[RPG] Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว ตัวเลือก

[Narrator]

Leaky Cauldron

เมื่อคุณถามพ่อมดขาประจำถึงร้านอาหารดี ๆ สักร้านในตรอกไดแอกอน หนึ่งในนั้นย่อมมีร้านหม้อใหญ่รั่วติดอันดับต้น ๆ อยู่แน่นอน ร้านหม้อใหญ่รั่วเป็นผับเก่าแก่ที่สุดในกรุงลอนดอน ตั้งอยู่ระหว่างร้านหนังสือและร้านแผ่นเสียงบนถนนชาริงครอส ตัวร้านมีขนาดเล็กซอมซ่อแต่ดูน่าอบอุ่น น่าเสียดายที่มักเกิ้ลไม่มีโอกาสได้มาเยือน แม้ว่าพวกเขาจะสัญจรไปมาบนถนนสายนี้อยู่เป็นนิจ ทว่าในสายตาของมักเกิ้ลนั้น ก็จะพบเพียงแค่ความว่างเปล่าราวกับมันไม่เคยมีอยู่เลย

ร้านหม้อใหญ่รั่วคือแหล่งชุมนุมพ่อมดแม่มดยอดนิยมที่ปลอดภัย เหมาะที่จะติดตามหรือหาข่าวคราวต่าง ๆ ในโลกเวทมนตร์ ชั้นล่างเป็นบาร์สาธารณะ เลยถัดไปเป็นห้องนั่งเล่นส่วนตัว มีโต๊ะและเก้าอี้เพียงเล็กน้อย ชั้นบนมีห้องนอนสองสามห้อง ใช้สำหรับนักเดินทางที่ต้องการพักค้างคืนในระยะหนึ่งหรือใช้หลบภัยได้ ด้านหลังของร้านเปิดออกสู่ลานเล็ก ๆ ต้อนรับลมเย็น และเมื่อแตะกำแพงอิฐด้านหลังของร้านหม้อใหญ่รั่วอย่างถูกต้อง ก็กลายจะเป็นเส้นทางที่ใช้พาไปสู่ตรอกไดแอกอน


กติกา

1. กระทู้นี้เป็นพื้นที่โรลเพลย์ส่วนกลางสำหรับทุกคน ผู้ที่ไม่ได้ลงทะเบียนตัวละครสามารถโรลเพลย์ได้ โดยยึดชั้นปี กลุ่มที่สังกัด หรือตำแหน่งอาชีพตามความเป็นจริง และไม่ใช้อิมเมจและโค้ดสีซ้ำกับในระบบโรลเพลย์
2. โรลเพลย์ให้มีความยาวโพสต์ขั้นต่ำ 150 คำ (Microsoft Word) ต่อโพสต์
3. ยึดระเบียบการโรลตามกฎการเล่นโรลเพลย์
4. พื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นเรื่อง Hogwarts :.The Story of Magic (อิงตามประวัติตัวละคร)

เปิดให้โรลเพลย์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

⟵ ตรอกไดแอกอน ร้านสัตว์วิเศษ

N/A ⟶

[Dominic Kwon]

Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว


"น้ำมะนาวลิ้นผูกสำหรับผู้แพ้พนันหนึ่งที่ครับ"

เสียงเข้มในชุดสูทสีดำเรียบร้อยที่แหวกอกในแบบของโดมินิค พร้อมด้วยนาฬิกาหรูเรือนใหม่ที่เขาเพิ่งได้เมื่อครู่ กล่าวกับพนักงานไม่ทราบชื่อคนหนึ่งที่ถูกชายหนุ่มร่างสูงมาที่นี่ครั้งแรกเรียกไว้ เจ้าพ่อนักพนันจากอิลเวอร์มอร์นี่การใช้ชีวิตในประเทศอังกฤษได้เป็นเวลาเกือบครึ่งปี ไม่ยักจะรู้ว่ามีสถานที่แบบนี้อยู่บนโลกเวทมนตร์ด้วย หากเขาไม่ถูกรับเชิญท้าดวลจากผู้ประลองผู้ร้อนวิชาที่ตอนนี้ไม่มีของมีค่าติดตัวใด ๆ เหลืออยู่แล้วจากการแพ้พนันเขาทุกวิถีการประลองทางโชคชะตา

"ไม่ต้องย้ำขนาดนั้นคุณโดมินิค แก้วนั้นผมเต็มใจดื่มเพราะแพ้พนันครั้งนี้เท่านั้น" เขาพูดออกมาด้วยความรู้สึกหัวเสียเล็กน้อย ขณะที่เก็บไพ่โปกเกอร์สำหรับมักเกิลลงกับไปในกล่อง "แต่ก็สมกับเป็นคุณดีนะ โดมินิค เอ็ดการ์ คามิลโล ควอน ... ขืนชื่อนี้ไปแพ้ใครเข้าคงขายหน้าไปถึงเนวาดาเอา"

