[RPG] Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว |
ยินดีต้อนรับ ( เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก )
[RPG] Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว |
Aug 19 2023, 01:00 AM
โพสต์
#1
|
|
นักจัดกิจกรรมโรลเพลย์ กลุ่ม : พ่อมดแม่มด โพสต์ : 186 เข้าร่วม : 8-May 11 จาก : Hogwarts :.The Story of Magic หมายเลขสมาชิก : 13,666 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: -- | ยาว: -- แกนกลาง: -- ความยืดหยุ่น: -- สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
Leaky Cauldron เมื่อคุณถามพ่อมดขาประจำถึงร้านอาหารดี ๆ สักร้านในตรอกไดแอกอน หนึ่งในนั้นย่อมมีร้านหม้อใหญ่รั่วติดอันดับต้น ๆ อยู่แน่นอน ร้านหม้อใหญ่รั่วเป็นผับเก่าแก่ที่สุดในกรุงลอนดอน ตั้งอยู่ระหว่างร้านหนังสือและร้านแผ่นเสียงบนถนนชาริงครอส ตัวร้านมีขนาดเล็กซอมซ่อแต่ดูน่าอบอุ่น น่าเสียดายที่มักเกิ้ลไม่มีโอกาสได้มาเยือน แม้ว่าพวกเขาจะสัญจรไปมาบนถนนสายนี้อยู่เป็นนิจ ทว่าในสายตาของมักเกิ้ลนั้น ก็จะพบเพียงแค่ความว่างเปล่าราวกับมันไม่เคยมีอยู่เลย ร้านหม้อใหญ่รั่วคือแหล่งชุมนุมพ่อมดแม่มดยอดนิยมที่ปลอดภัย เหมาะที่จะติดตามหรือหาข่าวคราวต่าง ๆ ในโลกเวทมนตร์ ชั้นล่างเป็นบาร์สาธารณะ เลยถัดไปเป็นห้องนั่งเล่นส่วนตัว มีโต๊ะและเก้าอี้เพียงเล็กน้อย ชั้นบนมีห้องนอนสองสามห้อง ใช้สำหรับนักเดินทางที่ต้องการพักค้างคืนในระยะหนึ่งหรือใช้หลบภัยได้ ด้านหลังของร้านเปิดออกสู่ลานเล็ก ๆ ต้อนรับลมเย็น และเมื่อแตะกำแพงอิฐด้านหลังของร้านหม้อใหญ่รั่วอย่างถูกต้อง ก็กลายจะเป็นเส้นทางที่ใช้พาไปสู่ตรอกไดแอกอน กติกา
เปิดให้โรลเพลย์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ⟵ ตรอกไดแอกอน ร้านสัตว์วิเศษ |
|
|
Sep 5 2023, 04:17 PM
โพสต์
#2
|
|
นักเรียนฮอกวอตส์ปี 5 กลุ่ม : พรีเฟ็ค โพสต์ : 1,940 เข้าร่วม : 10-November 21 จาก : YLDs space หมายเลขสมาชิก : 58,459 สายเลือด : เลือดบริสุทธิ์ เหรียญตรา หีบสัมภาระ ล็อกเกอร์ ไม้กายสิทธิ์ ไม้: มะเกลือ | ยาว: 13" แกนกลาง: ขนนกฟีนิกซ์ ความยืดหยุ่น: โก่งเล็กน้อย สัตว์เลี้ยง ผู้พิทักษ์ |
