IPB

ยินดีต้อนรับ ( เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก )


 
Reply to this topicStart new topic
> THE DEMON BOY, เด็กปีศาจ@Hogwarts
guuun
โพสต์ May 7 2016, 08:19 PM
โพสต์ #1


นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3

**




กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน
โพสต์ : 107
เข้าร่วม : 27-February 16
หมายเลขสมาชิก : 28,438
สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์
เหรียญตรา


หีบสัมภาระ

ไม้กายสิทธิ์
ไม้: เมเปิ้ล | ยาว: 12"
แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร
ความยืดหยุ่น: เปราะ

สัตว์เลี้ยง






THE DEMON BOY






ชื่อเรื่อง : The demon boy

ผู้แต่ง :guuun

ประเภท :แฟนซี


ทักทายผู้อ่าน

สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายนี้เป็นเกี่ยวกับ แฟนซีที่แต่ออกจะเป็นแนวต่อสู้ ส่วนใหญ่จะอิงกับเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์โดยเฉพาะในโรงเรียนฮอกวอร์ส

และเกี่ยวพันกับโลกเวมมนตร์ในทวีปอเมริกา รวมถึงจะนำสิ่งที่อยู่ในโลกเวทมนตร์ท่ีี่ในเรื่องแฮร์รี่นั้น ไม่ค่อยได้กล่าวถึงมาเป็นเนื้อเรื่องหลักอีกด้วย

เนื่องจากผมแต่งเป็นเรื่องแรกที่แต่งก็ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัย ณ ที่นี้นะครับ มือใหม่จริงๆ555

หรือถ้าเพื่อนๆอยากจะชี้แนะอะไร สามารถตอบในกระทู้ตามลิ้งนี้นะครับ



http://hogwartsthai.com/forum/index.php?showtopic=25982


Introduction


Goddard Michel Dimon เป็นนักเรียนฮอกวอร์ส บ้านสลิธีริน เป็นเด็กที่มีเลือดบริสุทธิ์มีเชื้อสายพ่อมดแม่มด

จากอเมริกาและได้อาศัยอยู่ในโลกมักเกิ้ลกับแม่ของเขาวันหนึ่งเขาได้รับจดหมายเชิญให้

ให้ไปเรียนฮอกวอตส์และเหตุการณ์ต่างๆในฮอกวอตส์ก็เกิดขึ้นมากมมายและสิ่งหนึ่งที่ Goddard มีคือพลังเวทมนตร์ของปีศาจ


ปล. เนื้อหาเดี๋ยวจะทยอยโพสครับ

คุณ guuun ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ May 8 2016, 11:22 AM




Centainly me Guuun
Go to the top of the page
+Quote Post
guuun
โพสต์ May 7 2016, 09:35 PM
โพสต์ #2


นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3

**




กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน
โพสต์ : 107
เข้าร่วม : 27-February 16
หมายเลขสมาชิก : 28,438
สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์
เหรียญตรา


หีบสัมภาระ

ไม้กายสิทธิ์
ไม้: เมเปิ้ล | ยาว: 12"
แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร
ความยืดหยุ่น: เปราะ

