกะซีลไม๊ยองยองว่า *เหลือบมองกองดองและกอง hold ของหนังสือที่ยังไม่อ่านรวมถึงยังอ่านไม่จบ*

[Granita Ginger S...]

ว้าว ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นหนังสือที่รู้สึกน่าสนใจมาก ๆ ที่สุดไปเลย ขนาดน้ำขิงที่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเท่าไหร่ ยังรู้สึกว่าน่าอ่านมาก ๆ เลยค่ะ !
แบบนี้น้ำขิงจะต้องไปหาตามอ่านด้วยตัวเองแล้วววว ขอบคุณพี่ Doyoung นะคะที่เอามาแบ่งปันให้เพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ ! ☆⌒(*＾-゜)v

[Doyoung]

เห็นหนังสือเล่มนี้ผ่านตาบ่อยม้าก แต่ไม่เคยสนใจเพราะไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ แต่ยองยองก็เขียนรีวิวได้น่าอ่านจัง ขายทางนี้ได้จากประโยค รอยยิ้มเล็กๆ ระหว่างทาง เลยเนี่ย แล้วถ้าสมมติเราซื้อมาเราจะได้แกะซีลไม๊ยองยองว่า *เหลือบมองกองดองและกอง hold ของหนังสือที่ยังไม่อ่านรวมถึงยังอ่านไม่จบ*

งั้นอ่านแค่รีวิวยองย๊องไปก่อน555555 ตอนแรกเห็นกระทู้โดนปิด โดนคุมกำเนิด ตอนเริ่มหนังสือบรรยายน้ำซะเยอะ ถ้าผ่านไปได้ก็อ่านได้เพลินเลยรู้ตัวอีกทีก็มาจนหน้าสุดท้ายแล้ว

ถ้าแองเจิ้ลมีน้องไว้ ยังไงวันนึงแองเจิ้ลก็จะได้อ่าน! แต่ว่ามอลลีทำให้ได้ยิ้มจริง ๆ นะ มันจะเอ็นดูก็เอ็นดู เป็นตัวละครในแบบที่ถึงบางทีเราจะขัดใจกับความเข้าใจ หรือการกระทำบางอย่างของเค้าเราก็จะไม่หงุดหงิด (อาจจะบ่นงุบงิบในใจนิดหน่อย) แต่กุมหัวแล้วขำแทน5555555

ว้าว ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นหนังสือที่รู้สึกน่าสนใจมาก ๆ ที่สุดไปเลย ขนาดน้ำขิงที่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเท่าไหร่ ยังรู้สึกว่าน่าอ่านมาก ๆ เลยค่ะ !
แบบนี้น้ำขิงจะต้องไปหาตามอ่านด้วยตัวเองแล้วววว ขอบคุณพี่ Doyoung นะคะที่เอามาแบ่งปันให้เพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ ! ☆⌒(*＾-゜)v

ดีใจที่รีวิวนี้ทำให้คุณน้ำขิงสนใจนะครับ ถ้าคุณน้ำขิงอยากลองเริ่มจับหนังสือสักเล่มมาอ่าน หนังสือเล่มนี้อ่านง่ายมากเลยครับ ค่อย ๆ อ่านไปวันละนิดวันละหน่อยก็ได้

[Esther Yuonne]

รีวิวหนังสือที่จริงใจอยู่ตรงนี้นี่เอง ชอบรูปแบบการเล่าเรื่องจัง เขียนได้ชวนอ่านเพลินมากๆ เคยมีความคิดว่าอยากจะอ่านเล่มนี้อยู่บ้างเหมือนกันค่ะ เพราะคำโปรยเล็กๆตรงมุมหนังสือที่ว่า จัดการห้องพักคืองานของเมด แล้วจัดการศพคืองานของใคร เปิดพอแง้มๆได้น่าสนใจดี เห็นเล่มนี้ผ่านตาในแอปส้มบ่อยๆ แต่ก็ยังไม่เคยหยิบลงตระกร้าสักที วันนี้เจอประโยค “ชีวิตย่อมมีวิธีของมันเองในการจัดการสิ่งต่างๆ ทุกอย่างจะจบลงด้วยดีในที่สุด ถ้ายังไม่ดี ก็หมายความว่ายังไม่จบ” เข้าไปรู้สึกเหมือนโดนสวนด้วยหมัดฮุค ความคิดในหัวบอกซื้อเลย เล่มนี้ต้องได้เข้าไปอยู่ในตู้หนังสือของเรา สุดท้ายต้องขอบคุณสำหรับรีวิวหนังสือที่จริงใจค่ะ ได้หนังสือติดมือกลับบ้านเพราะรีวิวนี้เลย