Leaky Cauldron | The Leaky Cauldron | *เลื่อนเพื่ออ่าน ใจหวังว่าจะตามมาแอบดูชายหนุ่มตัวต้นเรื่อง ทว่าเหตุการณ์ชุลมุนเมื่อสิบนาทีก่อน ทำให้เธอหมดแรงข้าวต้มเกินจะเดินต่อตามหารุ่นพี่ปีห้าตัวต้นเรื่องไหว จึงตัดสินใจว่าจะหาร้านนั่งเล่นสักที่ เติมพลังก่อนค่อยว่ากัน กระโดดลงหลังลุงคนเมื่อครู่ ทำเอาแม่มดสาวเจ็บข้อเท้าไปซะได้ ไม่ต้องโทษใครแต่จะโทษพยอนแจนี่แหละ ตัวต้นเรื่องเลยไอ้ตัวนี้ ปากเล็กพรูลมหายออกมาอย่างท้อแท้กับนิสัยของเพื่อนฝูง ทั้งยังลอบมองข้อเท้าของตนที่มีอาการแปล็บปล๊าบ ตั้งแต่กระโดดลงจากหลังชายแปลกหน้า ด้วยความตกใจเมื่อสิบนาทีก่อน ทำเอาอยากเพ่งกบาลพยอนแจ ให้สมองกลับเสียทีเหมือนกัน ภาพตรงหน้าไม่ไกลคือร้านหม้อใหญ่รั่ว ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างร้านหนังสือและร้านขายแผ่นเสียงบนถนนชาริงครอส ตรอกแห่งนี้จึงเต็มไปด้วยเสียงดนตรีแผ่วจากอีกร้าน และความวุ่นวายของบรรดาผู้วิเศษที่เดินทางมาจับจ่ายสินค้าเสมอ ซึ่งแน่นอนว่าโยลันดาเองก็เช่นกันในครานี้ สองเท้าเหลือบมองแผ่นเสียงคุ้นตา จึงตัดสินใจเดินแว็บเข้าไปเยือนในร้านเครื่องเสียงสักครู่ ก่อนจะพบว่ามันแค่คล้ายคลึงกันมากๆเท่านั้น ไม่ใช่แผ่นเสียงที่เดบอราห์อยากได้ ร่างเล็กหันหลังตั้งท่าจะกลับก่อนจะหลุดไอค่อกแค่ก เพราะมีผู้ใช้ผงวิเศษในการเดินทางผ่านเตาผิง เรียกให้เด็กสาวหันไปมอง อดีตเปลวไฟสีเขียวสว่างชั่วพริบตา ไปดื่มบัตเตอร์เบียร์สักหน่อยแล้วค่อยกลับดีมั้ยนะ ? ครุ่นคิดก่อนตั้งท่าจะเดิน ทว่าความเจ็บแปล็บทำให้เธอถอนหายใจ ไม่เดินละกันไหนๆมีผงฟลูแล้ว ก็ต้องลองใช้หน่อยแล้วมั้ย ปากเล็กยกขยับแต้มรอยยิ้มบนวงหน้าสวย ก่อนหันกายเดินเข้าไปยังปล่องไฟ แล้วโรยผงสีเขียวปรากฏควันพวยพุ่ง คลุ้งไปทั้งบริเวณเตาผิงทันที เจ๋งแฮะ ถึงว่าคนแก่ๆเลยชอบใช้กันนัก ใช้มากๆจะเป็นอัมพาตป่ะ การเดินคืออะไรไม่รู้จักอีกต่อไป โยลันดาโบกมือไล่ฝุ่นควันจากเปลวไฟสีเขียว ก่อนก้าวออกจากปล่องไฟร้านหม้อใหญ่รั่ว ขาเล็กชะงักลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงห้าวทุ้มที่ถูกดัดเล็กจากพยอนแจ เพื่อนรักสี่ขา 'หากจะรักเพื่อนของเธอก็ต้องรักหมาของเขาด้วย' พยอนแจว่างั้นน่ะนะ เจอมันทุกที่เลยว้อยยยยยยยยยยยยยยยย "พิโยยย มานั่งนี่" พยอนแจตะโกนเรียกด้วยเสียงหวานชวนขนหัวลุก