สัตว์เลี้ยง






YEAR 1

Episode 1
: ความฝันปีศาจ


ณ วันปิดเทอมที่แสนน่าเบื่อ ฉันได้นอนอยู่บ้าน โซฟาที่แข็ง ฉันรู้ว่าสีหน้า ที่น่าเบื่อตลอดปิดภาคเรียน ฉันนับครั้งได้ที่ฉันทำอะไรไบ้างในวันที่น่าเบื่อ
เมื่อแม่ของฉันมาฉันได้แต่ฟังเขาบ่นอยู่ทุกวันจนฉันรำคาญทำไมฉันถึงได้ไม่พ้นกับ
สถานการณ์แบบนี้เนี่ยตอนนี้ปิดเทอม น่าจะมีใครชวนฉันไปเล่นอะไรซักอย่างสิ ถ้าจะให้ดี ฉันอยากให้เวทมนตร์มันมีจริงก็ดีนะ อย่างน้อยก็ช่วยให้หลุดพ้นหรือเรียกใครให้มาเล่นกับฉันได้บ้างหรือบางทีอาจจะช่วยเอา
คาถาอะไรก็ได้มาปิดปากแม่ของฉันเสียที่ แต่มันก็แค่ในความฝันแหละ จะมีจริงซะที่ไหนล่ะเวทมนตร์เนี่ย ฉันได้แต่อ่านหนังสือเวทมนตร์และเพ้อฝันไปวันๆเท่านั้นแหละในอีก หลายวันต่อมา ณ คืนหนึ่ง เวลา 21.00 ฉันเพิ่งกินข้าวเสร็จ ฉันก็ฟังแม่บ่นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ได้ยินแต่
ทำไมบ้านรกอย่างงี้ ของเต็มไปหมดเลย กอร์ดดาร์ด !! ช่วยเก็บของพวกนี้หน่อยได้ไหม มันรกไปหมดเลย " คำพูดเหวี่ยงๆจากแม่
ฉันได้แต่พูดคำว่า ครับ ใส่แม่ ถ้าฉันปฏิเสธเมื่อไร หายนะจะเกิดขึ้นทันที และหลังจากทำความสะอาดเสร็จฉันก็เข้าไปทำธุระส่วนตัวแล้วนอน และคืนนั้นเอง มันเป็นคืนที่ เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปตลอดกาล......

เมื่อหนังตาของฉันได้ปิดลง ฉันได้เห็นหมอกแลดูขนลุกจัด ฉันเดินไปยังปราสาทสูงสง่าสีดำอยู่ข้างหน้า ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมตัวฉันถึงเดินไปเอง
เมื่อฉันมาถึงประตูของ
ปราสาทประตูที่มีขนาดใหญ่
่โตเท่ากับตึก 3 ชั้นเปิดออกเมื่อประตูมันเปิดข้างในนั้นเต็มไปด้วยความมืดและจากนั้นมีสิ่งมีชีวิตที
่มีขนาดใหญ่เท่าประตูแต่ไม่ได้ทำร้ายฉัน มันยืนข้างประตูเชิญครับท่านกำลังรออยู่พอดี" ฉันได้เข้าไปภายในปราสาทที่สูงใหญ่และขึ้นไปยังชั้นสูงสุดของปราสาท
และ ปีศาจตนก็เดินนำเมื่อกี้เคาะประตูที่มีขนาดใหญ่ แต่ไม่เท่าประตูทางเข้า
......."นายท่าน ครับ " เด็กที่ท่าต้องการพบมาถึงแล้วครับ"
"ให้เขาเข้ามา"

ฉันได้เข้าไปในห้องทำงานที่ใหญ่เท่าห้องนอนของฉัน 4-5 เท่าภายในห้องเต็มไปด้วยตู้หนังสือและข้างหน้าที่ฉันยืนเป็นกระจกใหญ่ขนาดมาพร้อมปีศ
าจ...ไม่สิเป็นมนุษย์เหมือนเราแหละที่ยืนอยุ่ระหว่างกระจกกับโต๊ะทำงานแต่งตัวเหมือน
คล้ายๆแวมไพร์ ผิวขาวเหมือนไก่ไหว้เจ้า

