THE DEMON BOY, เด็กปีศาจ@Hogwarts |
ยินดีต้อนรับ ( เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก )
THE DEMON BOY, เด็กปีศาจ@Hogwarts |
May 7 2016, 08:19 PM
โพสต์
#1
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน โพสต์ : 107 เข้าร่วม : 27-February 16 หมายเลขสมาชิก : 28,438 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เมเปิ้ล | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: เปราะ สัตว์เลี้ยง |
THE DEMON BOY ชื่อเรื่อง : The demon boy ผู้แต่ง :guuun ประเภท :แฟนซี ทักทายผู้อ่าน สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน นิยายนี้เป็นเกี่ยวกับ แฟนซีที่แต่ออกจะเป็นแนวต่อสู้ ส่วนใหญ่จะอิงกับเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์โดยเฉพาะในโรงเรียนฮอกวอร์ส และเกี่ยวพันกับโลกเวมมนตร์ในทวีปอเมริกา รวมถึงจะนำสิ่งที่อยู่ในโลกเวทมนตร์ท่ีี่ในเรื่องแฮร์รี่นั้น ไม่ค่อยได้กล่าวถึงมาเป็นเนื้อเรื่องหลักอีกด้วย เนื่องจากผมแต่งเป็นเรื่องแรกที่แต่งก็ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัย ณ ที่นี้นะครับ มือใหม่จริงๆ555 หรือถ้าเพื่อนๆอยากจะชี้แนะอะไร สามารถตอบในกระทู้ตามลิ้งนี้นะครับ http://hogwartsthai.com/forum/index.php?showtopic=25982 Introduction Goddard Michel Dimon เป็นนักเรียนฮอกวอร์ส บ้านสลิธีริน เป็นเด็กที่มีเลือดบริสุทธิ์มีเชื้อสายพ่อมดแม่มด จากอเมริกาและได้อาศัยอยู่ในโลกมักเกิ้ลกับแม่ของเขาวันหนึ่งเขาได้รับจดหมายเชิญให้ ให้ไปเรียนฮอกวอตส์และเหตุการณ์ต่างๆในฮอกวอตส์ก็เกิดขึ้นมากมมายและสิ่งหนึ่งที่ Goddard มีคือพลังเวทมนตร์ของปีศาจ ปล. เนื้อหาเดี๋ยวจะทยอยโพสครับ คุณ guuun ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ May 8 2016, 11:22 AM Centainly me Guuun |
|
|
May 7 2016, 09:35 PM
โพสต์
#2
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 3 กลุ่ม : นักเรียนบ้านสลิธีริน โพสต์ : 107 เข้าร่วม : 27-February 16 หมายเลขสมาชิก : 28,438 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: เมเปิ้ล | ยาว: 12" แกนกลาง: เอ็นหัวใจมังกร ความยืดหยุ่น: เปราะ สัตว์เลี้ยง |
YEAR 1 ณ วันปิดเทอมที่แสนน่าเบื่อ ฉันได้นอนอยู่บ้าน โซฟาที่แข็ง ฉันรู้ว่าสีหน้า ที่น่าเบื่อตลอดปิดภาคเรียน ฉันนับครั้งได้ที่ฉันทำอะไรไบ้างในวันที่น่าเบื่อ เมื่อแม่ของฉันมาฉันได้แต่ฟังเขาบ่นอยู่ทุกวันจนฉันรำคาญทำไมฉันถึงได้ไม่พ้นกับ สถานการณ์แบบนี้เนี่ยตอนนี้ปิดเทอม น่าจะมีใครชวนฉันไปเล่นอะไรซักอย่างสิ ถ้าจะให้ดี ฉันอยากให้เวทมนตร์มันมีจริงก็ดีนะ อย่างน้อยก็ช่วยให้หลุดพ้นหรือเรียกใครให้มาเล่นกับฉันได้บ้างหรือบางทีอาจจะช่วยเอา คาถาอะไรก็ได้มาปิดปากแม่ของฉันเสียที่ แต่มันก็แค่ในความฝันแหละ จะมีจริงซะที่ไหนล่ะเวทมนตร์เนี่ย ฉันได้แต่อ่านหนังสือเวทมนตร์และเพ้อฝันไปวันๆเท่านั้นแหละในอีก หลายวันต่อมา ณ คืนหนึ่ง เวลา 21.00 ฉันเพิ่งกินข้าวเสร็จ ฉันก็ฟังแม่บ่นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ได้ยินแต่ ทำไมบ้านรกอย่างงี้ ของเต็มไปหมดเลย กอร์ดดาร์ด !! ช่วยเก็บของพวกนี้หน่อยได้ไหม มันรกไปหมดเลย " คำพูดเหวี่ยงๆจากแม่ ฉันได้แต่พูดคำว่า ครับ ใส่แม่ ถ้าฉันปฏิเสธเมื่อไร หายนะจะเกิดขึ้นทันที และหลังจากทำความสะอาดเสร็จฉันก็เข้าไปทำธุระส่วนตัวแล้วนอน และคืนนั้นเอง มันเป็นคืนที่ เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปตลอดกาล...... เมื่อหนังตาของฉันได้ปิดลง