[RPG] Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว ตัวเลือก

[Narrator]

Leaky Cauldron

เมื่อคุณถามพ่อมดขาประจำถึงร้านอาหารดี ๆ สักร้านในตรอกไดแอกอน หนึ่งในนั้นย่อมมีร้านหม้อใหญ่รั่วติดอันดับต้น ๆ อยู่แน่นอน ร้านหม้อใหญ่รั่วเป็นผับเก่าแก่ที่สุดในกรุงลอนดอน ตั้งอยู่ระหว่างร้านหนังสือและร้านแผ่นเสียงบนถนนชาริงครอส ตัวร้านมีขนาดเล็กซอมซ่อแต่ดูน่าอบอุ่น น่าเสียดายที่มักเกิ้ลไม่มีโอกาสได้มาเยือน แม้ว่าพวกเขาจะสัญจรไปมาบนถนนสายนี้อยู่เป็นนิจ ทว่าในสายตาของมักเกิ้ลนั้น ก็จะพบเพียงแค่ความว่างเปล่าราวกับมันไม่เคยมีอยู่เลย

ร้านหม้อใหญ่รั่วคือแหล่งชุมนุมพ่อมดแม่มดยอดนิยมที่ปลอดภัย เหมาะที่จะติดตามหรือหาข่าวคราวต่าง ๆ ในโลกเวทมนตร์ ชั้นล่างเป็นบาร์สาธารณะ เลยถัดไปเป็นห้องนั่งเล่นส่วนตัว มีโต๊ะและเก้าอี้เพียงเล็กน้อย ชั้นบนมีห้องนอนสองสามห้อง ใช้สำหรับนักเดินทางที่ต้องการพักค้างคืนในระยะหนึ่งหรือใช้หลบภัยได้ ด้านหลังของร้านเปิดออกสู่ลานเล็ก ๆ ต้อนรับลมเย็น และเมื่อแตะกำแพงอิฐด้านหลังของร้านหม้อใหญ่รั่วอย่างถูกต้อง ก็กลายจะเป็นเส้นทางที่ใช้พาไปสู่ตรอกไดแอกอน


กติกา

1. กระทู้นี้เป็นพื้นที่โรลเพลย์ส่วนกลางสำหรับทุกคน ผู้ที่ไม่ได้ลงทะเบียนตัวละครสามารถโรลเพลย์ได้ โดยยึดชั้นปี กลุ่มที่สังกัด หรือตำแหน่งอาชีพตามความเป็นจริง และไม่ใช้อิมเมจและโค้ดสีซ้ำกับในระบบโรลเพลย์
2. โรลเพลย์ให้มีความยาวโพสต์ขั้นต่ำ 150 คำ (Microsoft Word) ต่อโพสต์
3. ยึดระเบียบการโรลตามกฎการเล่นโรลเพลย์
4. พื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นเรื่อง Hogwarts :.The Story of Magic (อิงตามประวัติตัวละคร)

เปิดให้โรลเพลย์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

⟵ ตรอกไดแอกอน ร้านสัตว์วิเศษ

N/A ⟶

[Julien Delacroix...]

Mission 1

. . . ตรอกไดแอกอน ❀ ร้านหม้อใหญ่รั่ว

สถานที่แสนคึกคักและบรรยากาศอันครึกครื้นทำเอาจิ้งจอกน้อยอารมณ์ดีไม่น้อย จูเลียนวิ่งเข้าร้านนั้นที ออกร้านนู้นที ได้ทั้งขนมและของเล่นพะรุงพะรังเต็มมือ จะมีก็แต่คนที่ถูกบังคับให้มาด้วยกันที่เวียนหัวอยู่เพียงผู้เดียว ทั้งเวียนหัวกับผู้คนเยอะ ๆ รอบกาย ไหนจะคนตัวเล็กกว่าที่อยู่ไม่สุขนั่นอีก