........"เอ้อ กอร์ดดาร์ด นี้เอง สวัสดีนะ ไอ้หนู เราไม่ได้เจอกันซะนานตั้งแต่เธอเพิ่งลืมตาดูโลก ชายคนนั้น กล่าวทักทาย แม่เธอสบายดีไหม ชั้นรู้ว่าแม่เธอบ่นใส่เธอบ่อยมากนะ 555
เขาคงทำงานหนักสินะ"
"ครับ สบายดี เออ...คุณรู้จักผมได้ไง.. คุณรู้จักแม่ผมได้ยังไง แล้ว ทำไมผมถึงมาที่นี่ ที่นี่ที่ไหน แล้วก็เอ่อ...คุณ..."
"โอเคๆชั้นรู้นะว่าจะถามอะไร ..เฮอะก็ไม่แปลกหรอกที่จะถามแบบนี้ "
"เอาล่ะชั้นจะแนะนำตัวก่อนเลยล่ะกัน ชั้นเป็นหัวหน้าของปีศาจทั้งหลายเป็นแวมไพร์ชื่อ ลาฟาแอล ไดมอล (พร้อมลีล่าท่าทางแวมไพร์)"
"ห้า...คุณนามสกุลเดียวกับผมเลย"
"เออนั้นสินะ..ใช้ชั้นเป็นอาแท้ๆ ของเธอไงล่ะ"
(กอร์ดดาร์ดมีสีหน้าตกใจ)
"เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะ "
"ที่ให้เธอมานี่ ชั้นจะบอกว่า นับจากที่เธอตื่นออกไป เธอจะเหมือนได้รับชีวิตใหม่.."
"ชีวิตคือไร ฮ่ะ"
"เธอจะได้ไปโรงเรียนเวทมนตร์ยังไงล่ะ "
"คุณพูดล้อเล่นเปล่าเนี่ย เวทมนตร์มันมีจริงเหรอครับ "
"มีๆ"
"เธอจะสามารถใช้ไม้กายสิทธิ์ เหาะเหินเดินอากาศด้วยไม้กวาดและได้พลังอันยิ่งใหญ่ ชั้นรู้นะว่าในใจเธออยากจะมีพลังที่ยิ่งใหญ่ "
"จริงๆแล้วชะตาถูกลิขิตให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้วนะ กอร์ดดาร์ด แล้วพ่อของเธอก็เคยไปเรียนที่นั้น"
"ที่ไหนเหรอครับ "
"โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ ไง
เอาเป็นว่าเธอต้องไปเรียนที่นั้น ซึ่งพอได้รับจดหมายตอบรับจากทางโรงเรียน แล้ว วันต่อมาเธอจะมีคนมารับ พาไปซื้อของอุปกรณ์เวทมนตร์ต่างๆ
หลังจากนั้นเขาจะพาเธอไปที่สถานีรถไฟเพื่อขึ้นรถไฟไปโรงเรีนฮอกวอตส์ เอาล่ะนี้เป็นชะตาลิขิตให้เธอแล้ว เธอจะได้เจออะไรมากมาย รวมถึงความจริงที่พ่อตายไปด้วย
ฉันคงไม่สามารถบอกความจริงกับเธอได้ในตอนนี้ เพราะไม่มีเวลามาก ชั้นสามารถเข้าฝันเธอได้ในเวลาจำกัด เอาเป็นว่าชั้นพูดขอสั้นๆล่ะกัน พ่อของเธอไม่ได้เกิดอุบัติเหตุตายแต่มีใครบางคนฆ่าตาย
เอ้อ เวลาใกล้จะหมดแล้ว หวังว่าเธอจะได้เป็นพ่อมดที่ยิ่งใหหญ่เหมือนพ่อและชั้นนะ และชั้นให้สิ่งนี้กับเธอ
ลำแสงสีแดงออกจากมือของราฟาแอล ใส่ไปที่ กอร์ดดาร์ด เก็บไว้ใช้เมื่อเวลานั้นมาถึง ชั้นหวังว่าจะได้พบกับเธออักสักวันหนึ่ง"..........


ภาพนั้นจากค่อยๆหายไปกลายเป็นสีดำจางๆ............


คุณ guuun ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ May 8 2016, 07:01 PM




Centainly me Guuun
Go to the top of the page
+Quote Post

Reply to this topicStart new topic

 



RSS Lo-Fi ; ประหยัดแบนวิธ,โหลดเร็ว เวลาในขณะนี้: 28th April 2024 - 12:09 AM