เรียกให้ทั่วทั้งร้านหันมามองผู้มาเยือนใหม่เช่นตน เร่งให้สาวร่างเล็กต้องรีบตรงดิ่ง ลืมอาการเจ็บป่วยข้อเข่าเสื่อมของตนเอง พุ่งไปหาพยอนแจ เพื่อลดระดับเสียงโหยหวนดังกล่าวลงอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องให้ใครเล่นหรอก คือเล่นตัวเองเจ็บน้อยสุด นี่เสือกระดาษประจำบ้านสอนมา เท้าที่ถูกยกถีบเพื่อเลื่อนเก้าอี้ออกต้อนรับตนเองจากสัตว์สี่ขาเพื่อนรัก ทำเอาคิ้วเรียวกระตุกก่อนยกยิ้มแยกเขี้ยวให้พยอนแจไปหนึ่งครั้ง ประโยคต้อนรับอบอุ่น (?) ของพยอนแจกล่าวพร้อมมือใหญ่ที่ผายไปยังที่นั่ง "have a seat" ทำให้เธอเลือกที่จะทิ้งร่างลงบนเก้าอี้เจ้ากรรมทันที ตรงหน้ามีแก้วบัตเตอร์เบียร์ฟองเยอะมากอยู่หนึ่งแก้ว เด็กสาวเหลือบมองอย่างหวั่นใจก่อนพบยิ้มลูกหมาประจำตัวของพยอนแจ ที่โยลันดาอยากจะกัดลิ้นตายทุกรอบ ครั้งก่อนมันก็ยิ้มแบบนี้ "เเก้วนี้ผมยังไม่ได้กิน พี่เอาก่อนเลย ผมสั่งอีกเเก้วไปละ " ไม่เอาอ่ะลองชิมให้ดูก่อน ที่บ้านสอนให้ไม่กินของจากคนหน้าแปลก มือเล็กขยับเลื่อนแก้วกลับคืนไปตรงหน้า ก่อนจะตกใจเมื่อเหลือบสายตาไปเห็นเพื่อนร่วมโต๊ะหน้าแปลก และแปลกหน้าอีกคน นั่งเหมือนตอไม้ไม่พูดจาอยู่หนึ่งหน่อ นี่ใครอ่ะ ขยับแก้วดันคืนหมาหนุ่มก่อนหันไปยิ้มแหยให้ชายหัวเทาแปลกหน้า ด้วยอาการสำรวมกิริยาไม่ทัน เดบอราห์เองก็ไม่ได้ทันเห็นซะด้วยว่ามีชายหนุ่มอีกคนนึ่งอยู่ สวัสดีค่ะ เราโยเย ชื่อจริงยาวมากไม่ต้องไปจำหรอกเนอะ สงสัยเพราะพยอนแจบังอีกฝ่ายเสียมิดแน่นอน แต่ถ้าทายาทแห่งพระจันทร์ไม่ตาฝาดไป เห็นไม่ผิดว่าสีเหลืองของน้ำในแก้ว ดูไม่เหมือนแก้วอื่นเสียด้วย ออกแนวคนละเฉดล้ะ ในใจของโยลันดากู่ร้องทันทีอย่างไหวตัวทัน ฉัน-จะ-ไม่-ดื่ม-แก้ว-นี้-เด็ด-ขาด คิดได้ดังนั้นจึงดันแก้วบัตเตอร์เบียร์เจ้ากรรมออกจากหมาแก่ หันเหไปทางเพื่อนร่วมโต๊ะคนแปลกหน้าทันที พยอนแจเลี้ยงค่ะแก้วนี้ถือเป็นเวลคั่มดริ้งของพวกเราที่เจอกันครั้งแรกดีมั้ย ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะคะ? ก็ถ้าพยอนแจตายพี่ธีมาบีบคอแน่เลยอ่ะ บ้านฮวังที่ไม่มีพยอนแจมันเหงาเกินไปนี่ว่า | Yolunda Deborah Benoit | #bebebe | Hwang PyeonJae | #6495ED © 2022 The Benoît |
|
|
Lo-Fi ; ประหยัดแบนวิธ,โหลดเร็ว | เวลาในขณะนี้: 24th September 2024 - 02:42 PM |