ฉันได้เห็นหมอกแลดูขนลุกจัด ฉันเดินไปยังปราสาทสูงสง่าสีดำอยู่ข้างหน้า ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมตัวฉันถึงเดินไปเอง เมื่อฉันมาถึงประตูของ ปราสาทประตูที่มีขนาดใหญ่ ่โตเท่ากับตึก 3 ชั้นเปิดออกเมื่อประตูมันเปิดข้างในนั้นเต็มไปด้วยความมืดและจากนั้นมีสิ่งมีชีวิตที ่มีขนาดใหญ่เท่าประตูแต่ไม่ได้ทำร้ายฉัน มันยืนข้างประตูเชิญครับท่านกำลังรออยู่พอดี" ฉันได้เข้าไปภายในปราสาทที่สูงใหญ่และขึ้นไปยังชั้นสูงสุดของปราสาท และ ปีศาจตนก็เดินนำเมื่อกี้เคาะประตูที่มีขนาดใหญ่ แต่ไม่เท่าประตูทางเข้า ......."นายท่าน ครับ " เด็กที่ท่าต้องการพบมาถึงแล้วครับ" "ให้เขาเข้ามา" ฉันได้เข้าไปในห้องทำงานที่ใหญ่เท่าห้องนอนของฉัน 4-5 เท่าภายในห้องเต็มไปด้วยตู้หนังสือและข้างหน้าที่ฉันยืนเป็นกระจกใหญ่ขนาดมาพร้อมปีศ าจ...ไม่สิเป็นมนุษย์เหมือนเราแหละที่ยืนอยุ่ระหว่างกระจกกับโต๊ะทำงานแต่งตัวเหมือน คล้ายๆแวมไพร์ ผิวขาวเหมือนไก่ไหว้เจ้า ........"เอ้อ กอร์ดดาร์ด นี้เอง สวัสดีนะ ไอ้หนู เราไม่ได้เจอกันซะนานตั้งแต่เธอเพิ่งลืมตาดูโลก ชายคนนั้น กล่าวทักทาย แม่เธอสบายดีไหม ชั้นรู้ว่าแม่เธอบ่นใส่เธอบ่อยมากนะ 555 เขาคงทำงานหนักสินะ" "ครับ สบายดี เออ...คุณรู้จักผมได้ไง.. คุณรู้จักแม่ผมได้ยังไง แล้ว ทำไมผมถึงมาที่นี่ ที่นี่ที่ไหน แล้วก็เอ่อ...คุณ..." "โอเคๆชั้นรู้นะว่าจะถามอะไร ..เฮอะก็ไม่แปลกหรอกที่จะถามแบบนี้ " "เอาล่ะชั้นจะแนะนำตัวก่อนเลยล่ะกัน ชั้นเป็นหัวหน้าของปีศาจทั้งหลายเป็นแวมไพร์ชื่อ ลาฟาแอล ไดมอล (พร้อมลีล่าท่าทางแวมไพร์)" "ห้า...คุณนามสกุลเดียวกับผมเลย" "เออนั้นสินะ..ใช้ชั้นเป็นอาแท้ๆ ของเธอไงล่ะ" (กอร์ดดาร์ดมีสีหน้าตกใจ) "เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะ " "ที่ให้เธอมานี่ ชั้นจะบอกว่า นับจากที่เธอตื่นออกไป เธอจะเหมือนได้รับชีวิตใหม่.." "ชีวิตคือไร ฮ่ะ" "เธอจะได้ไปโรงเรียนเวทมนตร์ยังไงล่ะ " "คุณพูดล้อเล่นเปล่าเนี่ย เวทมนตร์มันมีจริงเหรอครับ " "มีๆ" "เธอจะสามารถใช้ไม้กายสิทธิ์ เหาะเหินเดินอากาศด้วยไม้กวาดและได้พลังอันยิ่งใหญ่ ชั้นรู้นะว่าในใจเธออยากจะมีพลังที่ยิ่งใหญ่ " "จริงๆแล้วชะตาถูกลิขิตให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้วนะ กอร์ดดาร์ด แล้วพ่อของเธอก็เคยไปเรียนที่นั้น" "ที่ไหนเหรอครับ " "โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ ไง เอาเป็นว่าเธอต้องไปเรียนที่นั้น ซึ่งพอได้รับจดหมายตอบรับจากทางโรงเรียน แล้ว วันต่อมาเธอจะมีคนมารับ พาไปซื้อของอุปกรณ์เวทมนตร์ต่างๆ หลังจากนั้นเขาจะพาเธอไปที่สถานีรถไฟเพื่อขึ้นรถไฟไปโรงเรีนฮอกวอตส์ เอาล่ะนี้เป็นชะตาลิขิตให้เธอแล้ว เธอจะได้เจออะไรมากมาย รวมถึงความจริงที่พ่อตายไปด้วย ฉันคงไม่สามารถบอกความจริงกับเธอได้ในตอนนี้ เพราะไม่มีเวลามาก ชั้นสามารถเข้าฝันเธอได้ในเวลาจำกัด เอาเป็นว่าชั้นพูดขอสั้นๆล่ะกัน พ่อของเธอไม่ได้เกิดอุบัติเหตุตายแต่มีใครบางคนฆ่าตาย เอ้อ เวลาใกล้จะหมดแล้ว หวังว่าเธอจะได้เป็นพ่อมดที่ยิ่งใหหญ่เหมือนพ่อและชั้นนะ และชั้นให้สิ่งนี้กับเธอ ลำแสงสีแดงออกจากมือของราฟาแอล ใส่ไปที่ กอร์ดดาร์ด เก็บไว้ใช้เมื่อเวลานั้นมาถึง ชั้นหวังว่าจะได้พบกับเธออักสักวันหนึ่ง".......... ภาพนั้นจากค่อยๆหายไปกลายเป็นสีดำจางๆ............ คุณ guuun ได้แก้ไขข้อความนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อ May 8 2016, 07:01 PM Centainly me Guuun |
|
|
Lo-Fi ; ประหยัดแบนวิธ,โหลดเร็ว | เวลาในขณะนี้: 29th April 2024 - 01:08 AM |