[RPG] Leaky Cauldron | ร้านหม้อใหญ่รั่ว ตัวเลือก

[Narrator]

Leaky Cauldron

เมื่อคุณถามพ่อมดขาประจำถึงร้านอาหารดี ๆ สักร้านในตรอกไดแอกอน หนึ่งในนั้นย่อมมีร้านหม้อใหญ่รั่วติดอันดับต้น ๆ อยู่แน่นอน ร้านหม้อใหญ่รั่วเป็นผับเก่าแก่ที่สุดในกรุงลอนดอน ตั้งอยู่ระหว่างร้านหนังสือและร้านแผ่นเสียงบนถนนชาริงครอส ตัวร้านมีขนาดเล็กซอมซ่อแต่ดูน่าอบอุ่น น่าเสียดายที่มักเกิ้ลไม่มีโอกาสได้มาเยือน แม้ว่าพวกเขาจะสัญจรไปมาบนถนนสายนี้อยู่เป็นนิจ ทว่าในสายตาของมักเกิ้ลนั้น ก็จะพบเพียงแค่ความว่างเปล่าราวกับมันไม่เคยมีอยู่เลย

ร้านหม้อใหญ่รั่วคือแหล่งชุมนุมพ่อมดแม่มดยอดนิยมที่ปลอดภัย เหมาะที่จะติดตามหรือหาข่าวคราวต่าง ๆ ในโลกเวทมนตร์ ชั้นล่างเป็นบาร์สาธารณะ เลยถัดไปเป็นห้องนั่งเล่นส่วนตัว มีโต๊ะและเก้าอี้เพียงเล็กน้อย ชั้นบนมีห้องนอนสองสามห้อง ใช้สำหรับนักเดินทางที่ต้องการพักค้างคืนในระยะหนึ่งหรือใช้หลบภัยได้ ด้านหลังของร้านเปิดออกสู่ลานเล็ก ๆ ต้อนรับลมเย็น และเมื่อแตะกำแพงอิฐด้านหลังของร้านหม้อใหญ่รั่วอย่างถูกต้อง ก็กลายจะเป็นเส้นทางที่ใช้พาไปสู่ตรอกไดแอกอน


กติกา

1. กระทู้นี้เป็นพื้นที่โรลเพลย์ส่วนกลางสำหรับทุกคน ผู้ที่ไม่ได้ลงทะเบียนตัวละครสามารถโรลเพลย์ได้ โดยยึดชั้นปี กลุ่มที่สังกัด หรือตำแหน่งอาชีพตามความเป็นจริง และไม่ใช้อิมเมจและโค้ดสีซ้ำกับในระบบโรลเพลย์
2. โรลเพลย์ให้มีความยาวโพสต์ขั้นต่ำ 150 คำ (Microsoft Word) ต่อโพสต์
3. ยึดระเบียบการโรลตามกฎการเล่นโรลเพลย์
4. พื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นเรื่อง Hogwarts :.The Story of Magic (อิงตามประวัติตัวละคร)

เปิดให้โรลเพลย์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

⟵ ตรอกไดแอกอน ร้านสัตว์วิเศษ

N/A ⟶

[Dylan Middleton ...]

Mission 1

.....…ร้านหม้อใหญ่รั่ว

ตั้งแต่จบการศึกษามาหลายปีก่อนดีแลนไม่เคยคิดกลับมาสถานที่แห่งนี้อีกเลย แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกันใน เมื่อหยางเยวียนมารศาสตาตัวป่วนของตนนั้นอยากได้เสื้อคลุมกริฟฟินดอร์ หลังจากที่ได้นำของดีแลนไปใส่เล่นครานึงกลับชอบอกชอบใจ จนตนอดไม่ได้ที่ต้องเดินทางมาซื้อที่ตรอกไดแอกอน

ภายในร้านหม้อใหญ่รั่วยังคงเหมือนเดิมทุกระเบียบนิ้ว ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนผู้คนยังคงอัดแน่นไม่เปลี่ยน นัยน์ตาสีเทาหม่นสาดสองไปทั่วบริเวณ ก่อนจะสะดุดเข้ากับเด็กหนุ่มที่สวมใส่ผ้าพันคอสีแดงเลือดนก อันเป็นเอกลักษณ์ประจำบ้านราชสีห์ของโรงเรียนเวทมนต์ชื่อดัง คิ้วๆเล็กขมวดเข้าหากันราวกับใช้ความคิด

“ที่นี่รับเงินปอนด์มั้ยนะ”

“เงินไม่พอหรอครับ”

“ครับ?”

ริมฝีปากยกยิ้มขึ้นเมื่อใบหน้าของเด็กหนุ่มหันมามองตนอย่างวยงง ท่าทางคนตรงหน้าคล้ายคลึงกับหยางเยวียนจนทำให้ดีแลนอดนึกถึไม่ได้ ‘น่าเอ็นดูเสียจนอยากลูบหัว’

“ดีแลนครับ ศิษย์เก่าบ้านสิงโต”

“ผมพันไมล์ครับ นักเรียนปี 1 บ้านกริฟฟินดอร์”

“ไม่ต้องเต็มยศขนาดนั้นก็ได้ แล้วนี่อยากกินบัตเตอร์เบียร์หรอครับ”

"อ้อ ครับ แต่ว่าเกลเลียนผมหมดแล้ว ตอนนี้มีแค่เงินปอนด์ติดตัวไม่รู้ว่าร้านจะรับมั้ย"