"ได้ครบตามที่ต้องการรึยัง" เชียนอวิ๋นถามขึ้นขณะที่พวกเขาทั้งสองคนก้าวออกมาจากร้านขายของตลกกัมเบิลและเจปส์ ซึ่งเป็นร้านสุดท้ายของวันนี้ แม้ว่าก่อนหน้านี้จูเลียนจะพูดว่าร้านสุดท้ายแล้วมามากกว่าสามครั้งก็ตาม

"น่าจะพอแล้วล่ะ กลับกันเถอะ"

เชียนอวิ๋นรู้สึกคล้ายจะรอฟังคำนี้มาแสนนาน คนตัวสูงพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะดึงถุงสินค้าทั้งหมดในมือของจูเลียนไปถือไว้เองโดยไม่พูดอะไร ทั้งยังหลบเลี่ยงสายตาและรอยยิ้มล้อเลียนของเซียนจิ้งจอกไปด้วยเช่นเดียวกัน

เชียนอวิ๋นก็เป็นเสียอย่างนี้ ไม่ตามใจแต่ก็ตามใจ ไม่เป็นห่วงแต่ก็เป็นห่วง

ทั้งคู่เดินกลับไปทางด้านหลังร้านหม้อใหญ่รั่วอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันได้ก้าวถึงประตูหน้าร้าน เสียงเรียกพร้อมกับร่างของผู้มาใหม่ก็ตรงเข้ามาหา เชียนอวิ๋นคว้าข้อมือเล็กของคนข้างกาย ดึงให้ถอยมายืนหลบอยู่ด้านหลังตนเล็กน้อยโดยอัตโนมัติในทันที

Penelope Chole Lombardia

เด็กหนุ่มแปลกหน้าเอ่ยด้วยความสุภาพก่อนจะยื่นของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ของจูเลียนที่น่าจะร่วงออกจากถุงเมื่อครู่นี้มาให้ พร้อมกับรอยยิ้มสดใส เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าดูไม่มีอันตรายอะไร เชียนอวิ๋นจึงกลับมาสำรวมกริยาอีกครั้ง

"โอ๊ะ! ขอบคุณมากเลยนะครับ ถือยังไงให้มันร่วงได้เนี่ย"

จิ้งจอกรับของกลับคืนมา พลางหันไปเอ็ดสัตว์เทพคู่กายของตนอย่างไม่จริงจังนัก จูเลียนยิ้มกว้างจนดวงตายิบหยีให้คนตรงหน้า ดูไปแล้วทั้งคู่ให้ความรู้สึกคล้ายกันอยู่หลายส่วน โดยเฉพาะตรงตายิ้มนั่น

"เป็นเด็กนักเรียนจากฮอกวอตส์รึเปล่าครับ"

เจ้าของฉายาอาคิรากลางราตรีเริ่มชวนคุยอย่างเป็นธรรมชาติตามประสาคนอัธยาศัยดี

Penelope Chole Lombardia

"ก็เป็นรุ่นน้องน่ะสิ เราจูเลียนนะครับ ฮัฟเฟิลพัฟ ปี 5"

Penelope Chole Lombardia

"ชื่อน่ารักจัง เรียกเราว่าพี่จูลได้เลยนะ" ด้วยความที่เป็นหนึ่งในน้องเล็กของสกุลไป๋มาโดยตลอด จึงรู้สึกขัดเขินไม่น้อยที่ต้องแนะนำให้ใครเรียกตัวเองว่าพี่ แต่ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกภูมิใจที่ตนเติบโตมาได้ถึงขนาดนี้ "ส่วนนี่…"

เพิ่งรู้สึกตัวว่ายังมีเชียนอวิ๋นที่ยืนฟังบทสนทนาเงียบ ๆ มาตั้งนานอยู่ด้วย คนตัวเล็กกว่าเลยหันไปแนะนำให้เพเนโลเปรู้จัก

"เฮกเตอร์ครับ เป็นเพื่อนเรา" ด้วยการคิดชื่อใหม่ให้เสียเลย

คนที่ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นเฮกเตอร์หมาด ๆ หันมาทำหน้างุนงง จิ้งจอกเลยลอบส่งสัญญาณให้ตามน้ำไปก่อน