"สิ่งเดียวที่ทำให้ผมพ่ายแพ้กับการพนันได้คือความตายเท่านั้นน่ะ" มือเรียวใหญ่ที่ใช้นิ้วเกี่ยวแก้วกาแฟอยู่ยกจิบขึ้นก่อนหน้าประโยคน้ำเสียงนิ่งของตน "คุณยังจ่ายไม่ครบเลยนะ เผื่อคุณไม่รู้"

"นะ นี่คุณ ... คุณอะไรจากผมอีกหา?! เงินทั้งหมดห้าพันเกลเลียน นาฬิกาโรเล็กซ์รุ่นแรกของโลก และที่ดินที่เดียวของผมในเมืองบาท นี่ยังทำให้คุณไม่พอใจอีกหรือยังไง?! คุณต้องการอะไรอีก—"

"แล้ว อลิซ ล่ะครับ หืม?"

เจ้าของชื่อนั้น คือเหตุผลที่ทำให้โดมินิคกล้าที่จะตอบรับคำเชิญของนักพนันกระจอกคนนี้ ทั้งข้อมูล หลักฐานการมีอยู่ และสิ่งที่โดมินิคต้องการทั้งหมดนั่นถูกชายคนนี้กุมมันไว้ แม้เขาไม่ได้เอ่ยปากถามออกมาตั้งแต่แรกว่าชายคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ และแม้เขาจะล้วงข้อมูลด้วยความสามารถในการสะกัดใจได้ง่ายดาย แต่เพราะจรรยาบรรณนักพนันที่เขายึดถือไว้เสมอ จึงได้แต่พยายามต่อสู้ทางการพนันเพื่อแลกกับสิ่งนั้นตามที่ต้องการ แม้ว่าที่จริงเขาจะเอาชนะเขาอย่างง่ายดายภายในห้านาทีแรกก็ตาม ก็ยังดี อย่างน้อยก็เป็นการฆ่าเวลาที่เสียเปล่าไป

"หึ...เรื่องนี้เองหรอกหรอที่ผมลืมไปน่ะ? หึ ๆ ความจำดีชะมัด" ชายที่ท่าทางแก่กว่าพูดขึ้นมาหลังจากที่โดมินิคทวงสัญญาของเขา "แหม แหม คุณเล่นชนะผมได้จนไม่มีอะไรติดตัวอยู่แล้ว แล้วแม่ผู้หญิงคนนั้นมันสลักสำคัญอะไรกับคุณโดมินิคนักหนา ถึงได้ต้องเล่นพนันเพื่อชิงข้อมูลที่แค่คุณสะกัดใจผมเอาง่าย ๆ ก็ได้—"

"ไม่มีจ่ายก็ไม่เป็นไรครับ แต่หลังจากนี้คุณคงไม่มีโอกาสได้พูดแล้วล่ะ"

แม้ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพอยู่ แต่สายตาและความรู้สึกด้านในนั่นกลับยากที่จะอธิบายออกมาในตอนนี้ มือที่เพิ่งใช้ถือแก้วกาแฟเมื่อครู่ยังคงวางมันลงอย่างเบามือตามมารยาท มีเพียงสายตาที่ดูเป็นมิตรจ้องเขม็งไปยังชายที่พยายามตุกติก ทยอยมีบรรยากาศชวนขนลุกปกคลุมขึ้นรอบตัวของโดมินิคและคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แม้แต่พนักงานที่ยืนอยู่ไม่ห่างกันนัก พร้อมแก้วน้ำมะนาวในมือยังไม่แม้แต่คิดเข้าใกล้สักคืบเดียว อย่าว่าแต่ขัดขืนไม่ยอมชดใช้หนี้ของร่างสูงเลย แค่พูดให้เป็นปกติหรืออวดเบ่งเช่นเมื่อครู่ก็เป็นเรื่องยากสำหรับชายแก่ไปแล้ว

"มะ มะ มะ มะ มันต้อง ต้อง มีอยู่แล้วสิครับคุณโดมินิค! แหม...ใครจะกล้าเบี้ยวยอดนักพนันแบบคุณได้ล่ะครับ นะ เนี่ย...ผมกำลังจะบอกคุณ...ตามที่คุณต้องการ ยะ ยะ ยังไงล่ะ!" สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้ที่เกือบต้องสูญเสียชีวิตของตนเองไป แต่โดมินิคจะไม่ทำเช่นนั้น ไม่มีทาง
Dominic Edgar Camillo Kwon #AABBCC
NPC #FFFFFF