ดีแลนหลุดขำออกมากับท่าทางน่าเอ็นดูของรุ่นน้องตรงหน้า ดวงตากลมโตคล้ายคลึงลูกเสื้อชีต้ากับลังออดอ้อนตนอย่างไงอย่างนั้น หากไม่เคยโดนลูกอ้อนเช่นนี้จากหยางเยวียนบ่อยๆตนคงเหมาทั้งร้านนี้ให้อีกคนเป็นแน่

“เดี๋ยวเลี้ยงเอง ในฐานะต้อนรับรุ่นน้องเข้าบ้านสิงโต”

"จะดีเหรอครับ ผมเกรงใจ"

“ปฏิเสธผู้ใหญ่มันไม่น่ารักรู้ไหมครับ”

"งั้นรบกวนด้วยนะครับ"

ดีแลนยกยิ้มเมื่อพันไมล์ไม่ปฏิเสธคำชวนของตน ก่อนจะเดินพารุ่นน้องร่วมบ้านที่เพิ่งรู้จักเมื่อครู่เดินไปยังมุมร้าน ด้วยความเป็นคนไม่ชอบคนพลุกพล่านมากเท่าไร เลยทำให้เลือกที่นั่งตรงนี้แทนที่จะนั่งใกล้เคาน์เตอร์

“ขอบัตเตอร์เบียร์ 2 ที่ครับ”

ดีเเลนเอ่ยสั่งเครื่องดื่มยอดฮิตตลอดกาลของร้านหม้อใหญ่รั่ว ก่อนจะหันมาสนใจเศษกระดาษในมือที่จดบันทึกรายการทั้งหมด ที่ตนต้องเดินซื้อในตรอกไดแอกอนในครั้งนี้ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อตนเริ่มรู้สึกถึงสายตาที่จับจ้อง พลางเงยหน้าขึ้นมองเด็กหนุ่มตรงหน้า

“มาทำอะไรที่นี่ล่ะ มาซื้อหนังสือหรอครับ”

"อ๋อ"

"มาซื้ออุปกรณ์การเรียนแหละครับ แต่ซื้อได้สองอย่างเกลเลียนก็หมดแล้ว แล้วพี่ล่ะครับ แวะมาร้านหม้อใหญ่รั่วเฉย ๆ หรือมาตรอกไดแอกอนด้วย"

“มาซื้อของพวกเนี้ยแหละ”

แผ่นกระดาษถูกยกขึ้นมาตรงหน้าเด็กหนุ่ม ดวงตากลมโตจับจ้องรายละเอียดในนั้นก่อนจะพยักหัวทุยขึ้นลงช้าๆ

"อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นดื่มบัตเตอร์เบียร์เสร็จแล้วให้ผมไปเดินตรอกเป็นเพื่อนมั้ยครับ"

“เรื่องแค่นี้เองไม่ต้องหรอก”

"ถือว่าเป็นค่าบัตเตอร์เบียร์ก็ได้"

ริมฝีปากเม้มเข้าหากันเมื่อพันไมล์ส่งสายตาออดอ้อนมายังตน ก่อนจะพยักหน้าส่งพลางเบนสายตาไปทางอื่น ท่าทางเหมือนลูกเสือชีต้าร์นัน มันเกือบทำให้ตนอดหักห้ามใจไม่อยู่ ดีแค่ที่เครื่องดื่มมาเสิร์ฟเสียก่อน ไม่งั้นมีหวังตนได้ยกมือขึ้นสั่งเครื่องดื่มเพิ่มแล้ว

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น ไม่ถูกปากหรือไง”

"ไม่รู้สิครับ ผมไม่คิดว่าบัตเตอร์เบียร์จะเปรี้ยวขนาดนี้ ว่าแต่ทำไมแก้วของผมกับของพี่ไม่เหมือนกันล่ะ"

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อได้ยินคำพูดจากรุ่นน้องร่วมบ้าน พลางสักเกตความผิดปกติจากแก้วตนกับอีกคน แค่สีก็ไม่เหมือนกันแล้ว อาจจะเป็นเพราะเด็กคนนี้ไม่เคยลองบัตเตอร์เบียร์ด้วยก็อาจะเป็นได้

“ขอโทษนะครับ ทำไมบัตเตอร์เบียร์สองแก้วนี้ถึงไม่เหมือนกันครับ”

"อ้าว ไม่ได้สั่งบัตเตอร์เบียร์ 1 น้ำมะนาวลิ้นผูก 1 หรอกเหรอ"

"ครับ?"

พันไมล์ถามเสียงหลงจนดีแลนระเบิดหัวเราะออกมา ไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะโดนรับน้องใหม่จากร้านหม้อใหญ่รั่วเสียแล้ว เด็กหนุ่มตรงหน้ารีบดันแก้วตนเองออกไปให้พ้นด้วยใบหน้าขยี๋ ดีแลนไม่แปลกใจที่อีกคนเพิ่งสังเกตุเห็นความแตกต่างของแก้วทั้งสอง ก็ในเมื่ออีกคนไม่เคยได้ลองบัตเตอร์เบียร์สักครั้ง

“ขอเพิ่มบัตเตอร์เบียร์อีกแก้วนะครับ”


▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔▔
Dylan Middleton Yang ❀ #660000
Panmile Pasuthado ❀ #A99488
NPC พนักงานร้านหม้อใหญ่รั่ว❀ #FFFFF