Penelope Chole Lombardia

"งั้น…เพื่อเป็นการต้อนรับน้องใหม่ แล้วก็ขอบคุณที่เก็บของให้เราเมื่อกี้ ให้เราเลี้ยงเครื่องดื่มกับขนมเพพนะ"

นัยน์ตาสีเปลือกไม้ฉายแววออดอ้อนแบบที่ชอบทำ จูเลียนยิ้มกว้างอีกครั้งเมื่อเพเนโลเปตอบตกลง ก่อนที่ทั้งสามคนจะเลือกโต๊ะว่างที่อยู่ข้าง ๆ บาร์เพื่อนั่งคุยกัน

"เพพดื่มอะไรดีครับ"

Penelope Chole Lombardia

"แล้วเฮกเตอร์ล่ะ"

"ไม่เอา"

จูเลียนพยักหน้าหงึกหงัก ด้วยความไม่แน่ใจนักว่าสัตว์เทพทานอะไรได้หรือไม่ได้บ้างเลยไม่ได้เซ้าซี้ต่อ ก่อนจะหันไปกวาดสายตามองป้ายเมนูอย่างเร็วจี๋ เมื่อพร้อมแล้วก็ยกมือเรียกพนักงานที่อยู่ใกล้ที่สุด "เอาบัตเตอร์เบียร์หนึ่งครับ น้ำมะนาวลิ้นผูกหนึ่ง แล้วก็พายอีกหนึ่งครับ" ปิดท้ายด้วยการส่งยิ้มขอบคุณจนแก้มขึ้นเป็นลูกเหมือนเดิม

หลังจากสั่งเครื่องดื่มและพายกับพนักงานเรียบร้อยแล้ว จูเลียนก็หันกลับมาสนใจรุ่นน้องตรงหน้าต่อ คนแก่กว่าวางคางบนหลังมือตัวเองก่อนจะยิ้มจนตาหยีให้เพเนโลเป ดูจากท่าทางแล้วอีกฝ่ายคงไม่พ้นอยู่บ้านเรเวนคลอแน่ ๆ

ทั้งคู่คุยสัพเพเหระไปเรื่อย รู้ตัวอีกทีเครื่องดื่มและพายก็มาเสิร์ฟ

น้ำมะนาวลิ้นผูกเป็นเครื่องดื่มที่จูเลียนเลือกจะลองในวันนี้ แม้จะเทใจทั้งใจให้บัตเตอร์เบียร์ แต่จะไม่ลองชิมเมนูอื่นทั้ง ๆ ที่มาถึงร้านหม้อใหญ่รั่วแล้วก็เสียดายแย่

ทันทีที่ปลายลิ้นชิมรสชาติ รสเปรี้ยวของมะนาวก็แล่นเข้าใส่จนเผลอเบ้หน้า ใช่ว่ามันจะเปรี้ยวขนาดนั้น เพียงแต่เซียนจิ้งจอกแค่ไม่ชอบรสชาติเปรี้ยวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

"เพพชิมมั้ย" กลายเป็นว่าหาเพื่อนช่วย จูเลียนยิ้มกลบเกลื่อน มือบางเลื่อนแก้วเครื่องดื่มไปตรงหน้าคนเด็กกว่า "ลองดูครับ อร่อยนะ ลิ้นไม่ผูกแบบชื่อแน่นอน"

เพเนโลเปมีท่าทีลังเลในคราแรก แต่สุดท้ายก็ยอมดึงหลอดออกจากแก้วของตน ออกมาชิมเครื่องดื่มสีเหลืองอ่อนในแก้วของรุ่นพี่บ้าง

Penelope Chole Lombardia

จูเลียนหลุดหัวเราะให้กับคำโอดครวญของรุ่นน้องหลังรับรู้รสชาติ ไม่สนใจเชียนอวิ๋นที่ลอบถอนหายใจอยู่ข้าง ๆ

เขาไม่ได้ตั้งใจแกล้งรุ่นน้องเลยนะเชื่อสิ


▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔
Julien Aneurin Delacroix Bai ❀ #CD8E8D
Penelope Chole Lombardia ❀ #7B1FA2
Qiānyún (NPC) ❀ #FFFFFF